နေကြာပန်းလေးရဲ့ပုံပြင် 🌻☀️ (Unicode/ZawGyi)

အခန္း ၂ (Zawgyi)

အပိုင္း က
Mild တို႔အိမ္မွာ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ေလာက္ မခ်မ္းသာ။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔ အိမ္တြင္မ႐ွိေသာ တီဗြီဟု ေခၚေသာ အရာႏွင့္ ေရဒီယိုဟုေခၚေသာ အသံေတြထြက္တတ္သည့္အရာတစ္ခု႐ွိေနသည္။ က်ေနာ္တို႔အိမ္တြင္ ဘာလို႔မ႐ွိတာပါလိမ့္။ က်ေနာ္ေတြးမိသည္။ Mild က တီဗြီကို ဖြင့္ျပသည္။ သီခ်င္းဆိုေနေသာသူမ်ား၊ တီးခတ္ေနေသာသူမ်ား၊ မိုက္ႏွင့္ အစီအစဥ္ေၾကညာေပးေသာသူမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ Mild ၏ ေမေမက “႐ိႈးပြဲလာေနတာပဲ။ ၾကည့္ၾကရေအာင္” ဟု ေျပာသည္။ ခဏေနေတာ့ ျမင္ကြင္းေတြေျပာင္းသြားသည္။ ခုနက သီဆိုေနခဲ့ေသာသူႏွစ္ေယာက္ကို တျခားသူတစ္ေယာက္က မိုက္ ထိုးေပးကာ စကားေတြေျပာေနတာကို ေတြ႕ရသည္။ Mild ၏ ေမေမကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ေပ်ာ္ေနသည္။ “အန္တီ သူတို႔က ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္။” သိခ်င္စိတ္ႏွင့္ ေမးမိေတာ့ Mild ၏ ေမေမက ျပဳံး၍ ေျဖသည္။ “သူတို႔က အင္တာဗ်ဴးလုပ္ေနၾကတာေလ။ ဒီဘက္က ေမးတဲ့သူက ထိုင္းရဲ႕ နာမည္ႀကီး MC Khun Woody ေပါ့။ သူ႕ေမးခြန္းေတြက တအားေကာင္းၿပီး အႏုပညာ႐ွင္ေတြရဲ႕ စိတ္ကေလးေတြ၊ အျပဳအမူေလးေတြကို ေပၚလြင္ေစလို႔ လူတိုင္းက သေဘာက်ၾကတယ္ Gulf ေလးရဲ႕။” က်ေနာ္ သိပ္နားမလည္ေသာ္လည္း ထိုလူႀကီးကို သေဘာက်မိသည္။ အန္တီ့ကို ၾကည့္ရတာလည္း သူ႕ကို ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ပုံရသည္။ က်ေနာ္ သူ႕လိုလူျဖစ္ခ်င္သည္။

