The Fight for Love✔︎

Epilogue

"Kanina pa tingin ng tingin sayo si Lessandra, pre. Gusto ka ata."

Nilingon ko ang tinutukoy ni Liam at hindi ko siya kilala.

"Mag-ingat ka pre. Susunggaban ka niya ngayon. Playgirl yan. Papalit palit ng boyfriend at sinasabi pa nila na pineperahan lang daw ang mga naging boyfriend. Si Winston na kuripot ay pintulan pero dahil siguro walang mabigay ay hiniwalayan na."

I took a glance at her again and I cougtt her looking at me but she look away. I smirk. Maganda naman kasi at mukhang inosente kaya maraming nabibilog.

"I also heard that she likes pilots in particular. Mag-ingat ka pre. Piloto ka pa naman."

Pilot huh. Kaya hinayaan ko siya sa acting niya sa akin at pati na rin sa panliligaw. She's persistent because she knew I'm a pilot. Noong una talaga hindi ko siya sineryoso at sinasakyan lang ang ginagawa niya but I got to know her better.

Nasasanay na ako sa date at lagi naming pagkikita kaya noong nagtagal kami sa States ay ayoko mang aminin pero fuck namiss ko siya. I want to see her right after we landed but she have exams to take.

Hindi ko alam na pagkatapos ng nangyari sa amin sa condo ko ay iiwan na niya ako. At first I thought she's just outside my room, shy because that was her first. Sinasabi nila na playgirl siya so I thought she's not a virgin anymore not until I claim her. I don't regret though that I'm the one who took away her innocence. I just regret claiming it at the wrong time.

For days, it haunted me. Iniisip ko na dahil sa nangyari sa amin kaya niya ako iniwan. I asked Gianne, her dorm mate but she doesn't know where she is now.

Umabot ng weeks na halos wala ako sa sarili. I almost fail on one of my subject and that's when it hit me. Nag-aaral siya. Her school records is my only option.

Ayaw pa nilang ipakita sa akin pero dahil anak ako ni Fara at Drake Manzano ay pinagbigyan nila ako. I hate using my parents connection but I have to. Fuck I'm so desperate in finding her not knowing I will just be disappointed.

Sa Santiago sila nakatira. She's studying there and I saw her happily laughing with her friends and a guy beside her obviously making her laugh.

Ano masaya siya habang ako na iniwan niya ay nagpapakahirap mahanap lang siya. I felt so stupid. This is stupid. I laugh at myselt.

Bakit mo nga ba siya hinahanap. Noon, tinigilan ko na siya. Natakot din ako sa sagot sa tanong ko.

Then the accident happen. Ako ang co-pilot kaya isa ako sa huling lumabas sa nasusunog na eroplano. I don't know if I'm dreaming but I saw her face. The face that can't be erased on my mind and heart. Or maybe I'm hallucinating since I met an accident but before I went black I know her face is the last thing I saw.

Kaya noong nagkamalay ako ay tinanong ko agad kung sino ang nag-operate sa akin. Then I knew it was her. I'm not hallucinating or imagining. Kaya nagrequest ako sa nurse na ilipat ako at iapatawag ang doktor na nag opera sa akin para pasalamatan.

I just wanted to see her. Natatakot ako na baka bigla na naman siyang umalis. Na iiwan niya ako at hindi ko na alam kung saan siya hahanapin. Na mababaliw ako kakahanap sa kanya kung nagkataon.

She's pushing me away and I don't know why. But I know she feels the same. I can feel it. Ayoko lang na pangunahan siya. I've been patient with her. Sinuyo ko siya. Ako naman. Pero hindi ko maintindihan kung bakit may kakaiba sa kanya.

That night when a girl suddenly barge in her apartment. I understand it. Tinaboy niya ako ulit sa labas ng apartment building. Hinayaan ko muna siyang magpalamig but I wanted to talk to her friend.