Kol Mikaelson Fanfiction

Κεφάλαιο 6

Ξεκίνησα το ξόρκι και στην αρχή πήγαινε όπως το σχεδίαζα ήμουν κοντά στο να επαναφέρω τον Klaus. Ύστερα από λίγη ώρα όμως ένιωθα πολύ κουρασμένη, μάτωνε η μύτη μου και ένιωθα μια έντονη ζαλάδα παρόλα αυτά δεν σταμάτησα το ξόρκι. Μετά άρχισα να ζαλίζομαι ακόμα περισσότερο, μέχρι που ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει.
Kol: Είσαι καλά; (Μου είπε και πριν προλάβω να απαντήσω έβλεπα όλα να μαυρίζουν και έπεσα λυποθυμη) Sandra; Sandra ξυπνά (είπε σκουντωνας με).
Elijah: Λυποθημησε;
Kol: Ε δε βλέπεις κάνε άκρη για να την βάλω να ξαπλώσει στο δωμάτιο.( Είπε και ο Elijah πήγε λίγο πιο κει)

Kol's P.O.V.

Γύρισα σπίτι και δεν βρήκα κανέναν, προσπάθησα να πάρω τηλέφωνο την Rebekah αλλά μόλις χτύπησε άκουσα το κινητό της στο σαλόνι "φτου γαμωτο το ξέχασε σπίτι" σκέφτηκα, δοκιμάζω να πάρω τον Elijah αλλά πάλι τα ίδια αποτελέσματα είχα. Τριγυρνάω μέσα στο σπίτι μέχρι που άκουσα κάτι φωνές μέσα από την αποθήκη. Κατέβηκα για να δω τι γίνεται και είδα την Sandra να κάνει ένα ξόρκι στον Klaus, ρώτησα τον Elijah...
Kol: Προσπαθεί να τον επαναφέρει στη ζωή;
Elijah: Ναι αλλά δεν μπορούμε να την σταματήσουμε.
Kol: Γιατί; (είπα και προσπάθησα να μπω όμως δεν μπόρεσα γιατί είχε κάνει ξόρκι περιορισμού)
Elijah: Μη προσπαθείς δεν μπορείς να μπεις. Και γω προσπάθησα για να την σταματήσω αλλά δεν μπόρεσα.
Kol: Sandra... Sandra σταματά (είπα φωνάζοντας αλλά δεν σταμάτησε) πρέπει να βρούμε μια μάγισσα για να λύσει το ξόρκι και να μπορέσουμε να μπούμε.
Elijah Καμία δεν θα μας βοηθήσει, δεν μας συμπαθούν.
Kol: Ξέρω μία. (είπα και πήρα τηλέφωνο την Davina)
Davina: Γεια σου αγάπη μου που είσαι τόσες ώρ...( είπε αλλά την διέκοψα)
Kol: Davina έλα γρήγορα απ' το σπίτι μου.
Davina: Γιατί τι έγινε;
Kol: Έλα γρήγορα, θα σου πω από κοντά.
Davina: Εντάξει έρχομαι.
Έκλεισα το τηλέφωνο και συνέχισα να φωνάζω στη Sandra για να σταματήσει αλλά πάλι δεν σταμάτησε.
Elijah: Δεν θα σταματήσει, μην φωνάζεις, ευτυχώς έχουμε και την Davina που είναι μάγισσα αλλιώς δεν ξέρω τι θα κάναμε. Έπρεπε όμως απ' την αρχή να της πω να έρθει για να μας βοηθήσει.
Kol: Το ξέρω αλλά τέλος πάντων, ήρθε πάω να ανοίξω.
Davina: Γεια (είπε και με αγκάλιασε) τι έγινε;
Kol: Πάμε στην αποθήκη και θα δεις.
Davina: Οκευ (είπε και πήγαμε στην αποθήκη)
Kol: Μπορείς να λύσεις το ξόρκι για να μπορέσουμε να μπούμε μέσα και να την σταματήσουμε.
Davina: Ναι πόση ώρα κάνει το ξόρκι;
Elijah: 10 λεπτά περίπου
Davina: Τότε πρέπει να κάνουμε γρήγορα γιατί είναι πολύ δυνατό το ξόρκι και μπορεί να την σκοτώσει.
Kol: Οκευ εμ θες να κάνουμε κάτι εμείς;
Davina: Ησυχία ( είπε και σταματήσαμε να μιλάμε)
Rebekah: Davina σταματά ( είπε και γύρισαν να την κοιτάξουν)
Davina: Γιατί;
