CHAPTER 12

187 9 24
                                    


Paatras ako nang paatras habang si Pip naman ay pilit akong hinahagilap. I bit my lip so hard, and I feel like crying. Umiling-iling ako at ilang beses na bumulong. "No, no..."

"Listen to me-

I cut him off and looked at me him. "Please, kung tungkol ito sa sinabi ko kahapon, wala naman talagang ibig sabihin 'yun. Are you pranking me?!"

If this is about yesterday, then they are doing good at this! Hindi dapat ginagawang biro ang tulad nito! Knowing that it's Wynd!

"No! Of course not!" marahas nyang tanggi. He tried to reach my hand, but I shrugged his arms off me.

"Then, what is this all about?!" sigaw ko.

" 'Yun 'yong totoo, Hurricane! Can't you see? Alam kong napansin mo din! Wynd likes you," pilit nya sa 'kin. Marahas kong iniling-iling ang ulo ko at sinamaan sya ng tingin.

"What the hell, Pip? Alam mo ba kung anong sinasabi mo?"

"He said it himself!"

"What the fuck. Bahala ka nga dyan!" inis na sabi ko at iiwan na sana sya nang humarang sya sa dinadaanan ko.

"You're frustrating," halos bulong nya.

I glared at him. "And you're a fucking liar."

"Alam nga nila Cal at Jason 'yon!" sigaw nya.

Nanlaki ang mga mata ko. My heart beated fast and I could feel myself panicking inside. "S-Sino pa ang nakakalam?"

"Kaming apat lang," kumunot ang noo nya. "Why?"

"Walang alam kahit sino? Si Britney?" natatarantang tanong ko. I checked the surroundings and I saw some students passing by.

"Why would we tell this to Britney?" nalilitong tanong nya. "Wynd likes you-

"What the fuck, Pip! Just what the fuck?!" sigaw ko at mabilis na lumapit sa kanya at tinakpan ang bibig nya. Ang sarap nyang sabunutan! I wanted to strangle him to death! He didn't know what he's saying! He just didn't know!

Mabilis nyang kinuha ang palad ko mula sa bibig nya at nagsalifa ulit. "Listen -

"No!" I insisted. I gritted my teeth before turning my back on him and started running away. Kinagat ko ang labi ko, palagay ko dudugo na ito pero wala akong pakialam.

I entered the classroom and I saw Gina, Mae and Pink on their chairs. Ang akala ko kay nasa HOS sila? I was conscious when my classmates looked at me. God! Nap-praning na ako!

"Are you okay, Yuri?" tanong ni Gina nang makalapit ako.

Umupo ako sa upuan ko saka ilang beses na huminga ng malalim. "Yeah. Why?"

"Pinapatawag tayo sa HOS," sumingin si Pink.

"Really? Why?" I asked, not on myself.

"Wala ka bang natanggap? Tinext tayo," sabi ni Mae.

Natataranta akong tiningnan ang cellphone ko pero naisip ko na wala pala sya sa bulsa ko nasa loob ng bag. Hindi ko ito dalawa. Pinagsiklop ko ang palad ko para matigil ang panginginig.

"Uh. Hindi ko na-check," sagot ko na lang.

"About siguro 'to sa foundation day," Gina said. Pilit akong tumango at sinabayan ang ano mang usapan nila.

"Mauna na kayo, susunod na lang ako," sabi ko. Biglang sumakit ang ulo ko kakaisip.

"Sigurado ka?" si Pink.

"Yes," I smiled, assuring them that I'm fine, although I wasn't really.

They all looked at me, bewildered with my actions. I tried pulling hack my composure pero kahit sistema ko ay ayaw kumalma.

Monarch High: War of the BratsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon