Legion Cienia//Żywa Śmierć//FanFiction

Rozdział #2

Następnego dnia zaraz po śniadaniu zaczęliśmy rozmawiać o tym jak wykorzystać sytuację i schwytać wszystkie białe wilki.
-Najpierw wypadało by się dowiedzieć,gdzie oni w ogóle przebywają.
-To łatwe do ustalenia Pixel. Jeszcze jakiś czas temu gdy ich śledziliście z Pomotixem byli we wschodnich lasach blisko Kamersack. Albo są dalej w tym samym miejscu albo są już w Kamersack.
-Musimy to sprawdzić szefie.
-Tak Graf,ale żeby nic nie podejrzewali.
-Proponuję małą grupkę szpiegów. Tak żebyśmy się nie rzucali w oczy-zaproponował Macho.
-To dobry plan. Jak już dowiemy się gdzie są zaatakujemy. Ale damy im czas na przygotowanie się.
-Co chcesz przez to powiedzieć Postirol?
-Żeby nam stamtąd od razu nie zwiali to po pierwsze. A po drugie jeszcze trenuje córkę żeby umiała się obronić przed truposzami. Myślę,że za jakiś tydzień jej umiejętności zwiększą się jeszcze bardziej.
-Postirol,ale to my a raczej ja rządzę tymi zombie. One się mnie słuchają.
-Nie rozumiesz Tolmaj,że mogą zgłupieć i nie posłuchać?-powiedział ostrzejszym tonem Posti.
-Racja,nie uwzględniłem tego.
-Tak więc atakujemy za tydzień?-dopytywał się Gangsterek.
-Tak za tydzień. O której godzinie to się jeszcze ustali. Będzie narada.
Przez dwie godziny Postirol uczył Natellę jak się bronić przed zombie a nawet sama córka namówiła go żeby poszedł z nią po maliny do lasu. Miasto obecnego Legionu Cienia znajdowało się schowane między drzewami,więc nie daleko rosły krzaki malin. Ojciec,trochę się wachał ale poszedł z nią tam.
Kilka minut później.
-Tato,uważaj!
Posti wykonał unik,a Natella z całej siły uderzyła nogą w truposza.
-Brawo kochana! Umiesz coraz więcej.
-Mamy chyba już wystarczająco dużo owoców.
-Tak tatusiu,wracajmy.
Postirol znów mógł poczuć się jak tata. Chociaż kierowała nim rządza zemsty to i tak dalej mocno kochał córkę. Tylko ona mu została.
Bezpiecznie wrócili do miasta a na kolację zjedli naleśniki z malinkami. Tak minął cały dzień....