Blown to Forever (Montereal Series #1) COMPLETED

Chapter 21

     
Hindi ko alam kong saan kami papunta. Wala kasi akong ideya kong saan papunta ang daang ito. Medyo wala nang bahay at may nadaanan kaming gate. Mukhang palabas kami nang Montereal.

   
"Where are we going?" baling ko sa kanya.

  
"Just wait baby! Mamaya malalaman mo din" nakangiti niyang sabi habang nakatuon ang atensiyon sa pag dadrive.

  
Habang lumalayo kami nakikita ko ang bundok na nakapaligid sa Montereal. Pag nasa sentro ka kasi hindi mo mahahalata ang bundok na nakapaligid dahil sa naglalakihang gusali.

  
"Were here!" deklara niya nang tumigil ang sasakyan sa tabi nang isang kubo.

  
I was amaze by the place. Napapalibotan ito nang mga nagtatayugang punong kahoy. Pinagbuksan niya ako nang pintuan, nang makalabas ako ay mas naaninag ko ang paligid.

  
"You like this place?" nakapamulsa niyang baling sa akin.

  
I smile and slowly nod. All my life i want this kind of place, yung tahimik lang, walang istorbo at kasama ko ang taon mahal ko.

   
"This place is amazing." komento ko. Ang lakas nang ihip nang hangin dahil narin nasa tuktok ito nang parte nang Montereal. Hindi ko alam kong parte pa ito nang Montereal.

  
"We five own this place"

   
"You mean sa inyong magkakaibigan?" I ask. Nakatuon parin ang pansin ko sa tanawin sa baba.

  
Lumapit siya sa akin and reached for my hands. "Yeah! Nangako kaming dadalhin namin ang babaeng papakasalan namin dito"

  
My hearts beats fast, namuo ang luha sa mata ko. Do you know, how much i feel happy when he said that? Napatingin ako sa kanya and i realized one thing.

  
I realized na kahit anong mangyare ipaglalaban ko siya, hindi ko siya isususko. My love for him is deep, kasi araw araw akong nahuhulog. I fall everyday at hindi ko alam kong makakaahon paba ako, pero wala akong balak umahon. I'll be happily falling deeper into him.

  
Humarap siya sa akin "Ba't ka naluluha baby?"

  
I smile "Masaya lang kasi ako" i said as my tears falling.

  
Ba't ba kasi ako naluluha.

  
"I hate seeing you crying baby. I bring you here, hoping na mapasaya kita pero ngayon umiiyak ka" malungkot niyang saad habang marahang hinahaplos ang mukha ko.

  
    
I smile widely assuring him na okay ako at subrang saya ko "You don't know how much you made me happy Ken" i whispered and give him a short kiss on his lips.

  
I felt him froze at my sudden moves. Lihim akong napangiti my affect on him is a big impact.

Bumusangot siya nang makita akong nakangiti.

  
"Wag ka namang ganyan baby! Pag hahalikan moko, mag senyas ka naman. Tas bat ganun lang? Gusto ko yung wild" sunod sunod niyang sabi.

  
"Nyenyenye! Kasalanan moyan. Dapat attentive ka" sagot ko sa kanya at naglakad na papasok sa kubo.

  
Binuksan ko ito at nakita ko ang isang malaking sofa na nakaharap sa malaking bintana na nakabukas. Sinalubong agad ako nang hangin galing sa bintana.

   
Lumapit ako sa bintana at kitang kita ko ang tanawin sa baba. Kitang kita ko ang Montereal at ang mga gusali nito, sa kabila naman ay ang mga bundok. Grabe, hindi ko aakalaing may ganito silang lima.