PROLOGUE

121 24 9
                                    

A gift and a curse. That is what being a caster means to Lia.

Malungkot, mahirap at walang permanenteng pagtataguan dahil sa kapangyarihan.

A simple life as normal as humans are, a wish that will remain as a wish to Lia. Nakatira si Lia sa isang bayang puno ng normal na tao, maging ang kaniyang ama ay normal. Lahat sa kaniyang paligid ay nabubuhay ng walang itinatago. Bagay na kahit kailan ay alam niyang malabo niyang maabot. Si Lia ay isang caster katulad ng kaniyang kakambal, walong taong gulang siya ng magbago ang lahat ng nasa paligid niya.. Ilang beses rin silang nagpalipat-lipat ng tirahan upang maitago lamang sa karamihan ang taglay nilang kapangyarihan dahil alam nila na ang pagiging caster ay hindi normal para sa mga taong walang abilidad na gaya ng kanila.

Sa kakatago at kakalayo, ano ang mangyayari kung isang araw makilala niya ang mga taong kagaya niya na may taglay ding kakaibang mga kapangyarihan. Tatakbo pa ba siya sa reyalidad o tuluyan na niyang tatanggapin ang tunay nyang katauhan kahit na ang dulot nito ay maaaring maging kadiliman?

✏✏✏

Hi guys. First time ko po magsulat ng ganitong story. So kapit kapit tayo until the end kahit nagsisimula palang. Don't forget to vote and comment, let me know your opinions. Pagpasensyahan niyo na rin ang typos and errors. 

Maraming salamat sa pag babasa. Iloveyou all. 💙

LandCaster Academy (ON GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon