The Fight for Love✔︎

Prologue

"Breaking news, isang eroplano ang nagliyab matapos maglanding sa Sky Lion Airline. Narito ang report."

I was cranning my neck after a long stressful operation. Napadpad ako sa lobby and I heard the news.

Hindi ako interesado pero nanlaki ang mga mata ko sa narinig na Airline. Oh no....my best friend! Sana ay hindi siya sakay ng eroplano.

I hurriedly went outside when I heard the ambulance. Ang naunang linabas ay isang batang pasahero at sa sumunod na ambulance ay natigilan ako.

My eyes widen in shock. After 5 years I saw him again. This time, covered with blood and a burned arms.

"Doctor!"

May sumigaw kaya napabangon ako sa inisip. I hurriedly went to the patient. May sugat siya sa noo at may nakatusok na kung ano sa bewang niya. Then his burned arms.

Nakarating kami sa ER agad. I prepared myself for the operation but my mind is not functioning well. Nagsisimula ng mag over think. At inaalala ko rin si Kiela.

"Dra, kaya pa po ba?" one nurse asked when she saw my shaking hands, readying for the operation.

I nodded and contain my emotions. I'm a doctor now. It's my job to save the lives of the people. I will do my job properly.

I proceeded with the operations. Successful ang pagtatanggal ko ng bagay na nakatusok sa bewang niya.

It's a long night for me. Marami rin ang mga pasaherong pinadala dito sa hospital. After treating some ay hinanap ko ang mukha ng kaibigan ko. The other flight attendants I saw were not familiar to me.

Chineck ko ang lobby at wala siya. Pati rin sa ER pero wala. I returned to the lobby and saw her there a bit messy. Confirmed. Kasama nga siya.

I ran towards her and she stood up when she saw me.

"Kiela!"

"Are you okay? Nasaktan ka ba?" nag-aalala kong sabi habang tinitignan ang katawan niya. I don't see any cut or burn naman kaya nakahinga ako ng maluwag.

"I'm okay, Issa. Si Captain sana. Nakita mo ba siya? Kumusta na siya?"

I stopped checking her. Ang captain pa talaga ang inaalala niya. That made me think of him again. No, Issa. Stop.

"Ikaw dapat ang alalahanin mo. Let's go to my office. Magpahinga ka muna saglit." hinila ko siya pero hinila niya ako pabalik at umiling.

"Hindi na. Okay lang ako. Si Cap?"

Huminga ako ng malalim. What's with the captain. Then I remember her stories about the captain she likes. Don't tell me... Oh God...

I swallowed hard. "Is he...." nakuha niya ang itsura ko at tumango siya.

What the eff Issa?!

Laglag ang panga ko. She gave me a small smile, nahihiya pa.

No no no. This can't be happening.

At bakit naman Issa? Why can't she love him. Because you still love him? Aminin mo Issa. You love him. But you left him. Wala kang karapatan. At h'wag na h'wag mong saktan ang kaibigan mo. That's your friend's feelings you're talking about.

Inayos ko ang mukha ko. Hindi dapat siya makahalata. I gave her my wide smile. I'm happy for you, my friend. You finally found the one you love.

"Your captain is fine."

Nakita ko kung paano siya nabunutan ng tinik sa dibdib.

"Ako ang nag operate sa kanya. Although his wound is deep. He'll live."

Mahirap magkunwari pero nakuha ko. She then said she'll visit him kaya itinuro ko na lang ang kwarto. I can't go in. Nagpalusot na lang ako na may ichecheck pa akong pasyente pero ang totoo ay wala na. I just want to think and be alone.

I went to my office and sat weakly on my chair.

Bakit siya pa? Bakit sa dinami dami ng tao sa mundo ay sa kanya pa nahulog ang best friend ko. Bakit sa taong dati ko ng minahal....at hanggang ngayon ay mahal pa rin.

I left him with no explanation. Hindi ko inaasahan na magkikita pa kami. Sa lawak ng mundo at ng Manila ay napadpad pa siya sa hospital kung nasaan ako nagtratrabaho.

It's okay, Issa. You'll leave anyway. Papasok pa ba ako bukas? Of course! Damn. Dahil lang dyan ay aabsent ka na! Baliw ka!

Sana wala na siya bukas. I can't face him after what I did.

Goodness! Ngayon ka pa talaga nahiya, Issa. Sobrang late mo na.