Kol Mikaelson Fanfiction

κεφάλαιο 24

Davina: Εγώ με τον Jack θέλουμε να σας πούμε κάτι.
Sandra: Οκευ
Jack & Davina: Εγώ με...
Jack: Πες το εσυ
Davina: Όχι εσύ πες το
Kol: Ναι πείτε μας όμως κάποιος δεν θα το ξημερώσουμε.
Davina: Ωραία λοιπόν εγώ με τον Jack είμαστε μαζί
Kol: Έλα... Δεν το ξέραμε εσένα περιμέναμε να μας το πεις (είπε ειρωνικά και εγώ τον σκούντηξα)
Sandra: Χαίρομαι για εσάς
Jack: Ευχαριστούμε!
Davina: Τι λέτε πάμε σε κανένα κλαμπ;
Sandra: Ναι αμέ γιατί όχι

[...]

Sandra: Πάω να πάρω να πιούμε τι θέλετε (είπα φωνάζοντας για να με ακούσουν)
Kol: Μια βότκα με πάγο
Jack: Και εγώ το ίδιο
Davina: Εγώ θέλω ουίσκι
Sandra: Οκευυ

Kol' s P. O. V.

Kol: Και δηλαδή εσείς τώρα τα έχετε;
Jack: Ναι (είπε και πέρασε το χέρι του στον ώμο της Davina)
Davina: Εσείς με την Sandra πως είστε;
Kol: Τι εννοείς;
Davina: Εννοώ είστε καλά μαζί;
Kol: Ναι γιατί να μην είμαστε;
Davina: Έτσι απλα ρώτησα
Kol: Α οκευ
Sandra: Ήρθαν και τα ποτά (είπε και τα άφησε όλα στο τραπέζι)

Εγώ για κάποιο περίεργο λόγο είμαι νευριασμένος που η Davina είναι με τον Jack. Δεν θα ήθελα να τα φτιάξουν, δεν ταιριάζουν. Από τις σκέψεις με έβγαλε οι Sandra.

Sandra: Κοl είσαι καλά;
Kol: Ε; Α ναι ναι μια χαρά είμαι
Sandra: Δεν φαίνεται τέλος πάντων εγώ πάω λίγο στο μπάνιο.
Kol: Εντάξει
Davina: Jack δεν πας να μας φέρεις να πιούμε γιατί αυτο που πίναμε τελείωσε;
Jack: Α ναι πάω. Δεν σας πειράζει να σας αφήσω λίγο μόνους σας έτσι;
Davina: Όχι όχι πήγαινε

Μόλις έφυγε ο Jack η Davina ήρθε και έκατσε δίπλα μου. Έβαλε το χέρι της πάνω στο δικο μου και εγώ αμέσως το τράβηξα. Αυτή σηκώθηκε και έκατσε πάνω στα πόδια μου. Της έλεγα να φύγει από πάνω μου αλλά τίποτα. Έτσι αποφάσισα να την αφήσω να κάτσει για λίγο στα πόδια μου έτσι και αλλιώς δεν θα γίνει και κάτι. Μου μιλούσε όμως εγώ δεν της απαντούσα. Κάποια στιγμή έφερε το πρόσωπο της κοντά στο δικό μου και ένωσε τα χείλη μας.

Sandra: Kol? (Είπε και έσπρωξα κατευθείαν την Davina από πάνω μου)
Kol: Sandra δεν είναι αυτό που νομίζεις αλήθεια.
Sandra: Άστο. Μας τα παν και άλλοι αυτά. Τελειώσαμε (είπε με δάκρυα στα μάτια)
Kol: Οχι Sandra πρέπει να με ακούσεις. Σε παρακαλώ μη-
Sandra: Μη συνεχίζεις σε παρακαλώ (είπε κλαίγοντας και έφυγε τρέχοντας)

Βγήκα και εγώ γρήγορα εξω αλλά είχε ήδη φύγει. Τι έκανα ο βλάκας. Εγώ φταίω που άφησα την Davina να κάτσει στα πόδια μου πως θα με συγχωρήσει τώρα.