Texting||Poğaça Yanaklı Prensesim 🎸

Doğu🎸

"Lan geri zekalı şaka yapmıştım sana ben?"

"Of Nehir çok kötüsün!"

"Evet çok kötüyüm."

"Sipariş verdiniz mi?"

Doğunun konuşmasıyla ikimiz de ona doğru dönmüştük.

"Yok bizde tam sipariş veriyorduk. Kaç tane yersin kardeşim."

"4"

"Ahahahah arkadaş olduğunuz ne kadar da belli?"

"Evet ponçiğim benim diyerek yanağına bir öpücük kondurdum."

"Kız ne öpüyorsun. Etrafımız da kaç tane kız var senin haberin var mı?Yanlış anlayacaklar şimdi. Dur ben eniştemin yanına geçiyorum."

Ulan gerizekalı Deniz gene yaptı yapacağını.

"Ne eniştesi be arkadaşız biz. Düzgün konuş bir dahakine elimin tersiyle  ağzının ortasına yapıştırırım.

İkisinin de kahkaha atmasıyla bir an önce yemek gelsin diye dua etmeye başlamıştım.

••••••••••••

"Oh be ne doyduk değil mi?" Gerizekalı Denize ters bakış atarak Doğu'ya doğru dönerek yarı imalı bir şekilde konuştum.

"Valla hesaplar Doğu'dan değil mi?"

Gülerek oda aynı şekilde cevap verdi.

"Tabi canım benden hesaplar."

Hepimizde bu sefer kahkaha atarak gülüyorduk.

Doğu'nun ağzından

Arabayla Denizi bıraktıktan sonra Nehire döndüğüm de  kafasını yaslamış bir şekilde duruyordu.

"Nehir ne oldu?"

"Hiç bir şey!"

"Neden moralin bozuldu şimdi."

"Yoo moralim falan bozulmadı. Hayatı sorguluyorum."

Bu kız gerçekten alemdi. Onu gördüğüm de ona tutulmuştum resmen. O saf kalbi, duru güzelliğiyle aklımı başımdan almasına yetmişti. Ona aşık olmuştum. Ama o hiç bir zaman beni fark edemedi.

Hafifçe gülümseyerek arabanın üstünü açtım.

"Bu gün yıldızlar çok belirgin olacakmış."

"Sen nereden biliyorsun."

"Ben bilirim. "

"Hadi ama itiraf et uygulamadan baktın değil mi?"

Gülümseyerek cevap verdim.

"Tamam tamam evet bu sabah mesaj geldi."

"O zaman arabayı şu tarafa çekte yıldızları seyredelim."

Bugün hayatımın en mutlu günüydü. Sevdiğim kadın yanımdaydı. Gözlerinin içine doyasıya bakma fırsatı geçmişti elime.

İkimizdik. Sanki koskoca dünyada sanki ikimiz varmış gibi hissettim. Elini yukarıya doğru kaldırarak hızlıca ayağa kalktı.

"Aaa bak yıldız kaydı. Allahım sonun da bende görebildim."

O kadar güzel gülümsüyordu ki. Ona hayran kalmamak elimde değildi.Sorusuyla tekrar kafamı yıldızlara doğru çevirdim.

"Dilek tuttun mu?"

"Evet tuttum. Ya sen?"

"Ben de tuttum. Sen ne diledin?"

"Söylemem."

"Ya hadi söyle?"

Çocukça mızmızlanmasıyla gülümsemiştim.

"İyi peki zaten böyle şeylere inanmıyorum ama seni diledim."

"Uffff. O zaman üzgünüm ama ben seni dilemedim."

"Ya ne diledin?"

"Söylemem."

Bu sefer ben çocukça elimi belime koyarak cevap verdim.

"Hıh öyle olsun bakalım. Ne de olsa bir gün öğrenirim."

"Hiç sanmıyorum ama neyse!"

İkimizinde kahkahaları koskoca İstanbul'un bütün kötülüklerine karşı dimdik bir şekilde cevap vermişti.

"Hadi artık gidelim."

Arabayı çalıştırarak söylediği adrese doğru sabit süratle ilerliyordum.

"Biliyor......"

Lafımı bitiremeden gördüğüm manzarayla gülümsemeden edememiştim.

Nehir koltuğa yaslanmış bir şekilde uyuya kalmıştı.

Arabanın üstünü kapatarak gülümseyerek arkadan dikkatlice hırkamı alıp üzerine örttüm.

Ben bu kıza aşıktım. Onun da bana aşık olmasını istiyordum. Allahım çok mu fazla bir şey istiyorum?

~Bölüm Sonu~

Hayaliniz de canlanan Doğu nasıl birisi?

hoşçakalııığğğğnnnnnnnnnn

💛