BÖLÜM 16- Hoş Geldin

210 20 30
                                    

Beyaz yalanlar içinde gerçeği görüyorum...

********

"Sehun"

...

"Sehun"

"Günaydın güzelim."

"Sehun neden üzerimde bir şey yok?"

"Ben varım ya üzerinde." dedi çenesini iyice saçlarıma bastırarak sesi hala biraz boğuk çıkıyordu.

Gözlerimi açtığımda üst bedenim çıplak kollarım Sehun'un gövdesi ile kendi gövdem arasında sıkışmış ve başım da Sehun'un boynuna yaslı bir şekildeydi.  Sehun'un tişörtü hala üstündeydi ancak kollarını bana sararak hareket yetimi tamamen engelliyordu. Neredeyse aynı boyda olmamıza rağmen onun kolları arasında ufacık hissettim kendimi... Neyse ki kafamı güçlükle de olsa aşağıya çevirip ikimizin de altında şortlarımızın olduğunu gördüm. Hatta Sehun'un üzerindeki şort da bana aitti. 

İkimizin gövdesi arasına sıkışmış olan kollarımla Sehun'u göğsünden ittirerek ondan uzaklaşmak istedim ama pek başarılı olamadım bu sadece Sehun'un kollarını daha sıkı sarmasını sağlamıştı.

"Jongin eğer bu kadar kıpırdanmaya devam edersen sonuçlarına katlanmak zorunda kalırsın."

Yutkundum ve buz tutmuş gibi olduğum yerde kaldım. Zihnime girebilir benimle oynayabilirdi bana istemediğim bir şeyi kontrolüm dışında yaptırma ihtimali hala vardı. Peki Sehun bana bunu yapar mıydı?

Üstte kalan sağ kolumu aramızdan çıkarabildiğimde beni saran kolları da biraz gevşemişti. Serbest kalan kolum içgüdüsel olarak sırtına doğru giderek sırtındaki yaranın oluşturduğu kabartıları buldu. Tişörtünün altından elimi sokarak yarasına tekrar dokunmak için çok şiddeti bir istek duyuyordum. Bu şekilde benim de tekrar onun zihnine girmem mümkün olur ve gerçek niyetini anlayabilirdim belki.

Elim sakince tişörtünün eteklerine doğru süzülürken bir anda hazırlıksız yakalanarak ne olduğunu anlamadan sırtım yatakla buluştu. Sehun ellerimi başımın üzerinde bileklerimden tutarak yatağa sabitledi.

"Böyle şeyler yapmamalısın güzelim." gözlerindeki karanlık daha da belirginleşmiş ve yüzünde öfke izleri okunuyordu.

Kendimi esaretinden kurtarmak için dizimle onu itmeye çalıştığımda bacaklarını iki yana açarak üzerime oturdu. Bacaklarımı da etkisiz hale getirmişti. Ellerimse hala başımın üzerinde yatağa yapışık vaziyetteydi.

"Kalk üzerimden Sehun."

Yüzüme doğru eğilerek göğüslerimizin tekrar birbirine temas etmesini sağladı. Üzerimde kendini bana sürterek aşagı yukarı hareket ettiğinde inlememek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Burası çok rahatmış ama..." dedi soğuk nefesi dudaklarıma çarpıyordu.

"Neden üzerimde bir şey yok?"

"Daha rahat uyu istedim. Hem kollarımda da çok huzurlu görünüyordun."

Gerçekten hayatımın en iyi uykularından birini geçirmiştim ki benim durumunda biri için bu oldukça şaşırtıcı sayılırdı.

"Sehun daha fazlasını görmek istiyorum. Sadece senin zihnimde geziyor oluşur haksızlık." dedim yarasına dokunmayı kastederek.

"Bana hala güvenmiyor musun?"

 my angel / sekaiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin