My Honey [hyunin]

Życie

-Jutro wychodzisz ze szpitala, pamiętasz?

-Tak Hyunjin, pamiętam... Nie musisz mi przypominać milion razy.

-Po prostu cieszę się, że będę mógł się tobą nacieszyć.

Gładzi mój policzek i uśmiecha się, patrząc na mnie świecącymi oczami.

-Jesteś moim małym maleństwem, którego kocham najbardziej na świecie.

-Ah kochanie, mówisz mi to codziennie, odkąd się obudziłem, a mija już drugi miesiąc. - śmieję się.

-Wiem, ale chcę, żebyś wiedział, że nie mógłbym bez ciebie żyć.

-Ja ciebie też kocham Hyun. - podnoszę się lekko i cmokam go w usta, na co on uśmiecha się i przedłuża trochę pocałunek.

Nie spodziewałbym się, że będę chciał jeszcze żyć.

Po tym wszystkim.

Ale zrozumiałem swój błąd.

Mam przyjaciół, chłopaka i nadzieję, że wszystko się ułoży.

Tak ma być już do końca.

Z moim Hyunjinem aż do końca naszych dni.

Do końca życia.

************************************

Także, jak możecie się już spodziewać, kończę tą książkę. Wiem, tak samo to jest trudne dla mnie, jak i dla was, ale tak trzeba.

Naprawdę, naprawdę dziękuję wam wszystkim za to, że chcieliście mnie czytać i czytacie moje inne powieści.

Mogłabym wymieniać nazwiskami wszystkie osoby, które przyczyniły się do pisania tego, ale... każdy z was jest cząstką tej powieści.

Naprawdę wam dziękuję, że byliście, jesteście i będziecie ze mną i mam nadzieję, że nasze drogi tutaj się nie kończą.

Kocham was bardzo.

Kinexxx