နေကြာပန်းလေးရဲ့ပုံပြင် 🌻☀️ (Unicode/ZawGyi)

အခန္း ၁ (Zawgyi)

အပိုင္း က

၁၉၉၇ ခုႏွစ္၊ ေမလ။ ထိုင္းႏိုင္ငံက ကမ္းေျခၿမိဳ႕ေလးတစ္ခု။ ၿမိဳ႕ေလးက ေသးေသးေလးႏွင့္ ေအးခ်မ္းသည္။ ကမ္းေျခ၏ အလွအပမွာ တစ္မ်ိဳးဆန္းသစ္ေနသျဖင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပဧည့္သည္လာေရာက္မႈမ်ားျပားသည္။ ထိုၿမိဳ႕ကေလးတြင္ နာမည္အႀကီးဆုံး ဟိုတယ္မွာ Khun Sea ပိုင္ဆိုင္ေသာ Wave ဟိုတယ္ျဖစ္သည္။ ကမ္းေျခဘက္ကို မ်က္ႏွာမူထားသည့္အျပင္ ေနဝင္ေနထြက္ကို ႐ႈစားႏိုင္ေစရန္ ေနရာ၊ ပါတီပြဲက်င္းပရန္ေနရာ၊ မီးပုံပြဲက်င္းပရန္ေနရာ စသျဖင့္ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ား ေပးထားသျဖင့္ ဧည့္သည္မ်ား၏ စိတ္ေက်နပ္မႈကို ရ႐ွိထားေသာ ဟိုတယ္ျဖစ္သည္။ ထိုဟိုတယ္ႀကီး၏ ေဘး႐ွိ ႏွစ္ထပ္အိမ္ေလး၏ လသာေဆာင္တြင္ လူတစ္ေယာက္ အျပင္ကို ေငးရင္း အေတြးေတြ ေဝ့ေနသည္။ ထိုသူမွာ Khun Sea ျဖစ္သည္။

Khun Sea ဆိုသူသည္ နာမည္ကဲ့သို႔ပင္ ပင္လယ္ကို အလြန္ခ်စ္သူျဖစ္သည္။ သူ႕မိန္းမနာမည္မွာလည္း Khun Coral ဟုေခၚသည္။ ပင္လယ္ထဲက သႏၲာေက်ာက္တန္းေလး။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မွီတည္ေနေသာ ျဖစ္တည္မႈမ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။ သူကလည္း သူ႕မိန္းမကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည္။ ယခုမူ သူ႕မိန္းမေလးမွာ ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားရသည္မွာ သုံးလ႐ွိၿပီျဖစ္သည္။ သူႏွစ္သက္ေသာ ပင္လယ္မွာ စီးပြားေရးတစ္ခုကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီးၿပီ။ ျမတ္ႏိုးရေသာ မိန္းမလည္း ႐ွိေနသည္။ မၾကာမီ သူခ်စ္ရေသာ ကေလးတစ္ေယာက္လည္း လူ႕ေလာကသို႔ ေရာက္လာေတာ့မည္။ သူ႕ဘဝေလးမွာ အေတာ္ကို သာယာသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပမည္။

လသာေဆာင္မွာ ရပ္ၿပီးေတြးေနရင္းႏွင့္ ေဘးက အရိပ္တစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရသည္။ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူခ်စ္ရေသာ Coral။ အဝါႏုေရာင္ ဗိုက္ဖုံးအက်ႌေလးႏွင့္ပင္ တအားလွေနသည္။

"Coral မအိပ္ေသးဘူးလား"
"Phi က်မ အိပ္ရမွာကို ေၾကာက္ေနတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ ျပန္ေရာက္လာျပန္ၿပီ။ ဟို အိပ္မက္ ျပန္မက္ေနမွာစိုးတယ္"
"မမက္ေလာက္ပါဘူး Coral ရယ္။ တကယ္လို႔ ထပ္မက္ခဲ့ရင္ေတာင္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ကိုယ္တို႔ ဘိုးဘိုးကိုသြားေမးဖို႔ ေတြးထားၿပီးသားပဲဟာ။ ဘိုးဘိုးဆီက သိရမွ ကိုယ္တို႔ ဆက္ေတြးၾကရေအာင္ေနာ္။ ခုေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ၾကရေအာင္။ ေတာ္ၾကာ အထဲကသားေလးက အားမ႐ွိဘဲ ေနဦးမယ္။"
"ဒါဆို က်မကို ေခ်ာ့သိပ္ေပး။ အထဲက သားေလးလား သမီးေလးလား မသိတဲ့ေပါက္စေလးက ႐ွင့္အသံကို လြမ္းေနၿပီတဲ့။"
"သိပ္ရမွာေပါ့။ လာ ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္ သြားအိပ္ၾကမယ္။"