Aycan
Sabah gözlerimi araladığımda adanın boşluğu içime işlemişti. Her sabah Barışın yerine bakmaya alıştığım için kalkar kalkmaz yine baktım ama yoktu. Sadece bir ödül ve birgün yok ama bunun sürekli olabilme düşüncesi beni yıpratıyordu.
Y.Emre: Aycan günaydıın
Aycan: Günaydın
Y.Emre: Barakaya bakarak kimi düşünüyorsun acaba böyle 2 metre mavi gözlü falan birini mi
Aycan: Üff Emre
Y.Emre: Bak herkes bir şey biliyor etrafımda bir şeyler oluyor ama bir ben bilmiyorum.
Aycan: Boşveeer. Sercanlar nerede ?
Y.Emre: Çardakta gel hadi sende gidip şu ödülü alalım.
Çardağa bizimkilerin yanına geçtim. İletişim oyunu için birbirlerini motive etmeye çalışıyorlardı.
Sercan: Aha kronik hasta geldi bunu motive etmek zor sürekli demoralize oluyor.
Aycan: Ben bugün gayet iyiyim bir kere. Oyun net bizde
Elif: Çok iyi gördüm seni aklındaki sorulardan kurtulmuşsun.
Sercan: Barışı mı terk edeceksin yoksa jdjd
Aycan: Saçmalama hdjd Barışa hak verdim diyelim ve tabiki size de .
Elif: Sevindim canım benim.
Sercan: Hadi kalkın hazırlanın safari gelir şimdi.
Sercan bunu dedikten sonra ekip haber verdi biz de tüm hazırlıklarımızı tamamlayıp oyun alanına gitmek için safariye bindik.
Barış
Yumuşacık bir yatakta uyanmaktan güzel bir şey var mı ? Aycanla uyanmak var. Bir gün bile görmesem deli gibi özlüyorum.
Hemen kalkıp duşa girdim. Bugün çok önemli bir oyun var ve bizim bunu da kazanmamız gerekiyor.
Berkan: Babako hazır mısın ?
Barış: Hazırım çıkıyorum
Üzerimi giyip banyodan çıktığımda yatağı, duvarı yumruklayan bir Berkanla karşılaşmak hayallerimin arasında yoktu.
Barış: Napıyon gerizekalı
Berkan: Deli gibiyim oğlum deli bugün iletişim var onu alıp bana getirr
Barış: Ben oynayamıyom ki yanlış kişiyi motiveye gelmişsin Cemale gitseydin
Berkan: Ona gittim zaten ama burada senin motive olman daha önemli sen olacaksın ki beni de motive edeceksin
Barış: Senin motiveye ihtiyacın mı var yürüyen trafo gibisin.
Berkan: Bugün var babako ve beni bir tek sen ayağa kaldırabilirsin. Aile ödülü ise ben düşerim çünkü.
Berkan ellerini kollarını sallamayıp kısık bir sesle konuşunca durumun ciddiyetini anladım. Büyük bir özlem çekiyordu ve şu an dokunsalar ağlardı.
Barış: Keşke oynayabilsem. O ödülü sana getirmek için elimden geleni yapardım.
Berkan: Yanımda olman yeter bro. Hadi inelim aşağıya güzel bir kahvaltı ve ödüül.
Elimi Berkanın omzuna attım ve yavaş yavaş aşağı indik. Herkes kahvaltı masasına oturmuştu bile.
Cemalcan: Neredesiniz kuzum ? Berkan enerjinle Barışa şok verdin öldürdün sandık.
Berkan: Bu adam öldürülür mü bee öperim ben bunu öpeer
Berkan cidden öpmeye çalışınca bir tane geçirdim kafasına hızını alamayınca kontrol etmek zor bu çocuğu.
Berkan: Utanıyor sizden nfjdjdjr
Barış: Siktir djjdjd
Evrim: Bakın ödül önemli bir şey olabilir. Konsantre olun.
Barış: Konsantreyiz zaten
Evrim: Sana demedim Barış.
Berkan: Puanhaha vitesi R ye alalım gençler. Bu arada bana dedi herhalde ama bu ne kadar umrumda acaba.
Sonunda kahvaltıdan kalkıp oyun alanına geldik. Ünlüler henüz gelmemişti ve parkur yine omuz kullanmam gereken bir parkurdu. Kimse yokken Metin abinin yanına gidip durumum hakkında konuştuk. Bugün de oynamamam gerektiğini ama her şeyin iyi gittiğini söyledi. Çok zor bir zaman geçiyorum vücudum ödem tuttu bacaklarımı kaldıracak halim yok ama hedeflerim için çabalamaya devam ediyorum.
