Blown to Forever (Montereal Series #1) COMPLETED

Chapter 24

   
When i went home, mom confiscated all my gadget. From my phone, laptop, tab and ipad lahat wala . I wanna text Kendrick pero anong gagamitin ko. Seems that my weekend would be so boring.

  
"Kaya mo nabang pumasok bukas?" mama said. Linggo na ngayon at masasabi kong hindi biro ang walang  cellphone. Hindi din ako pinapalabas lang man. Mukha akong kinulong nang dalawang araw.

  
Kasalukuyan kaming kumakain nang hapunan. I heard dad sigh, tumigil din siya sa pagkain at hinintay ang sagot ko.

 

I nod. "Yup! I'm fine na naman and bagot na bagot na ako dito sa bahay" i said in hysterical tone to express how boring i felt this past two days.

 

 
"Is that so!" Dad. "Then okay, ihahatid kita bukas" he added.

"No need da-"

 
"No! Ihahatid kita" pinal niyang saad.

  
I raise my brow "but-?" Aapila pa sana ako.

"Just allow your dad hija, it's for your own good" mama said.

 
Wala na akong nagawa at tumango nalang. I am in my room now, thinking kong nalaman ba ni Kendrick ang nangyare sa akin. Why does he didn't show up or visit me here? Hindi niya ba nalaman?. Siguro nga hindi niya pa nalaman, tommorow i'll tell him what happened, paniguradong magagalit yun.

I wake up early. Excited nga talaga ako dahil maaga akong nagising.

 
"Good morning!" Bati ni mama sa akin nang bumaba na ako. Nakabihis na ako at kakain nalang, then ready na for school.

  
I smile "Good morning!" Hinila ko ang upuan sa tapat ni mommy at umupo na.

She smile back "You're dad is still sleeping".

 
"What?-"

   
"Just kidding, andon na siya sa labas hinihintay ka"

"Kumain napo ba siya?" I said worriedly!

"Yeah, your dad knows na maaga ka ngayon"

I stand up and get my bags na nakapatong sa counter table. "Hindi na pala ako kakain mommy" i said and kiss her.

"But-!"

 

"Don't worry sa caf na ako kakain. Bye, i love you" i said and exit.

 
Nang makalabas na ako, i saw dad talking to manong Henry, when he saw me he smile at pinatunog na ang sasakyan.

"Good morning maam" bati ni manong henry sa akin nang makalapit na ako.

"Good morning" i greeted back."Let's go dad?" Baling ko kay daddy.

"Let's go hija"

I smile to manong Henry before entering to the passenger seat.

"Kumain kana ba?" Dad said nang nasa kalagitnaan na kami nang daan.

"Yup" maikli kong sagot. Kahit di naman talaga ako kumain. Hindi ko pwedeng sabihin na di ako kumain dahil paniguradong magagalit siya.

"Did you open your phone kanina?"

"Not yet dad! Why?" I ask. Hindi kopa na oopen mula kanina, kasi lowbat naman nilang binalik kagabi.

"In your stage now, mukhang dimo panga nabubuksan" he said and let out a big laugh.

I pout. " Pano ko mabubuksan kanina eh lowbat niyo binalik sa akin"