Dance of My Life (Dream Series 1)

PERFORMANCE 3

CHAPTER 3

Like me

Seeing someone who is already successful and happy about their passion is giving me a little pain in my heart. I am envious about them.

They can smile without putting a mask on their faces not hiding the sadness they feel, dahil wala na silang ganoong nararamdaman pa.

They are free to shout at the top of their lungs saying, 'I am happy that I achieved my dreams!'

Naiingit ako, sana ako nalang sila, at sana pinanganak nalang ako sa ibang pamilya...

Mga hiling na laging laman ng isip ko noon.

That was me a long time ago, matagal ko ng ibinaon ang ganyang pag-iisip.

I've learned to clap my hands at someone's victory. Dahil alam ko at naniniwala rin akong darating din ang time ko, na malaya ko na ring maisisigaw ang pangarap ko, na walang hahadlang, walang magagalit, at walang malulungkot kasi ito ang pinili kong tahakin.

Yes, I am referring my family, hindi ko maintindihan kung bakit hindi nila magawang tanggapin kung ano ang gusto ko. Kung bakit hindi nila magawang ngumiti at maging masaya sa akin.

Kanina ng makita kong masaya si Lexus sa pagtuturo ng sayaw hindi ko maiwasang mapangiti para sakanya, mahahalata mong masaya siya sa ginagawa niya. But there's something wrong in his eyes na sandaling lumabas habang pinagmamasdan niya ang mga kabataang masayang sumasayaw. Guilt? Hatred? I don't know.

Pero kahit malanding lalaki siya I think gusto ko siya bilang coach. Not romantically, nagagalingan lang.

Napansin kong nag aagaw na ang liwanag at dilim ng makalabas ako. I checked my phone and it's already five thirty in the afternoon, ganoon ba ako nagtagal sa loob at inabot ako ng ganitong oras? Napansin ko sa telepono ko na may message sa akin si Silvanna at agad ko naman itong binuksan.

From Silvanna:

Vely, I'am already here. Pasensiya na
hindi ako makakatawag. He is here...
my Dad. But I am okay.... Don't worry.
Always take care. Love you..

I clicked the call button of her number but cannot be reach na ang phone niya. Kahit sinabi niyang ayos lang siya. I know her, sinasabi niya lang ang mga katagang iyon kapag hindi talaga siya ayos. Lalo pa at andoon daw ang Dad niya.

Silvanna is a strong woman, pero pagdating sa ama niya ay nagiging mahina siya. At panigurado ang pagdating ng Dad niya sakanila ngayon ay isang malaking problema. Sorry Silv, wala ako diyan sa tabi mo ngayon...

Her father no longer living in their house. There is some conflict in their family na ayoko ng ungkatin pa. I've witnessed it in my own two eyes and I can say, it is terrible. And hearing the news na nandoon ulit sa kanila ang Dad niya, hindi ko maiwasang mag-alala.

Tumawid ako sa pedestrian lane para doon na maghinaty ng maasakyan. Kaya lang naka ilang minuto na ako ay wala pa ring dumaraan. Meron man ay puro jeep ito at punuuan naman ang mga sakay. Sanay naman akong sumakay dito, dahil madalas ito ang sakyan ko noong nag-aaral pa ako sa probinsiya kaya hindi na rin problema kung ito lang ang available na masakyan ko pero yoon nga at puro puno ang sakay. May okasyon ba ngayong araw?

Kanina pa ako naghihintay dito at nangangalay na rin ang mga paa ko. Dumidilin na rin.

"Miss, gusto mo hatid ka na namin?" napalingon ako sa tatlong lalaking palapit sa akin. Kanina ko pa sila napapansin na pasulyap sulyap sa akin. Nakatambay sila sa tindahan, malapit sa kinatatayuan ko habang nainom ng alak.