အပိုင္း ခ
“Gulf မင္း ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲ။” ေဖေဖ့အသံကို ၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္မိသည္။ ေဖေဖ့မ်က္ႏွာသည္ တခါမွ် ဤေလာက္ မမာဖူး။ ခုေတာ့ျဖင့္ မ်က္ေထာင့္နီႀကီးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။ က်ေနာ္ ျပာက်သြားေတာ့မလို ခံစားရသည္။ က်ေနာ္ ဘာမ်ားလုပ္မိပါလိမ့္။ က်ေနာ္မသိ။ ေဖေဖ့က က်ေနာ့္လက္ကို ဆြဲကာ ေခၚထုတ္သြားသျဖင့္ Mild တို႔အိမ္မွ ထြက္လာရသည္။ အန္တီတို႔ကိုပင္ မႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရ။ အိမ္သို႔ျပန္ေနစဥ္လမ္းတြင္ ၿမိဳ႕လယ္မွ ျဖတ္ရရာ အိမ္တစ္အိမ္မွ ဘိုးဘိုးက ေဖေဖ့ကို လွမ္းေခၚသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ထိုအိမ္ထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။
Grandpa: Khun Sea ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ ဘိုးဘိုးကို ေျပာျပပါဦး
Khun Sea: ဒီေလာက္တားထားတဲ့ၾကားက တီဗြီေ႐ွ႕ကို ေရာက္ျဖစ္ေအာင္ ေရာက္သြားေသးတယ္။ ဒီေကာင္ေလးကို အိမ္ထဲပဲ ပိတ္ထားလိုက္ရေတာ့မလား ဘိုးဘိုး
Grandpa: စိတ္ေလွ်ာ့ဦး Khun Sea။ ကေလးတစ္ေယာက္အေပၚ အဲ့ေလာက္ျပင္းထန္စရာမလိုပါဘူး။ မင္းတို႔ရဲ႕ ကေလးကို မိဘကို ဘာမွ မေျပာဘဲ လွ်ိဳ႕ဝွက္တတ္တဲ့၊ တအားတားလို႔ ခိုးလုပ္တတ္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ႀကီးျပင္းေစခ်င္တာလား။ တအားျပင္းထန္သြားရင္ ကေလးနဲ႔ မင္းတို႔ၾကား ေဝးသြားေစလိမ့္မယ္။ ကေလးကို ကေလးအေလ်ာက္ ေပ်ာ္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ။ ေဘးက နည္းနည္းထိန္းေက်ာင္းေပးတာမ်ိဳးနဲ႔ လုံေလာက္ပါၿပီကြယ္။
Khun Sea: ဘိုးဘိုးလည္း အိပ္မက္အေၾကာင္းသိတာပဲ။ က်ေနာ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကာကြယ္သင့္တယ္ မဟုတ္လား။
Grandpa: ကာကြယ္တာေတာ့ ဟုတ္ေပမယ့္ ကံၾကမၼာက ျဖစ္လာစရာ႐ွိတယ္ဆို ဘာေတြပဲလုပ္လုပ္ ေ႐ွာင္လႊဲလို႔မရဘူး။ ကိုယ့္သားေလး ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ႀကီးျပင္းလာဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္မဟုတ္လား။
ဘိုးဘိုးရဲ႕ ေျပာစကားအဆုံးမွာ ေဖေဖ ၿငိမ္က်သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူတို႔ ေျပာတဲ့စကားေတြကို နားမလည္။ အိပ္မက္ဆိုသည့္အေၾကာင္းလည္း ပါသည္။ က်ေနာ့္ကို ကာကြယ္ခ်င္သည္ဆိုတာကလည္း ပါသည္။ ေဖေဖ့စိတ္ထဲတြင္ ဘာေတြ႐ွိေနသလဲ က်ေနာ္ တကယ္ သိခ်င္မိသည္။
ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဖေဖသည္ ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘာမွ မေျပာေတာ့။ အိမ္တြင္ တီဗြီ ေရဒီယို အစ႐ွိသည္တို႔လည္း ႐ွိလာသည္။ က်ေနာ့ကိုလည္း အခ်ိန္သတ္မွတ္၍ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္မ်ားကို ေပးၾကည့္လာသည္။ က်ေနာ္ကေတာ့ တီဗြီဖြင့္သည္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးအစီအစဥ္မ်ား၊ သတင္းေၾကညာသည္မ်ား လာသည့္ ခ်န္နယ္မ်ားကို ေ႐ြးကာ တေမ့တေမာ ၾကည့္မိေတာ့သည္။ က်ေနာ့ အိပ္မက္ကေတာ့ မေျပာင္းလဲ။ ထိုသို႔ ၾကည့္ခြင့္လာဖို႔အတြက္ ကတိေပးထားရတာေတာ့႐ွိသည္။ ေဖေဖႏွင့္ ေမေမကို ဘယ္ေတာ့မွ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ မထားပါဘူးဆိုတာကိုေပါ့။