Lilac Astrid Mendoza's
Point of View
❇LIA❇Juicecolored...
Itatarak na nito sa dibdib ko ang patalim na iyon pero nasipa ko ang paa niya kaya siya naman ang napaupo at tumilapon ang hawak niyang patalim malapit saakin.
Chances.. never come twice.
Nag unahan kaming makuha ang patalim pero mas maagap ako. Ng makuha ko ito ay sinipa niya ako ng malakas sa tsan at inagaw ang patalim sakin.
Nasa likod ko na ang puno. Alam kong kaonti nalang at nasa vines na ako pero hindi pa ito ang oras para sumuko, marami pa akong balak patunayan.
"Die!" We're both fighting each other with strength tinutulak niya ako sa vines pero paabante naman ako sakanya. Nakaposisyon saakin ang patalim na hawak niya pero hinarang ko iyon ng braso ko. Naramdamab ko ang sobrang sakit ng tumurok dito ang patalim.
Tumawa ito ng mapaluhod ako sa sakit.
"You're no match to me Lilac. Just die. You're nothing but a trying hard little bitch."
Those words won't bring me down.
Nakita ko ang gulat sa mukha niya ng makita niya akong tumayo. Ginamit ko ang buong lakas ko para tumayo, hinugot ko ang kutsilyong nasa braso ko. It hurts like hell!
"No.. you die." Mahina pero alan kong narinig niya.
"Bitch!"
Akmang aagawin niya saakin ang patalim pero umikot ako at hinawakan ko ang buhok niya. Ngayon nakatalikod siya saakin habang nakaharap siya sa vines.
I think chances do come twice.
Tinarak ko ang patalim sa bandang puso niya at tinulak siya sa vines. And I'm right the vines aren't just poisonous but deadly.. narinig ko pa ang pagsigaw niya ng malakas at pagsaklolo pero nilalamon na siya ng vines kaya kinuha ko pinutol ko ang strap ng back pack para matanggal iyon sakaniya.
"I'm sorry Michelle. But don't you know the phrase.. What doesn't kills you makes you stronger. You had your chance, you blew it away."
Pinanood ko siyang mawala sa harapan ko ng tuluyan.
This pure combat.. kahit wala ang smoke ko, nawala parin na parang abo ang kalaban ko.
Napahawak ako sa braso ko dahil sa sakit na naramdaman ko. Hindi ko alam, patayan pala ang task na ito.
Well, base sa usapan nila Michelle at Samantha kanina, nagets ko naman na pag namatay ka dito sa trance ay babalik kalang sa labas kung saan naghihintay si Sir Chanyeol.
Iyong teacher na iyon, parang alam ko na tuloy kung bakit di sila magkasundo ni Drake. Tsk tsk tsk. Hindi manlang kasi nagbigay ng warnings manlang, guidelines, nagbigay ng three steps pero kulang na kulang naman.
Nakita ko ang patalim na malapit sa vines kaya kinuha ko iyon. Pinunit ko ang laylayan ng pantaas ko at itinali sa sugat ko sa braso. At least this will help para hindi maubos agad ang dugo ko.
Sinearch ko ang bag baka may makita akong kahit anong gamot manlang pero wala.
Naglakad na lang ako papunta sa golden gate at nagsimulang mag iwan ng bakas sa daanan. Mahirap itong ginagawa ko at mas maganda kung gagawa ako ng mas malaking apoy but in my situation that's not a good idea, it might attract enemies around.
BINABASA MO ANG
LandCaster Academy (ON GOING)
FantasyA gift and a curse. That is what being a caster means to Lia. Malungkot, mahirap at walang permanenteng pagtataguan dahil sa kapangyarihan. A simple life as normal as humans are, a wish that will remain as a wish to Lia. Nakatira si Lia sa isang b...