Dance of My Life (Dream Series 1)

PERFORMANCE 10

CHAPTER 10

Victim

The first time Lexus and I met after so many years, he showed me how interested he is to me by his words and actions. I don't know him exactly, but despite of his flirtation he didn't do anything bad.

Mula pa ng nakilala ko siya noong mga oras na gusto ko ng sumuko, siya ang dahilan kung bakit ako nagpatuloy. Kaya naman kahit gusto ko siyang iwasan, hindi ko magawa dahil lagi kong naaalala ang mga tinulong niya sa akin. So I made up my mind to just be friend to him and that's all, I will make sure I would not go beyond that.

"Don't stare too much, I might cross the line right now and kiss you here..."

Umawang ang bibig ko sa sinabi niya at napapikit ng marin. Why did you stare him Vely? My mind right now got occupied by his Adonis face. At nagpahuli ka pa talaga!

This time he is the one who is staring at me with serious eyes kaya nagawa kong agawin ang paa ko sakanya.

"Pervert..." mahina kong sinabi. Siya naman ngayon ang umawang ang labi.

"I am not a pervert. Wala nga akong ginagawa? Ikaw nga ang tumititig diyan." He said with his powerful grin.

"I am not! An don't say that word again! Aalis ako sa inyo!"

"I am threatened," and he laughed.

I just glared at him.

"Nasabi ko lang naman ang nasa isip ko. Sorry, my mouth got slipped."

Hindi na ako sumagot. Ayoko ng pahabain pa ang usapan at hindi ko na alam kung saan pa patungo ang topic namin. Wala na rin naman akong sasabihin.

"By the way, are you going home? Uuwi na rin ako." Aniya. Hindi pa rin siya umaalis sa pwesto niya at nakaupo pa rin sa harap ko.

Tumango lang ako sakanya at tatayo na sana ulit pero pinigilan niya nanaman ako.

He offered his back to me, "Get on my back, I will carry you." Ayan na naman siya.

Tumitig lang ako sa likod niya kaya nilingon niya naman ako. "Come on! Your feet needs rest. Ilang araw nang walang pahinga yan." Nagulat ako ng kinuha na niya ang dalawang paa ko. Mabilis niya akong nasakay sa likod niya at saka siya tumayo.

"Lexus! Put me down! Pag-uwi ko na lang ipapahinga!" Hinampas ko ang likod niya, naphawak pa ako sa dalawamg braso niya ng muntik na akong mahulog.

"Kumapit ka, baka mahulog ka sa akin niyan." Natatawa niyang sinamin.

Kinunot ko lang ang nook o.

"Ano!?" Napatawa siya ng malakas. He is doing it again. The teasing. "Yung gamit ko naiwan!" Dagdag ko dahil naiwan pa ang painting at mga dala ko.

"Babalikan ko nalang kapag nasa kotse ka na. Hindi ko hahayaang iwan iyon doon, lalo na ang painting." He stated and started walking.

"Bakit ba ang kulit mo Lexus!? Ibaba mo ako sabi." I tried to struggle again on his arms but his hold tightened.

"Inis ka na naman, friends do this also right? Just hold tight. You need to rest now. Baka mas lalong sumakit, hindi ka makasayaw." Seryoso na niyang sinabi.

Tumahimik na ako, he has a point though. Kailangan kong ipahinga dahil baka bukas na sila mag email ng next task. May kaonting kirot pa rin kasi akong nararamdaman.

My feet are very important, at ayokong ito ang maging matinding kalaban ko sa pagsasayaw. Pero hindi ko alam kung bakit kapag tumutulong si Lexus para mapahinga ang paa ko ay hindi ako komportable. Lalo na sa paraan ng pagtulong niya, kagaya ngayon na binuhat niya pa ako sa likod niya.