CHAPTER 56

99 2 0
                                    

I didn't have the chance to ask what's the meaning of what he said was because Sister called us to have snacks first. Hinihila kami ng mga bata papasok ng pasilyo hanggang sa makarating kami sa silid-kainan nila.

Everyone looks very happy spending their time with us kaya nawalan din ako ng pagkakataong kausapin si Pip tungkol sa sinabi nya kanina. Hanggang sa makauwi kami ay nanatiling malalim ang iniisip. I realized that he's using a language the same as what Matthew and his mother the other day were using.

"Why did you go there? Ikaw lang bang mag-isang pumunta dito?"

Napilitan akong makisakay pauwi kay Pip dahil wala nang sasakyan. Medyo natagalan kasi kami. My lips puckered when I realized that I have so many preparations to do for tomorrow's Charity Ball.

"Naisipan ko lang. Ikaw? Madalas kang naroon, ah sabi ng mga bata."

Tumango sya. "Wala naman kasi akong magawa. Just wanted to kill some time. Dalawang orphanage ang binisita ko ngayong araw."

My lips protruded as I nodded my head. Plano ko rin naman sanang dalawa ang pupuntahan pero hindi ko alam ang daan ng pangalawang orphanage dahil sa nangyari sa 'kin.

"Pumunta ka? Ang sabi ni Wynd, bago pa lang daw ang orphanage na iyon kaya kakaunti pa lang ang mga bata."

Hindi rin daw ito kalayuan sa orphanage na una kong napuntahan, but I’m not sure of my safety yet, so I didn't take the risk. Ayokong madagdagan pa ang galit ni Kuya sa 'kin.

He nodded, still fixing his eyes on the road. "Yeah... but I just think they need some visiting. Ikaw? Pumunta ka doon?"

"Hindi ko alam ang daan," I told him.

He nodded and licked his lips, sometimes glancing in my direction before speaking.

"Bukas? Libre ka?"

"Bukas ng gabi iyong Charity Ball. Magp-prepare ako."

He grunted. "Do the preparations later. Free your schedule tomorrow."

I frowned. "Hindi naman ganoon kadali ang preparations. Hanggang bukas ako magha-handa. Pwede naman na after ng Charity Ball na lang. Hindi naman aalis 'yang orphanage."

His brows furrowed. "Until tomorrow? Bakit hanggang bukas pa? Hindi ba kaagad matatapos 'yan?"

"Hindi! Ang dami kayang kailangang paghandaan. Palibhasa, lalaki kayo kaya kaunting blemishes lang sa inyo, ayos na. Sa amin, marami pang gagawin."

"Depende naman iyon sa tao, Pink. If you want to be simple, then you don't need to grab a lot of time to prepare."

I glared in his direction. Mukhang napansin nya 'yon kaya sumulyap sya sa 'kin. His lips twitched.

"Sinasabi mo bang nagpapaganda ako? Well, of course! Magpapaganda ako! That's a ball. Formal! Kung pwede ngang mag-t-shirt at pants lang ako ginawa ko na."

"That's not what I meant, ang akin lang, you don't have to be so conscious with your physique, if you're beautiful, lalabas din naman 'yan kahit anong itsura mo."

My heart hurt with what I was thinking. I've never been in formal parties before. Ngayon lang yata at ngayon lang rin ako nagpapaka-overreact sa pagp-prepare. Siguro tama naman sya talaga. Wala naman akong alam masyado sa pagpapaganda dahil hindi ko naman masyadong iniisip 'yun. I was just thinking that if I look better tomorrow, maybe he'd look in my direction. Pero alam ko namang imposible.

I'm sure as hell he's still in love with Priscilla. Not as if I could win against his first love.

"Why are you silent?" tanong nya sabay sulyap sa'kin.

Monarch High: War of the BratsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon