Kol Mikaelson Fanfiction

Κεφάλαιο 23

Scott: Sandra να σου πω λίγο;
Sandra: Ναι μισό (είπα βγαίνοντας από την κουζίνα)
Scott: οκευ
Sandra: Έλα πες μου (είπα και έκατσα δίπλα του)
Scott: Λοιπόν... εμένα... Να μου αρέσει λίγο η... Η Madison. Ξέρω ότι δεν πρέπει γιατί σίγουρα θα έχει και αγόρι και... (τον σταμάτησα)
Sandra: Σκάσε και ακούμε. Εγώ θα φύγω σε λίγο όποτε θα είσαι μόνος σου. Σε κάνα μισάωρο θα έρθει η Madison. Ετοίμασε λίγο το σπίτι για να είναι πιο ρομαντικό και όταν έρθει θα κατσετε να μιλήσετε και θα της πεις τι νιώθεις για αυτήν.
Scott: Ωραία εμ το σπίτι θα το κάνω με μαγεία για να βγει πιο ωραίο και φαγητό θα παραγγείλω γιατί δεν ξέρω να φτιάχνω τίποτα (είπε και γέλασα) μη γελάς αλήθεια λέω, μόνο τοστ ξέρω να κάνω
Sandra: Καλά εμ... Τι θα βάλεις;
Scott: Πφ δε ξέρω
Sandra: Λοιπόν θα βάλεις αυτήν την ωραία την άσπρη μπλούζα που έχεις την κοντομανικη
Scott: Εε;
Sandra: Αυτήν μωρέ που είναι στενή
Scott: Α κατάλαβα
Sandra: Ωραία θα βάλεις αυτή μαζί με ένα μαύρο τζιν παντελόνι
Scott: Δεν είναι πολύ απλό; Εγώ έλεγα να βάλω κανένα πουκάμισο.
Sandra: Τα συχενεται τα πουκάμισα ή Madison. Άκου τι σου λέω και τράβα βάλε αυτά που σου είπα εγώ πρέπει να φύγω. Καλή επιτυχία.
Scott: Ευχαριστώ για όλα ρε μικρό (είπε και με αγκάλιασε)
Sandra: Δεν θέλω να με ευχαριστείς να ετοιμαστείς θέλω. (είπα και τον έσπρωξα) Φεύγω (λέω ανοίγοντας την πόρτα)

Ανέβηκα στη μηχανή μου την άνοιξα και πήγα στο σπίτι του Kol. Όταν έφτασα άφησα την μηχανή έξω από το σπίτι και κατέβηκα. Προχώρησα προς την πόρτα και την χτύπησα. Μου άνοιξε η Rebekah. Αγκαλιαστηκαμε και ναι αγκαλιαστηκαμε είτε το πιστεύετε είτε όχι είναι αλήθεια. Εγώ με την Rebekah έχουμε δεθεί παρά πολύ. Θυμάστε που μου έλεγε ο Marcel ότι θέλει να τα βρούμε; Ε αλήθεια έλεγε. Ξέρω δεν το πιστεύετε, ούτε εγώ το πίστευα. Τέλος πάντων και που λέτε πλέον κάνουμε πολύ παρέα.

Sandra: Χευυ
Rebekah: Γεια σουυ
Sandra: O kol είναι πάνω;
Rebekah: Ναι νομίζω θες να τον φωνάξω;
Sandra: Όχι πάω εγώ.

Ανέβηκα τα σκαλιά και έφτασα έξω από την πόρτα του δωματίου του. Την χτύπησα τίποτα, ξαναχτυπησα πάλι κανείς δεν απαντήσει. Έτσι την άνοιξα. Δεν ήταν κανένας μέσα. Κατέβηκα κάτω, πήγα στο υπόγειο και τον βρήκα να πίνει αίμα. Τον πλησίασα και του το πήρα. Κοίταξα κάτω και είδα 5 αδια σακουλάκια.

Sandra: Σταμάτα!
Kol: Sandra?
Sandra: Είχες πει ότι δεν θα πίνεις πολύ
Kol: Το ξέρω για ένα κατέβηκα. Δεν ξέρω πως αλλά δεν κατάλαβα ότι ήπια αλλά πέντε σακουλάκια με αίμα.
Sandra: Με κοροϊδεύεις;
Kol: Όχι φυσικά και όχι.
Sandra: Κol απλά σταματα. Ούτε μια μέρα δεν μπορείς να κρατηθείς;
Kol: Sandra εγώ...
Sandra: Είμαι 3 μήνες βαμπίρ και μπορώ να κρατηθώ μέχρι 3 μέρες χωρίς αίμα και εσύ που είσαι πάνω από χίλια χρόνια βρικόλακας μου λες ότι ούτε μια μέρα δεν μπορείς να κρατηθείς; Σοβαρολογείς
Kol: Εγώ απλώς...
Sandra: Άστο. Τέλος πάντων εγώ για άλλο ήρθα.
Kol: Γιατί;
Sandra: Με πήρε ο Jack τηλέφωνο θέλει να βρεθούμε και οι τέσσερις.
Kol: Τέσσερις;
Sandra: Ναι εγώ εσύ ο Jack και η Davina.
Kol: Τι; Αποκλείεται.
Sandra: Έλα βρε Kol. (είπα και πέρασα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό)
Kol: Sandra είπα όχι.
Sandra: Έλα σε παρακαλώ (είπα φιλώντας τον λαιμό του)
Kol: Καλά καλά (είπε και τον αγκάλιασα)
Sandra: Τέλεια
Kol: Όταν μου το κάνεις αυτό θέλω πραγματικά να...
Sandra: Σου έχω πει πόσο σε αγαπώ;
Kol: Όχι
Sandra: Σ αγαπάω (είπα και ενωσα τα χείλη μας)
Kol: Και εγω
Sandra: Τι και συ;
Kol: Και εγώ σ αγαπώ (είπε και ένωσε τα χείλη μας ξανά)
Sandra: Θα έρθουν εδώ (είπα όταν απομακρύνθηκα)
Kol: Τι ώρα;
Sandra: Σε δυόμιση ώρες, οπότε θα χρησιμοποιήσω λίγο το μπάνιο σας (ειπα και έτρεξα στο μπάνιο)