Bölüm33: Fight

1.7K 82 14
                                    

Barış
Adaya geldiğimizde içimi inanılmaz bir huzur kapladı. Son haftalarda güzel bir takım olsak da güzelimle birlikte savaşmak, ödüllere gitmek, sadece kendim için değil onun için de mücadele etmek ayrı bir zevkti.

Ben kendi kendime gelecek güzel günlerin hayalini kurarken bizimkilerin sesinin geldiği tarafa gittim.

Evrim: İnanamıyorum ya inanamıyorum yani bir hafta önce Mert yerine Yunus Emre söylense Mert kalacakmış.
Yasin: Evrim kime yürüyon ben anlamadım ki.
Evrim: Sus be sadece buralar çok sessiz ve sıkıcı.
Yasin: Aha Barış da geldi. Sorarım sana Barış Mert kalsa nasıl olurdu ?
Barış: Banane oğlum Mertten falan .
Evrim: Barış beyin istediği yanında gerisi umrunda olur mu hiç.
Barış: Kızım sen benimle muhattap olma hatta mümkünse gözlerini bile üzerime değdirme.
Evrim: Çok meraklıydım sana.

Evrimin gitmesi üzerine Yasinin yanına oturdum.

Yasin: Takmış kafayı sana.
Barış: Aşık bu bana.
Yasin: Lan Barış hxjdjdjd
Berkan: Şiiiii Babakoooo takımlar da karışıyor şiii
Yasin: Lütfen ayrı takımlarda olalım Berkan bıktım senin şu bağırmalarından.
Berkan: Özlersin ama babakom olsa da beni gökyüzüne vursa dersin.
Cemalcan: Ben özlerim babakom
Berkan: Bakın şimdiden söylüyorum beni Barıştan ayırmayın.
Cemalcan: Ben ?
Berkan: Kuzu sen bi dur ortalık karışık.
Barış: Ha ayırmayın demişken kim kaptan olur bilmiyorum ama Berkan ve Aycandan ayırmayın beni ve mümkünse Evrim olan takıma almayın.
Ardahan: Aycan ne alaka babuş ıh ıh
Yasin: Hala anlamadın mı babuş ?
Ardahan: Neyi ?
Barış: Boşver kanka ndjdjd

Saatlerce konuşup gülüştükten sonra hepimiz barakaya geçtik. Uzun ve güzel bir gündü. Yarın ise yepyeni bir gün...

Gözlerimi araladığımda hemen hemen herkes uyanmıştı. Oyun için hazırlanmaya başlayanlar bile vardı. Bir Allahın kulu da gelip beni uyandırmamış mı ?

Yerimden kalkıp kızların barakasına baktım. Aycan çantasını hazırlıyordu bende hemen yanına gittim.

Barış: Köşede bir yerde bi sevgiliniz olacaktı keşke uyandırsaydınız Aycan hanım.
Aycan: O kadar güzel uyuyordunuz ki kıyamadım Barış bey.
Barış: Uyumam kadar öpücüğümde güzeldir bi denemek ister misiniz ?

Aycanı belinden tutup kendime çektim.

Aycan: Ya Barış herkes uyanık napıyorsun.
Barış: Güzelim bilmeyen mi kaldı
Aycan: Olsun kameralar var yapma
Barış: Bence kameralar bizi çoktan yakaladı da kimse bir şey demiyor.
Aycan: İnşallah öyle bir şey yoktur. Yoktur demi ?
Barış: Bir öpücük verirsen söylerim.
Aycan: Barış!!!

Aycan sinirle omzuma vurunca hemen geriye çekildim.

Barış: Çok aşıksın, beni görünce dayanamıyorsun biliyorum ama bu kadar çılgın olma güzelim ayıp ayıp.
Aycan: Barış!!!! Gebertecem artık seni

Gülerek barakaya geçtim. Aycan hala arkamdan söylenirken çantamı toplamaya başladım. Önemli bir oyun vardı önümüzde.

Oyun alanına geldiğimizde gözlerim Metin abiyi aradı. Bugün oynayıp oynayamayacağım hakkında konuşmamız gerekiyordu. Esat abinin yanında görünce hemen yanına gittim.

Metin Kuş: Evlat gel hemen parkura bakalım.
Barış: Abi ben artık oynamak istiyorum ama ağrılarım da hiç dinmiyor.
Metin Kuş: Bu kadar kolay bitecek bir sakatlık değil Barış. Seni biraz zorlayacak. Ama bugün oynamanı istiyorum ben şimdi parkuru da deneyelim emin olduktan sonra seni oynatalım.

Nefretin KülleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin