Blown to Forever (Montereal Series #1) COMPLETED

Chapter 29

 

Anger boild inside me. Anong karapatan niyang saktan si Lawrence?

 
"Get off your hands on him, Marrie" dumagundong ang boses niya sa loob nang cafeteria. Kasama niya ang apat at pati si Rianah na naluluha na sa likod.

  
Galit ko siyang tiningnan "Who are you Kendrick para utusan ako? Huh?" Sigaw ko sa kanya.

  
Naaagaw na namin ang atensiyon nang mga estudyanteng kumakain sa cafeteria. Even Nathan and Vien stop eating at tinulungan si Lawrence na tumayo.

  
"Can't you see? His flirting with you?"

 
"Flirting?" I let out a sarcastic laugh. "No Kendrick. He's not like you"dagdag ko.

 

He shake his head "No, no!. Marrie he's flirting with you, yet you can see? O baka gusto mo din?" Galit na sabi niya. His eyes is bloodshot at palipat lipat ang tingin sa amin ni Lawrence. When his eyes was on me pumupungay ito but when he stared to Lawrence na kikita ko na naman ang pag babaga nang galit niya.

  
Mas lalong nag alab ang galit sa loob nang sistema ko dahil sa sinabi niya "How dare you accuse me Kendrick?. Lawrence is the only person who was there when i almost got raped, when i almost die. He was there when i badly need someone to talk to. Ikaw Kendrick saan ka non?" Galit kong sabi. I look at Rianah na umiiyak na "Saan ka non?" Balik kong tingin kay Kendrick

 
He look shock. Palipat lipat ang tingin niya sa akin. Nawala ang galit sa mata niya at naaawang tumingin sa akin. "What?" Walang lakas niyang sabi.

 
"You don't know?" Maluko kong ngiti "Hindi na naman importante. Tapos na din eh. Thanks to Lawrence who save me" i emphasize the last word.

  
I went to Lawrence "Let's go Lawrence" hila ko sa kanya palabas. Sumunod din sina Vien at Nathan. Bago ako tuluyang lumabas lumingon muna ako, tulala lang siya pero halata ang galit sa mukha. Seem's like he didn't know what happen.

 
"Marrie" i heard him call from behind. Sumunod ata siya.

 
"Kendrick stop!"baling ko sa kanya. Kanina kopa pinipigilan ang emosyon sa loob ko.

  
"I'm sorry. Hindi ko alam ang nangyare. I'm sorry na wala ako don. I'm sorry baby" pumiyok siya sa huling sinabi.

  
Tears roll down from my cheecks. The pain on that day came back like a flash. Ngayon pa lang nag sink in sa akin, na while i was trying and shouting for his name that time, nagpapakasaya siya at inunang sunduin ang ibang babae.

    
"Sorry? You think it's enough?. Kendrick i was praying that time na sasagipin mo ako" umiiyak kong saad. The pain was evident in my voice. Kung kanina napigilan kopa ngayon hindi na. Trying to be brave in this situation and pretending that i wasn't hurt is useless. You can hide the pain but it will always be there, dadating din ang oras na iiyak ka kasi hindi mona kaya.

 
Yumuko siya kasabay nang pagtulo nang luha niya. "I'm sorry if i wasn't there, i'm sorry for hurting you, i'm sorry if you think i was just using you for a bet" umiiyak niyang saad "It was just for a bet at first but when i know you more i eventually fall inlove baby, fast and deep. Yung tipong diko na alam kong paano pa ako babangon" dagdag niya.

  
My heart felt warm for a moment when i hear all his words but the pain is eating me. Maawa man ako, gusto ko mang tumakbo para yakapin siya hindi ko magawa. The pain was blinding.

 

Madaming nakikinig sa amin. Andito ang kaibigan ko andito rin ang kaibigan niya at pati si Rianah na umiiyak at pilit tinatahan ni Cayfer. May mga estudyante ding nag papanggap na dumadaan pero halata sa mukha ang pakikiusyoso dahil ang babagal mag lakad.

  
Humihikbi na ako. Lawrence went on me at tinatahan ako, yung lahat nang sakit bumabalik, from the video to the gym scene at pati narin malaman ko ang katotohanang bet lang talaga ako.

"Sorry won't change anything" umiiyak kong saad

 
He step forward at lumuhod sa harapan ko. I was shock for a moment that i step backward. 

 
"What are you doing Ken?"

 
"Just please forgive me!"

Nilapitan ko siya at hinila patayo but i can't pilit siyang pumiperme sa pag luhod "Stand up Ken." Pilit kong hila sa kanya.

 

Rianah ran towards him at pilit din siyang pinapatayo "Ken please stand. Hindi ka naman ganito eh" umiiyak na saad ni Rianah, pain was evident on her voice.

  
Umatras ako "Wag mong ipahiya ang sarili mo" saad ko. Alam kong hindi siya tatayo hanggang hindi siya natatauhan.

  
Brayle, Yhuan, Xan and Cayfer try to talk him too. I can hear Nathan, Vien and Lawrence sighed. Pati ang mga dumadaan ay nabibigla din. May nga naririnig pa akong nagagalit sa akin.
  

 
"No. Hindi ako tatayo hanggang hindi niya ako napapatawad" he insisted. "I'm nothing without her, hindi ako buo kong wala siya" he added.

   
I went to him at sinubukan siyang patayuin. Basa na ang uniform ko sa luhang walang tigil sa pagbuhos. Awang awa na ako sa kanya.

 
"Tumayo kana kasi"

  
"I'm sorry.  Please, Forgive me"

  
"Just please stand up"

   
"I won't. Not until you forgive me" he insisted.

  
"Fine, pinapatawad na kita, kaya please tumayo kana"

  
Inangat niya ang tingin niya sa akin at kita ko ang subrang saya sa mukha niya. "Talaga?" hindi makapaniwalang tanong niya.

    
I nod at sinubukan siyang hilahin pataas. Agad naman siyang tumayo at niyakap ako. Even my mind can't deny how much i miss his hug and his warmth.

"Thank you baby!" he said in between our hugs, i can feel how happy he was. Tears flow from my eyes more.

 
"I fogive you but it doesn't mean na tayo na ulit." I said. His hug loose at unti unti siyang umatras.

   
"So please stop all this nonsense. Tanggapin na natin na tapos na tayo." I sob "Maybe our relationship was just a lesson for the both of us" dagdag ko.

  
   
He shake his head. I can see how broke he was.

    
"So please Ken, stay away from me cause i was trying to move on at kung pilit kang lalapit pa kakamuhian na kita."

  
    
Habang sinasabi ko yun unti unti ding nawawasak ang puso ko. Kitang kita ko ang sakit sa mga mata ni Kendrick na unti unti ding nagpapawasak sa puso ko.