Bölüm51: Biliyorlar

1.3K 97 116
                                    

Aycan
Sabah uyandığımda kendimi çok daha iyi hissediyordum. En azından bugün oyunda oynayabilecektim.
Soluma döndüğümde uyuyan Nisayı görünce gülümsedim. Çok şükür Nisa geldi de tek uykucu ben değilim artık.
Yerimden kalkıp erkekler barakasına baktım Berkan ve Barış hala uyuyordu. Acaba ben mi biraz erken kalktım ?

Sessiz adımlarla Barışın yanına ilerledim. Mışıl mışıl uyuyor ve şu an bir kediye benziyor. Aslında her zaman bir kediye benziyor ama bazen bir aslana dönüşebiliyor.

Usulca yanına oturdum ve ellerimi saçlarının arasına geçirdim. Bu şartlara rağmen yumuşacıklardı.
Biraz üzerine doğru eğilip saçlarına bir öpücük kondurdum. Daha sonra birle yetinemeyip bir sürü bir sürü öptüm. Ooh canım sevgilim değil mi istediğim kadar öperim.

Berkan: Şu şap şap sesini bi keserseniz uyumak istiyorum.
Aycan: Oha sen nasıl duydun ?

Berkan kafasını kaldırıp bana baktı.

Berkan: Çocuğu taciz etmekle o kadar meşgulsün ki naptığından haberin yok.
Aycan: Başladı yine dön arkanı yat uyu alla alla.
Berkan: Sessiz ol Aycan.

Berkan omuz silkip tekrar Barışa odaklandım. Öperim işte istediğim kadar öperim alla alla. Ayarsız enerji ne olacak.

Ben tekrar saçlarını okşamaya başladığımda Barışta yavaşça kımıldanmaya başladı. Sonunda uyanabildi beyefendi onun yüzünden adım sapığa çıkacak.

Barış: Güzelim ?

Hemen kalkıp ateşime baktı. Önce gözünü açsaydın sevgilim.

Barış: Oh ateşin yok. Nasılsın peki iyi misin ?
Aycan: İyiyim annecim.
Barış: Sen geç dalganı.

Barışın yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. O ise huysuz tavrını bırakıp hemen gülümsedi.

Barış: İyileşmişsin cidden.
Aycan: Sayende bana çok iyi baktın. Hatta o kadar iyi baktın ki hep hasta olmak istiyorum.
Barış: Hıı o kadar iyi mi baktım sana ? Biraz da sen baksana bana.
Aycan: Nasıl bakayım ?

Barış
Aycana daha çok yaklaştım. O ise heyecanla gözlerini açtı. Elini nereye koyacağını şaşırmıştı.

Barış: Duyduğuma göre ateş en çok dudakla hissediliyormuş. Sende dudaklarımın ateşini ölçsene.
Aycan: Çok fenasın biliyorsun değil mi ?
Barış: Senin yüzünden. Dayanamıyorum sana.
Aycan: Sapıksın sen. Ben gidiyorum oyun için hazırlanacam sende rüyadan uyan da kalk hadi.

Aycan yavaş yavaş kalkarken gözlerimi ondan ayırmadım.

Barış: Anca rüyanda diyorsun yani
Aycan: Hı hı
Barış: Görürüz.

Aycan arkasını dönüp güldü ve barakasına geçti. Benimle iddialaşması hobileri arasında artık.

Barış: Berkan kalk lan oyun var.
Berkan: Bi salın da uyuyayım be.
Barış: Hadi hadi.

Berkanın ayaklarından tutup sürüklemeye çalışınca hemen kalktı. Başıma bela mı aldım ? Evet. Ama napayım birileriyle uğraşasım geliyor.

Berkan ayaklanınca hemen kaçtım o da beni kovalamaya başladı tabiki. Her zamanki gibi mutlu sonla bitti... Dere. Buradan çıkamıyoruz biz bağımlılık yaptı.

Barış: Sayende ayıldım babako.
Berkan: Önce bayıltacam sonra tekrar ayıltacam seni merak etme.

Ben Berkana gülerken Berkan gayet ciddiydi. Uykusunu alamamış belli ki. Ya da bir derdi var.

Nefretin KülleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin