Blown to Forever (Montereal Series #1) COMPLETED

Chapter 16

  

   

     
Nakokonsenisiya ako sa nagawa ko. I know it's my fault for telling him that.
Alam kong bigong bigo siya sa sinabi ko. Nadala lang rin ako sa galit ko kanina.

Susundan kona sana si Kendrick nang pinigilan ako ni Brayle.

 
"Give her time Marrie. He's mad right now." mahinahong sabi ni Brayle.

No! I want to fix this. Hindi pwedeng hahayaan kong ganun siya. Baka galit siya sa akin, baka tuluyan siyang magalit.

 
"B-but i need to fix this. I didn't mean what i say" naluluha konang sabi.

 
"Hayaan mo mona siya. Nasaktan yun eh" sabi naman ni Yhuan.

  
"Kaya nga diba dapat ayusin" naiinis konang sabi.

  
"Sometimes you just have to let things Marrie. Don't burn up the fire he started. Just let him now" sabi ni Cayfer.

   
Agad nilang tinapik ang likod ko. Nakatitig lang si Xandrick sa akin. Shit! Parang araw araw nalang may nangyayare.

 
 
Nilingon ko si Lawrence na may pasa sa mukha. He look at me apologitically.
 
 

Lumapit siya sa akin. "Marrie I'm really sorry!" sabi niya
 

Agad akong nagpailing iling. " It's okay. Tapos na. Nangyare na." sagot ko at tinalikuran siya.
 

Hindi ko siya masisisi. Alam kong may mali siya pero mas may mali ako, kung bakit sinabi ko ang mga katagang yun sa kay Kendrick. Galit na nga siya sa nakitang magkahawak kamay kami ni Lawrence ay sinabihan kopa siya nang ganoon. Dammit! I'm so idiot. And Lawrence didn't do anything, naniwala lang siya sa sinabi ko, kaya niya nasabi iyon.
 

"Iba talaga pag maganda, pinag aagawan" sabi ni Ivana sa akin.

  
Hindi ako umimik sa kanya. I'm still thinking Kendrick at kung ano ang iniisip niya ngayon. Baka sumuko siya. Alam kong hindi pa kami, but i know that i love him. I love him very much.
  

"How to be you po?" tanong niya.
 

Ngumiti lang ako sa kanya. Wala akong ganang makipag biruan ngayon. My mind is so full, diko kayang maging masaya ngayon.
 

"Marrie, I heard what happened." nag aalalang tanong ni Vien sa akin. Mukhang nag mamadali pa talaga siyang pumunta dito. Nakita ko sa likod niya si Nathan.
  

"Hindi ko naman sinadya Vien. Nadala lang ako nang selos ko kanina eh" agad kong sabi. Naiiyak na ako.
  

"I know, I know!...... Iniwan molang ako sa canteen tas ito na agad ang nangyare" sagot niya at niyakap ako.
   

"It's better na umuwi ka muna Marrie" nag- aaalalang sabi ni Xandrick.

   
Dahil sa nangyari ay naantala ang pag papractice sana nila.
  

That day maaga akong umuwi. Ayaw ko sana kaso, pinipilit nila ako. Siguro nga tama sila na hayaan ko muna si Kendrick dahil nasaktan ko siya sa sinabi ko. I think i'm to mean.
   

Kinabukasan, pagpasok ko sa unang subject ay nandoon na si Kendrick. Nakadapa siya sa arm chair nang upuan niya at parang tulog.

   
Tumingin ang halos lahat nang kaklase namin sa akin, na tela may mga galit sa akin. Nalimutan ko pala, sinaktan ko pala ang President nila kaya ganyan nalang sila maka react.
    

"Goodmorning students" sabi nang proff namin pagkapasok niya. Tumayo kaming lahat. Nilingon ko si Kendrick at nakadapa parin.

   
Agad ko siyang nilapitan at tinapik nang unti.