Kol: Rebekah όσο και να μην την συμπαθείς πρέπει να καταλάβεις ότι αν συνεχίσει να κάνει το ξόρκι μπορεί να πεθάνει.
Elijah: Συμφωνώ με τον Kol πρέπει να την σταματήσουμε.
Rebekah: Όχι καλύτερα να πεθάνει αν έτσι πρέπει για να επιστρέψει ο Klaus στη ζωή.
Elijah: Rebekah πίστεψε με θέλω πάρα πολύ ο Klaus να είναι πάλι ζωντανός αλλά αν πρέπει να πεθάνει η Sandra για να γίνει αυτό προτιμώ να μείνει νεκρός.
Kol: Ο Klaus έχει ζήσει πάνω από 1000 χρόνια ενώ η Sandra όχι είναι μόνο 18 γιατί να πεθάνει για να ζήσει ο Klaus;
Rebekah: Γιατί είναι αδελφός μας ενώ αυτή δεν μας είναι τίποτα.
Davina Τελείωσα
είπε και έτρεξα κατευθείαν στη Sandra, την πήρα στην αγκαλιά μου και την πήγα στο δωμάτιο για να ξαπλώσει αφού ήταν ήδη λυποθημει και μετά κατέβηκα στο σαλόνι που η Rebekah με τον Elijah μάλωναν.
Kol: Σταματήστε επιτέλους.
Rebekah: Όχι δεν θα σταματήσω γιατί εξαιτίας της πέθανε και εξαιτίας σας δεν ήρθε πάλι στη ζωή.
Elijah: Rebekah πόσες φορές θέλεις να στο πω Ο KLAUS ΕΙΝΑΙ 1000+ ΚΑΙ Η SANDRA ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ 18.
Kol: Συμφωνώ με τον Elijah. Τέλος πάντων δεν θα κάτσω να ασχοληθώ μαζί σας που είναι η Davina;
Davina: Εδώ είμαι (είπε και βγήκε απ' την κουζίνα)
Kol: Σε ευχαριστώ για αυτό που έκανες σήμερα.
Davina: Σιγά τι έκανα έτσι και αλλιώς δεν θα άφηνα την Sandra να πεθάνει είναι φίλη μου.
Kol: Φίλη σου;
Davina: Ναι ήμασταν μαζί στο γυμνάσιο μέχρι που σταμάτησα και τώρα που ξανασυναντηθηκαμε κάνουμε πάλι λίγο παρέα. Όχι όπως πριν αλλά κάνουμε.
Kol: Α εμ δεν... δεν το ήξερα, δεν μου το είχες πει ποτέ.
Davina: Δεν θα σε ενδιέφερε οπότε δεν στο είπα.
Kol: Ναι
Davina: Συγγνώμη αλλά πρέπει να φύγω τα λέμε (μου είπε και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί)
Kol: Ναι εντάξει δεν πειράζει τα λέμε μετά υποθέτω.
Davina: Ναι. Γεια σας.
Elijah: Φεύγεις;
Davina: Ναι πρέπει να πάω κάπου.
Elijah: Συγγνώμη Davina μου εμείς ξακωνωμασταν και εσύ...(πήγε να πει αλλά το διέκοψε)
Davina: Σιγά βρε Elijah το έχω συνηθίσει αφού συχνά μαλώνετε (είπε και γέλασαν). Τέλος πάντων πρέπει να σας αφήσω τώρα θα τα πούμε μετά... μάλλον. Γεια σας.
Rebekah: Στο καλό και να μας γράφεις.
Elijah: Rebekah...
Davina: Δεν πειράζει Elijah (είπε, έκλεισε την πόρτα και έφυγε)
Kol: Πάω πάνω να δω πως είναι η Sandra.
Μόλις ανέβηκα άκουσα κάποιον να είναι μέσα και να μιλάει μαζί της. Μου φαινόταν γνωστή η φωνή αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος ήταν. Άνοιξα λίγο την πόρτα και είδα...

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Γεια σας παιδιά τι κάνετε;
Ελπίζω να είστε όλοι καλά.
Αυτό είναι το επόμενο κεφάλαιο ελπίζω να σας αρέσει.
Τα λέμε στο επόμενο.
Γεια σας💕

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~