Lilac Astrid Mendoza's
Point of View
❇LIA❇Napansin ko ang biglang pagpatak ng ulan. Lihim akong napatawa, grabe naman ata manadya ang tadhana, I raised my hand and stared at it habang pumapatak dito ang ulan.
"Malungkot din ba ang langit kaya umiiyak?"
Abnormal na ata talaga ako, mukang tama nga yong kupal na Drake na yon.. Bakit ba kasi ganito ang ugali ko? I took a deep breath at pinakawalan ito. "Bakit ba.. ganito ako.."
"Kasi ganyan ka.." there, I saw a man behind me. Tumila ang ulan kasabay ng pagkakita ko sakanya.
"Stop, wag ngayon Drake.. I'm not in a very good shape."
"I like your shape." Manyakis talaga.
Inirapan ko lang sya at di pinansin. Tumayo ako at pinagpag ng kaonti ang damit. Hindi naman ako nabasa e, sinilungan kasi ako ng mga pegasus gamit ang pakpak nila.
"I'll be heading now, Drake."
"You.. called me Drake again, Lia."
"Patas lang. You're calling me Lia."
"No it's not patas, Miss Mendoza."
"At paanong naging hindi patas yon ha?"
"Its because I don't want you calling me Drake.. I prefer.. Tyrone."
Napakunot lang ang noo ko sa sinabi nya. "Anong nakain mo? I mean, what's with you acting like this?"
"Dust from the mid air and raindrops while flying just to come back for you, if that is considered as food, well.. yun ang nakain ko."
"Ha? May tama ka nanaman no? Mukang sobrang lakas amats mo ah?"
"Tama? Tama sayo?"
"The hell Drake, stop it." Pero nginisian nya lang ako.
Ngayon ko lang din napansin na basang basa ang damit nya. I mean, basang basa sya, from head to toe. Not to mention na may mga bumabakat like the one on the top and the middle and oh stop it Lilac Astrid Mendoza, nahahawa ka nanaman sa manyakis na yan.
"Uwi na tayo Princess."
Princess??
"Who's Princess?"
"You, you're my princess."
"When the hell did I ever became your princess Mr. DRAKEYULA?" Inemphasize ko pa ang Drakeyula para ipamukha sa kanya na we're enemies and hindi prends.
He just sighed ang held my hand. Nagulat ako sa ginawa nya kaya di agad nakapagreact ang katawan ko. He's holding my hand and then he entertwined it. Nagpaalam pa sya kay Dream at Crown saka ako biglang niyakap sa bewang.
"What are you doing Drake?! Let go of me!!" Matigas kong sabi dito pero hinigpitan nya lang ang pagkakayakap saka ako inilipad.
"Trust me." Bulong nya sa tenga ko na nagdulot sa katawan kong magkaroon ng tila kuryente. And it hit me.. Holy casts.. I think.. I think he's going to.. "UWAAAA!! PAAPAAA!!GRAAAAY!!!BATAA PAAA AKOOOO!!"
"Oh shut it Lia. I won't hurt you. Just open your fuckin' eyes please. "
"No, no, no. Ang taas taas nito. Noooo." Pagmamatigas ko maman dito.
"You'll be .. happy to see this.. trust me okay? Just.. Just open your eyes.. hindi para sakin. Para sayo."
I gulped. Ano bang pinakain ni Chase dito sa kapatid nya at biglang nagkaganito? Sinapian ba to ng kung ano?
BINABASA MO ANG
LandCaster Academy (ON GOING)
FantasyA gift and a curse. That is what being a caster means to Lia. Malungkot, mahirap at walang permanenteng pagtataguan dahil sa kapangyarihan. A simple life as normal as humans are, a wish that will remain as a wish to Lia. Nakatira si Lia sa isang b...