𝐊𝐀𝐑𝐀𝐍𝐋𝐈𝐊 𝐌𝐄𝐋𝐄𝐙「ᴛᴏᴍ ᴍ. ʀɪᴅᴅʟᴇ」

18 | Flashback

15 MAYIS 1943

Sonun başlangıcı. En azından Bianca için pembe masalın sonuydu o gün.

Riddle ile geçirilen bir yılın ardından böyle bir sonla karşılaşacağını tahmin etmezdi.

Adı konmamış bir ilişki olsa da ona iyi geliyordu. Tom Riddle'dan alabileceği en güzel hisleri almıştı. Yalan yok, sır yok, aldatmaca yok. Tamamen güven üzerine kurulu, adı olmayan bir ilişkiydi onlarınki.

Yani, Bianca öyle sanmıştı.

"İnanılmaz uçuk bir şey oldu." Abraxas ile göl kenarındaki ağacın altında oturuyorlardı. Elindeki Biçim Değiştirme kitabının sayfalarını çevirirken güzel cadının dikkati arkadaşına döndü. "Ne oldu?"

"Bunu sana söylemeli miyim emin değilim aslında ama olay seninle alakalı olduğuna göre bilmeyi hak ediyorsun değil mi?"

Bianca kaşlarını çattı. Meraklanmıştı. "Abrax, ne oldu?" Sarışın oğlan elini saçlarından geçirip iç çekti. "Babam Esrar Dairesinde çalışıyor biliyorsun ve orada kehanetler falan oluyor."

"Kehanet mi? Şu bildiğimiz kehanetler mi?" Abraxas başını salladı. "Neyle alakalı ve niye benim bilmem gerek?"

"Tom." dedi Abraxas ve Bianca'nın boğazı kurudu. "Ve sen. Yani sensin diye düşünüyorum."

Kalbi hızla atarken yutkundu güzel cadı. "Eee, hadisene!"

"Bir saniye, bir psrşömene yazmıştım." Bianca iç çekti. "Bir kehaneti parşömene mi yazdın? Ya düşürseydin?"

Abraxas, elindeki parşömeni sallayarak "Ama düşürmedim." dedi ve açıp boğazını temizledi.

"Karanlık melezin ve saf Black'in kanı birleştiğinde, saflarını bir tuttuklarında yenilmez olacaklar. Melezin kanı bir başka bedende akmaya başladığında gücüne güç katacak. En sadık yoldaşları, en büyük destekleri karanlık melezi parçalanamaz yapacak.

Karanlığa boğulmuş melez, zamanı geldiğinde saf bir kadından saf sevgiyi öğrenecek. "

Abraxas sustuğunda Bianca parçaları birleştirmeye çalıştı. "Saf Black kanı demiş. Herhangi biri olabilir."

"Pekâlâ, düşünelim, Marsius, Regulus ya da Orion olamaz çünkü Tom'un cinsel yöneliminin kızlara olduğundan eminim. Dorea alakasız ve kalan bir tek Black sensin. Üstelik Tom sana düşkün."

"Doğru." dedi Bianca. "Ama... Melezin kanı bir başka bedende akmaya başladığında ne demek?"

"Bana sorarsan," Abraxas'ın yüzünde bir sırıtma oluşmuştu. "Bu bir bebek demek. Başka bir şekilde kanı başkasında akamaz."

Bianca kızaran yüzünü ellerine gömdü. Tom'un kanını taşıyan bir bebeğinin olma hayali o kadar da fena değildi.

"Salazar aşkına!" diye inledi. "Gülmeyi keser misin?" Abraxas güçlükle sesini bastırdı. "Ne yapacaksın? Kehaneti biliyorsun ve..."

"Tom'a anlatıp anlatmayacağımı mı soruyorsun?" Malfoy başıyla onayladı. "Bilmiyorum, böyle bir şeyi saçma karşılayabilir. Ben de saçma karşılayabilirdim ama kehanetlerr inanırım."

"Ben söyleyebilirim. Küreyi gösteririm, ne bileyim bir şeyler yaparım işte."

"Bilmiyorum Abrax, şu anlık sadece ben bilsem de olur." Malfoy başını iki yana salladı. "En yakın zamanda ona da anlatacağım, bu önemli bir şey. Sonsuz güçten bahsediyoruz."

Bianca, Tom'un kehaneti duyunca ne düşüneceğini merak etti. Dalga mı geçecekti, kabullenecek miydi yoksa kendisini uzaklaştıracak mıydı?