Bölüm37: Hakettik

1.4K 86 27
                                    

Barış
Sabah gözlerimi açtığımda başımın üzerinde bir ağırlık hissettim. Kollarımın arasında da minik bir civciv vardı. Yavaşça kımıldadığımda Aycan da benimle birlikte hareket etti.

Aycan: Günaydın
Barış: Günaydın güzelim.

Yavaşça oturur pozisyona geçtim. Aycan da benimle birlikte oturdu. Kollarını yana açıp esneyince tatlılığından gözlerimi alamadım.

Barış: Çok güzelsin. Gün geçtikçe hayran oluyorum sana.
Aycan: Bana hep hayran olurlar zaten Barış beycim.
Barış: Bak sen kimlermiş onlar.

Aycanı gıdıklayarak bankın üzerine uzanmasını sağladım. Kahkahaların arasında konuşmaya çalışıyordu.

Aycan: Ya ahahah dur dur tamam ahahahah

Sonunda durup hafifçe üzerine eğildim.

Aycan: Çok yakınsın şu an.
Barış: Hı hı
Aycan: Fazla yakınsın.
Barış: Hı hı
Aycan: Uzaklaşmayı düşünüyor musun acaba ?
Barış: Asla.

Biraz daha aramızdaki mesafeyi kapatıp Aycanla dudaklarımızı buluşturdum. Hiç olmadığım kadar nazik bir şekilde öptüm. Dokunmaya kıyamıyor gibi.

İlk başta gözlerime derin derin bakıp daha sonra öpüşüme karşılık verdi. Alt dudağımı hafifçe ısırıp gülümseyerek kendini geri çekti.

Aycan: Gidelim mi artık.
Barış: Kalsaydık iyiydi böyle.
Aycan: Barış...
Barış: Bu sefer de sen zaman diyorsun peki...
Aycan: Yer ve zaman diyorum.

Gülümseyerek yerimizden kalktık. Eşyalarımızı toplayıp barakaların oraya doğru yürüdük.

Berkan: Ooo babakolar nerede kaldınız ya.
Aycan: Uyuya kalmışız.
Nisa: Biz gelecektik aslında da rahatsız etmeyelim dedik.
Berkan: Valla ben geliyordum hiç umrumda değildi de bu küçük beni zorla tuttu.
Nisa: Ben küçük değilim!
Berkan: Küçüksün.
Cemalcan: Oyuna gidecez hadi kavga etmeyin de kalkın.
Aycan: Hiiih dokunulmazlık var.
Barış: Bugün çok önemli.
Nisa: Almamız lazım.
Barış: Aynen. Hadi bakalım Avengers savaş boyalarınızı sürün bugün bizde.

Diğer takımın seslenmesi ile safariye binip oyun alanına geldik.

Mükemmel bir havuz parkuru vardı. Fakat sondaki atış tüm modumu düşürdü. Halka...
İlk geldiğimde yapabildiğim atışı son zamanlarda asla yapamıyordum. Korkulu rüyam olmaya başladı.

Barış: Parkur fena ama bende halka yok.
Nisa: Bende de...
Berkan: Ben bazen çok iyi yapıyorum bazen tıkanıyorum ama modunuzu düşürmeyin elimizden geleni yapacağız.
Cemalcan: Halka bende kuzular merak etmeyin.

Murat Ceylan: Merhaba arkadaşlar. Dokunulmazlık oyununa hoşgeldiniz. İki takımı da çok hazır görüyorum ama yine de birkaç kişi ile konuşalım. Nisa ?

Nisa: Bu parkuru çok seviyorum. Ve arkadaşlarımla birlikte çeyrek finale kalmayı çok istiyorum.

Murat Ceylan: Evrim ?

Evrim: Bu parkur beni zorluyor ama geçen sefer oynadığımızda atışlarımla hepsini kazanmıştım bu sefer de bunu yapabileceğimi biliyorum. Herkese başarılar diliyorum.

Murat Ceylan: Dokunulmazlığın yanına bir de güzel bir ödülünüz var arkadaşlar. Güzel bir akşam yemeği yiyeceksiniz. Şimdiden hepinize başarılar diliyorum.

Nefretin KülleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin