Dance of My Life (Dream Series 1)

PERFORMANCE 19

CHAPTER 19

For me

Director Alfonso and Mrs. Gerelyn will have to attend on urgent meetings so they already ended our conversation.

Sa ngayon, they asked me not to say anything in the media. The given date of the grand finals is now postponed at maghihintay nalang kami ng email nila kung kailan.

Pagkalabas ko sa office ng BMB bahagya akong nagulat ng makita sa gilid ng dingding  si Lexus, nakasandal at nakakrus ang dalawang braso. Why is he still here?

When he noticed me, umayos siya ng tayo at nagsalita.

"Verina, I'm sorr--" I cut him off before he continue what he was saying.

"Stop!" Inangat ko ang palad ko sa harap niya. He stiffened a bit at my sudden reaction at hindi agad nakapagsalita kaya nagpatuloy ako.

"Don't say sorry. Ayokong marinig. Lexus it is not your fault. What happened is not your fault, so don't. say. sorry, again." Madiin ang pagkakasabi ko nito sakanya.

Matagal niya pa akong tinitigan before he lowered his both shoulder and let out a deep sigh.

"Are you going to the condo now? Let me give you a ride." Nagsasalita palang siya ay mabilis na akong umiling.

"I will just take a taxi to go there."  I stop for a bit and tore my eyes off him. "I think it is better if we should avoid each other for a while now, Lexus.... Mrs. Gerelyn and Director Alfonso also requested it. To avoid some issues again." I looked at him and I saw nothing in his eyes but just pure black. It is unreadable.

He bowed a little before meeting my eyes again. This time, his stare was back to soft again. After that he slowly nodded.

"Okay," tanging saad nito at siya na ang naunang umalis.

Pinakawalan ko ang kanina ko pang pinipigil na hininga at tinitigan ang papalayo niyang likod sa akin.

Habang nasa taxi ako, panay ang tingin sa akin ng driver pero wala naman itong sinasabi. I glanced outside the window and I saw at the back of this taxi a familiar car, following us.

Nakasunod si Lexus sa taxi na sinasakyan ko. So it means hindi siya  naunang umalis kanina? Sa totoo  lang, hindi pa rin maproseso ng utak ko hanggang ngayon ang mga nangyari.

Right now I feel so much emotion in me. Naghahalo halo na at walang ng pumapasok sa utak ko. Wala akong ideya kung sino ang may gawa ng article, wala akong ideya kung sino ang may gustong manira sa akin at kay Lexus.

Is it perhaps my family?

Mabilis akong umiling. No, ayokong isipin na sila ang may pakana nito. Kahit matagal ko na silang hindi nakikita, kilala ko sila. Hindi nila magagawang manira. Saglit akong natigilan ng sumagi sa isip ko ang lalaking dalawang beses akong nilapitan. Is it him? Ang nagpakilalang nagpapatakbo ng painting dance entertainment?

Posibleng siya nga ang may pakana nito, dahil mukhang siya rin ang may pakana noong bahay na nasunog sa Lipa, Batangas. Pero bakit? Utos nila Mom?

No, wala ring kasiguraduhan kung kilala ba talaga siya nila Mom dahil hindi ko rin alam kung nagsasabi ba iyon ng totoo noon.

"Miss, andito na tayo." Natigil ako sa malalim na pagiisip ng magsalita si manong.

Mabilis akong nagbayad ang akma na sanang lalabas ng manlaki ang mga mata ko sa nakita ko.

There’s a reporter outside the building, na mukhang si Lexus ang sadya. Hindi alam ng media na sa condo nila Lexus ako nakatira ngayon kaya kapag nakita nila ako, we are totally doomed. Nilingon ko ang likod ko at nakitang nakahinto na  roon ang sasakyan ni Lexus.