Multimedya;Hayat&Asır
#Alec Benjamin-Let Me Down Slowly
🌟
Aynanın karşısında son kez kendime bakıp öpücük attım.
"Misler gibiyim, oh çok güzelim." Diye mırıldanıp kot ceketimin yakasını düzelttim ve siyah kol çantamı alıp odamdan çıktım.
"Hayat, nereye?" Salonun önünden geçerken babamın sesini duyar duymaz atacağım adım havada asılı kalmıştı. Başımı çevirip ona baktım.
"Gazete okurken beni nasıl görüyorsun sen?" Gazeteyi yüzünden indirdi.
"Babaların özel yetenekleri vardır." Kapıya yaslanıp kollarımı göğsümde bağladım.
"Ben sadece annelerin var sanıyordum." Gözlerini kıstı ve hemen konuştu.
"Hayır, babaların da vardır." Güldüm.
"Alp ve Günce ile buluşacaktım." Annem yanımdan geçip elindeki kurabiye dolu tabağı ortadaki sehpaya koydu. Gözlerimi büyültüp anneme baktım.
"Gitmeyip evde kalayım diye yapıyorsun, bu bir hile." Babamın yanına oturup bana güldü.
"İstersen gidebilirsin, hiç dedim mi gitme diye." Parmağımla kurabiyeyi işaret ettim.
"Bu gitme demek oluyor. Anlamıyorum mu sanıyorsun, seni seni..." Babam kıkırdayınca, annem telaşla babamı dürttü.
"Sizinle vakit geçirmiyorum diye üzülüyorsunuz, biliyorum biliyorum. Ama bizim günümüz pazar. Unuttunuz mu?" Annem başını babamın dizlerine koyup bana alttan alttan baktı.
"Yetmiyor bize." Dayanamayıp güldüm.
"Tamam söz, yarın evde olacağım. Hatta belki Alp ve Günce'yi eve çağırırım."
"Anlaştık." Zaferle gülümseyip yanlarına yaklaştım ve önce babama sonrasında anneme sulu bir öpücük verip onlara el salladım ve salondan çıkıp gardropta asılı duran tasmayı alıp seslendim. Odadan çıkarken annemin söylenişlerini duymuştum.
"Ömür sen de hemen anlaşıyorsun. Biraz ısrar etsek kalacaktı belki de.
"Hey Asır, gidiyorum. Sen gelmiyorsun galiba?" On üç yaşındaki köpeğim yaşının getirdiği yorgunluğu olmasına rağmen yine de koşarak yanıma geldiğinde gülüp dizlerimin üstünde durdum.
"Hanimiş benim bebeğim..." Yüzümü yalamaya yeltenince hemen geri çekildim.
"Hayır Asır, makyaj var yüzümde olmaz ya." Tasmasını takıp ayağa kalktım.
"Hayat!" Kapıyı açtığımda babamın sesini duymuştum.
"Efendim Many?" Ona bazen Buz Devri'ndeki baba mamutun adıyla seslendiğim oluyordu.
"Para var mı yanında?" Göremeyecek olmasına rağmen başımla onayladım.
"Var var. Teşekkürler." Asır ile beraber evden çıkıp ardımdan kapıyı kapadım. Yürümeye başladık sakin adımlarla. Bense o esnada çantamdan telefonumu çıkarıp Alp'i aramıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Işığı✔️
Teen FictionAdam, son dileğini diledi. Son dileği bir ışık olup gökyüzüne ulaştı ve yıldız oldu. Gökyüzündeki yıldız, turuncu saçlı kızın yolunu aydınlattı. Hayat, bir aileye kavuştuğunda hayatına onu mutlu edebilmesi için bir şans daha verdi. Hayat ışığı, bir...
