Chapter 7
Ang init nanaman. Nasa may sala lang ako at nagbabasa ng libro habang kumakain ng chips ng biglang nilapitan ako ni Xyrille, nakapamewang ang isang kamay nito at ang isa ay nakatago sa kanyang likod.
"Hey Corryle! Is this yours?" tanong niya. She revealed her hand, iyong nakatago sa kanyang likuran. Hawak niya ang isang pocket knife.
"Hindi sa akin yan!" sigaw ko sabay baba ng libro ko
"Ows talaga?" pang aasar niya
She is pissing me off. Hindi ko alam kung saan galing ang kutsilyong iyon.
"You used it last night" dagdag niya
"Wag mo kong dinadamay sa mga ginagawa mo!" I shouted
"Ikaw naman talagang may gawa ha!" pilit niya
"I've done nothing! Ni hindi ko nga alam kung anong sinasabi mo!" sigaw ko, napatayo na ako at dinuro si Xyrille "Stop ruining my life!"
Biglang lumapit sa amin si Mama. She's crying.
"See Mama?! Corryle did it!" sigaw ni Xyrille "Bakit hindi mo buksan ang T.V. para malaman mo"
I hurried to turn on the T.V. I switched it to the news channel. Nabigla ako sa sinasabi sa balita.
"Mga nagkalat na dugo ang nadatnan sa tren alas-siete ng madaling araw dito rin nakita ang walang buhay na katawan ng isang 23-year old na babae" sabi sa balita
"Buti nasimulan natin" sabi ni Corryle ng pangiti-ngiti pa
"May dalawangpung saksak ito sa mukha, magkabilang saksak sa binti, sa likod, sa kanang braso at sa likod ng ulo" i stand quietly with my eyes wide open.
"Napagkilanlan ang biktima bilang Eya Santos, guro sa White Rose Academy at nasa 23 taong gulang" nanghihina ang aking dalawang tuhod halos mapaluhod na ako.
"Mama! Oh, si Corryle isang killer!" sabi ni Xyrille habang yakap yakap si Mama na kanina pa iyak ng iyak
"Hindi pa kilala ang pumatay ngunit ayon sa cctv cameras na nakita, isa itong batang babae na nasa tinatayang 15 taong gulang, may suot na itim na damit, mahaba at medyo kulot ang buhok, katamtaman ang katawan at maputi, isang pocket knife ang ginamit sa pagpatay na dinala rin ng killer pauwi," the reporter said
Napaupo ako sa sofa, tulala at maraming iniisip pinipilit nila sa akin ang bagay na hindi ko naman alam. Paniwalang paniwala si Mama kay Xyrille na lalo ko naman ikinagalit.
"Mama maniwala kayo sa akin" mahina na ang aking boses dahil sa malapit nang tumulo ang mga luha ko.
"Xyrille bakit?" tanong ni Mama, grabe ang kanyang iyak
"Kasi Mama likas na mamamatay tao iyang anak mo!" sabi ni Xyrille
Nilapitan niya ako habang si Mama napaluhod na lamang habang tinatakpan ang mukha niyang umiiyak.
"Mamamatay tao!" sigaw niya sa may kanang tenga ko "Ayoko sayo kasi masama ka!" she smirked right infront of my face "Wala akong kakambal na mamamatay tao!"
Sinampal ko ng malakas si Xyrille na halos matabingi na ang kanyang ulo.
"Namumuro kana!" sabi ko
Hawak hawak ni Xyrille ang kanyang kaliwang pisngi.
"Gusto mong sa iyo ko naman isaksak ito?!" sigaw niya ng itutok niya sa akin ang kutsilyo. Agad naman siyang pinigilan ni Mama.
"Tara na anak, wag na nating lapitan iyang mamamatay tao." sabi ni Mama
BINABASA MO ANG
Saraphina (COMPLETED)
Gizem / Gerilim(Formerly known as, "A False Reflection" Minsan niloloko ka lang ng iyong sarili. Gumagawa tayo ng mga bagay bagay na alam nating makakapagpakalma o makakapagpanatag ng ating kalooban. Pero paano kung ito ay lumagpas sa ibinigay na limitasyon? Makik...
