Dance of My Life (Dream Series 1)

PERFORMANCE 14

CHAPTER 14

Letter

Another day come, and I am here early at the park na madalas kong puntahan sa tabi ng BMB entertainment.

Hindi ko alam kung ilang beses ko na itong nasabi, that I only want to see my family's accepting eyes while looking at me.

I also want to see their admiring eyes, proud at me. And I didn't thought that there are other people who would look at me with their sparkling eyes because I'd encourage them.

And here, there's another one who are looking at me with that eyes. Gleaming and sparkling na may kaonting pagtataka. While me, I am looking Alexis brother with slight shock on my face. Unlike his brother, hindi malamig ang mga mata nito. Makislap ito lagi, it is very transparent that I could visualize his expression easily. Hindi katulad ng kuya niya na sobrang plain ng expression.

Hindi ko akalain na nasa edad sampu pababa pa lang siya. He is smiling wide to me while Alexis are just looking at us with his usual cold eyes. Nakasuot ulit ito ng hoodie jacket at cap sa loob.

"Kuya Alex am I really seeing ate Verina right now? Ang lagi ko pong napapanood sa tv?" inosenteng tanong nito sa kuya at nilingon niya ito. Tipid lang na tumango si Alexis sakanya.

"Wow! ang ganda mo po sa personal ate!" He giggled. Napatawa ako.

"You're cute," namumula ang pisngi nito at medyo chubby.

"Ate pwede pong payakap?" Tumango ako sakanya at yumuko ng kaunti. Matangkad na ito kahit nasa edad sampu palang siya.

Hindi na ako naghintay ng ilang segundo dahil tinalon na niya ako ng yakap. "Ang galing niyo po ate, crush na crush ko po kayo." Tumawa lang ako sa sinabi ng bata.

"What's your name?" I asked him.

"Allen po," sagot nito at kumalas na sa yakap ko.

"Allen, thank you for appreciating my performances."

"I love all of it ate! I got inspired din po. Nagpa-practice na rin po akong sumayaw e. Gusto ko po yung hiphop!"

Truth is, I never want a lot of attention before. Because I thought people will only judge and criticize me. They will only see my weakness, my flaws, pero bago ako sumali sa Baile show hinanda ko na ang sarili ko. Akala ko puro mga pang criticize pa rin ang sasabihin ng nga tao just like my previous experiences before.

Noong nasa puder pa ako ng pamilya ko, puro pang judge, kamalian ko ang nakikita ng mga taong nasa paligid ko noon. Kasama na rin ang mga coaches na hindi naman pagtuturo ang ginagawa. Sumali na rin ako sa mga maliliit na dance contests at sinubukan ko na ring mag audition sa ibang entertainments noong nasa Camarines Norte pa ako. Lahat non puro kamalian ko ang napupuna ng mga tao kaya natakot ako sa attention noon.

Kaya noong binago ko ang sarili ko, I also fixed my fear of negative judgment. Hinanda ko ang sarili ko sa mga matatamo ko ulit bago sumali sa Baile Show. And now, knowing that there are people whom I got inspired.

I want to encourage more...

"Hey, Allen do you want to dance hip hop with me?" Alok ko sakanya. Nanlaki naman ang maliit na mata nito sa akin.

"Sige po! Gusto ko po yan! Hindi ko pa po kayo nakitang sumayaw non!" Nagtatalon talon siya, habang tumatakbo sa sementadong lupa na malapit lang sa fountain doon sa park. "Dito tayo ate para maganda ang view! Kuya Alex kuhanan mo kami ng video!" Sigaw nito sa amin. Naghanap naman na ako sa cellphone ko ng kanta na pwede naming sayawin habang palakad papunta kay Allen.