Kol Mikaelson Fanfiction

Κεφάλαιο 7

Ανέβηκα πάνω και πήγα στο δωμάτιο για να δω αν ξύπνησε η Sandra και να σιγουρευτώ ότι είναι καλά. Καθώς πλησίαζα στην πόρτα άκουσα μια γνωστή φωνή αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω ποιανού ήταν. Απομακρύνθηκα απ' την πόρτα γιατί δεν πίστευα στα μάτια αυτό που είχα δει, ο αδελφός ζει. Αποφάσισα να κάτσω απ' έξω και να κρυφακούσω τι έλεγαν.

Sandra's P.O.V.

Μόλις ξύπνησα είδα τον Klaus να κάθεται δίπλα μου και κατευθείαν τον αγκάλιασα χαρούμενη.
Sandra: Επιτέλους σε ξανά βλέπω (είπα και τον φίλησα), το ξόρκι πέτυχε.
Klaus: Και γω χαίρομαι πολύ που σε βλέπω αλλά δεν θα μπορέσω για πολύ
Sandra: Γιατί;
Klaus: Επειδή δεν πρέπει κανείς να μάθει ότι είμαι ζωντανός για το καλό σου.
Sandra: Αχ Klaus δεν σε καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει κανείς να μάθει ότι είσαι ζωντανός και το κυριότερο για να είμαι καλά εγώ; Εννοώ ότι δεν υπάρχει κάτι για να φοβάσαι δεν έχω εχθρούς εκτός απ' τους βρικόλακες.
Klaus: Εχεις.
Sandra: Ποιον;
Klaus: Σου είπα δεν μπορώ να σου πω... το μόνο που γίνετε να σου πω είναι ότι ποτέ δεν πέθανα... ήμουν... ήμουν ζωντανός απλώς έφυγα απ' την Νέα Ορλεάνη και... στο φέρετρο... δεν... δεν ήμουν εγώ έβαλα μια ισχυρή μάγισσα να κάνει ένα ξόρκι για να φαίνεται ότι είμαι εγώ.
Sandra: Klaus καταλαβαίνεις τι λες, ήσουν... ΖΩΝΤΑΝΟΣ το καταλαβαίνεις ζωντανός. Και δηλαδή εγώ στεναχωριομουν γιατί νόμιζα πως πέθανες, αλλά τελικά είσαι ζωντανός. Θέλω λίγο χρ- (πήγα να πω αλλά με διέκοψε ο Kol)
Kol: Klaus θέλω εξηγήσεις τώρα ( είπε φωνάζοντας και ήρθε μαζί του και η Rebekah)
Rebekah: Ρε Kol σταματά να φων- (πήγε να πει αλλά είδε τον Klaus και σταμάτησε) Klaus; (είπε και τον αγκάλιασε)
Kol: Rebekah άσε τις αγκαλιές ο αδερφούλης μας πρέπει να μας δώσει κάποιες εξηγήσεις και φρόντισε να είναι πείστηκες οι δικαιολογίες σου (είπε με σταυρωμένα τα χέρια).
Sandra: Καλά συζητήστε εσείς φεύγω εγώ δεν θέλω να ακούσω αλλά (είπα και σηκώθηκα από το κρεβάτι για να φύγω).
Klaus: Sandra περίμενε (είπε αλλά εγώ συνέχισα, έκλεισα την πόρτα και έφυγα)
Rebekah: Ωραία έφυγε, είμαστε μόνοι μας τώρα (είπε και τον αγκάλιασε) μου έλειψες αδερφούλη.
Klaus: Ναι και μένα (είπε και σηκώθηκε για να φύγει) πάω στην Sandra (είπε και άνοιξε την πόρτα).
Rebekah: Όχι δεν θα πας από τότε που γνώρισες την Sandra μόνο για αυτήν μιλάς. Klaus είμαστε και εμείς εδώ.
Kol: Καλά πάω εγώ καθίστε μιλήστε εσείς (είπε, έσπρωξε τον Klaus και έτρεξε με την υπερταχύτητα προς εμένα). Sandra περίμενε.
Sandra: Τι θες πάλι ρε Kol (είπα βγάζοντας τα κλειδιά απ' την τσέπη μου για να ανοίξω την πόρτα)
Kol: Θέλω να μιλήσουμε (είπε, μου έπιασε το χέρι και με γύρισε για να τον κοιτάξω)
Sandra: Άσε με (είπα τράβηξα το χέρι μου για να με αφήσει). Δεν θέλω να έχω καμία σχέση με την οικογένεια σου (του είπα φωνάζοντας, μπήκα σπίτι και έτρεξα γρήγορα στο δωμάτιο μου)