Blown to Forever (Montereal Series #1) COMPLETED

Chapter 31

 
Agad akong tumakbo paalis doon. I don't want to waste time anymore, i will fix this. Aayusin ko to.

 
"Marrie where are you going?" si Lawrence. Nakasalubong ko siya sa corridor papunta sana sa SSG office.

  
I stop and breath deeply. Tumakbo kasi ako papunta dito. I can feel my heartbeat beats so fast dahil narin sa pagod ko sa pagtakbo papunta dito.

 
I wipe my sweat "Pupunta sana ako sa SSG office" i simply answer.

 
Kumunot ang noo niya at kita ko ang pag alab nang kanyang mga mata.
"Bakit? Anong gagawin mo doon?" Kunot noo niyang tanong.

"I'll talk to Kendrick." Diretso kong sagot.

 
"What?" Namilog ang mata niya at tela gulat na gulat sa sinabi ko. Nga naman nakakagulat naman talaga ang sinabi ko. "NO!" Halos pasigaw niyang sabi.

 
My eyebrows met with his sudden reaction. Lumingon din ang mga estudyanteng dumadaan, nacucurious din kong bakit sumigaw si Lawrence.

 
"I know you're shock, but i want to fix my relationship with Kendrick." Mahinahon kong sagot. He's being weird.

  
I was about to to walk para dumiretso na sa office nila Kendrick nang hilahin niya ako. "Wtf-?" I cuss. Nabigla kasi ako dahil sa biglaang paghila niya.

  
Muntik pa akong madapa sa lakas nang pagkakahila niya. "Stop Lawrence. Ano ba?" Pilit kong hila sa kamay ko kaso subrang higpit nang pagkakayakap niya.

 
Hindi siya sumagot at hinila lang ako sa likod nang isang abandonadong classroom sa gilid nang Main building. Padarag niyang binitawan ang kamay ko. I hold my wrist at kitang kita ko ang pamumula nito dahil sa dugong hindi nakadaloy dahil sa diin nang pagkakakapit niya.

 
"You just made a scene there Lawrence" galit kong baling sa kanya.

  
Galit siyang nakatitig sa akin. "You'll never talk to him again Marrie. Your relationship between him is over" sagot niya at inignora lang ang sinabi ko.

 
"Kakausapin ko siya Lawrence" pinal kong sagot sa kanya. His been so weird, why does his acting like this?.

 
"Sinaktan ka niya." Siya.

  
"He didn't. Nasaktan ako kasi hindi ko siya pinakinggan, kasi wala akong tiwala. "

 
He shaked his head at iniwas ang tingin sa akin. "Diba nakita mo lahat nang panluluko niya? Then sasabihan mong you want him back? My god Marrie!" Frustrated niyang sabi.

 
I shake my head. "You don't understand Lawrence. I still love him and i want him back. If i can do something to fix us, then i'll fix everything" i take a deep breath. "Alam kong ako lang ang hinihintay niya!" Pumiyok ako.

  
"You don't deserve a man like him. You deserve better, yung hindi ka sasaktan." He insist.

  
I look at him "I love Kendrick so much and he deserve me."

 
"No. No. No. Hindi ka niya deserve"

  
"Then sino? Sino ang deserving sa akin? Huh?" Galit kong sigaw kay Lawrence. Naiirita na ako sa ginagawa niya. I know he cares for me a lot, pero subra na. This is my decission at dapat niyang respetuhin iyon.

 
"A-ko!" Pumiyok ang boses niya.

 
I look at him in shock. Nakayuko siya. I never thought he had feeling for me. Alam kong marami siyang natulong sa akin at malaki ang utang na loob ko sa kanya. If i had known this early sana hindi ko siya hinayaang makalapit sa akin.

 
"S-sorry" tanging nasabi ko. I don't know what to say to his sudden confession. Akala ko kasi friends lang talaga ang turing niya sa akin.

 
"I know" mahinang sagot niya. I can feel the sadness in his voice.

 
"I only see you as a friend Lawrence. Your a good man at alam kong makakahanap kapa nang iba"

Agad na akong umalis doon. It hurts kasi alam kong hindi na kami babalik sa dati pero mas mabuti narin iyon. Ayaw ko siyang bigyan nang dahilan para umasa.

 
Lawrence is a great man, he deserve someone na mamahalin siya nang subra. Yung taong hindi siya sasaktan.

 
Agad akong bumalik sa main building at dumiretso na sa SSG office. Alam kong andito sila kasi wala pa namang time.

 
I breath deeply. Nararamdaman kona ang kaba sa aking dibdib, even my hands are sweeting and shaking. I gather all my courage and knock the door. Naalala ko noon yung password nila, i laugh a bit remembering those times. Pinalitan kaya nila o ganun padin?

  
I knock the door again dahil walang sumagot, naghintay ako nang ilang segundo pero wala padin. Imposibleng walang tao dito ngayon.

 
Siguro i ta-try konalang yung dating password nila. I type the password and luckily nabuksan. So hindi pa pala talaga nila napapalitan ang password!.

  
'The door open' tunog nang tinulak kona ang pintuan i search the room and find them sleeping.

 
Kaya pala! Tulog pala sila. But Kendrick's table is empty, wala pala siya dito. Akala ko hindi lang siya pumasok kanina.

  
Gumalaw si Cayfer at nakita ako. Kinusot niya ang singkit  niyang mata at pinalaki sa pag-aakalang naalimpungatan lang siya.

 
I smile. He look so cute with his messy hair although always naman talagang messy ang buhok niya.

 
"Hello!" I shyly said. Nakakahiya kasi siyang kausapin lalo na't mula noong nag break kami ni Kendrick ay iniwasan kona silang lahat sa pag-aakalang makakalimutan ko si Kendrick sa ginawa ko iyon but i was wrong, n amiss ko lang tuloy siya nang subra.

 
Agad niyang inayos ang nakusot na damit niya at ngumiti. "Oh! Hi! Marrie" nakangiti niyang sabi. 

"Gago!, gumising kayo andito si Marrie" sigaw niya sa tatlo na himbing na himbing ang pagkakatulog.

 
"No it's okay" awkward na sagot ko. Kaso huli na dahil dali daling bumangon ang tatlo at isa isang ngumiti sa akin.

 
"Our princess!" nakangiting sabi ni Xandrick at agad akong niyakap.

I was shock but i hug him back. I admit i really miss them and i miss talking with them.
 

"We miss you" he said after the hug

 
Maluha luha akong ngumiti "I miss you guys also. Sorry sa nangyare naging immature kasi ako ng subra"

 
Dinamay ko kasi sila sa nangyari sa amin ni Kendrick. Cause i feel like they betrayed me too. Pero dati lang yun, this time i'll fix my mistake.

  
"No it's ours. You just do the right choice" si Brayle.

"Ang importante andito na ulit tayo" si Yhuan.

 

"Na miss ka talaga namin" ma dramang sabi ni Cayfer. "Pa hug naman"siga niya at dali daling yumakap sa akin.

 

"Kami din!" Sigaw ni Yhuan at Brayle.

"Group hug" takbo ni Xandrick papunta sa amin

 
They all hug me. " Na miss ko din kayo!" maluha luha kong sabi.

 
I felt warm inside my heart. Being close with them again felt great. Parang gumaan nang kaunti ang dibdib ko.

 
"We miss you too. Pero alam kong may isang taong miss na miss kana" makahulugang sabi ni Yhuan.

 
My hearts skip a bit. I know cause i miss him too, badly. I know he's the only person who can give me the true meaning of happiness, the only person who made me feel euphoria.