Tomorrow With You

XXI

"Ranan?" I was getting nervous when I heard his voice and I feel that he hug me.
Baliw na talaga ako, baliw dahil nararamdaman ko siya kahit na wala na siya dito sa mundo ng mga tao.

"It's me. I'm back." Ipinikit ko ang mga mata ni at iniisip ko na malaking kabaliwan ang lahat ng ito. Kabaliwan.
"Do you feel me Alena?"

"Just shut up! This is  fucking crazy!"

"I'm back honey."

His really fucking here and his at my back and hugging me. Inalis ko ang nga kamay niya at lumayo ako sa kanya kasabay non ang pagbalik ng ilaw. Inaninag ko ang kanyang boung mukha hanggang sa makilala ko kung sino nga siya, si Ranan nasa harapan ko ngayon.

"Anong ginawa ni dito?" Tanong ko sa kanya. Napaatras ako.

"Nandito ako para sunduin ka."

"Ako bay pinagloloko mo?" I asked him at natawa naman siya. "Wag mo nga akong pagtawanan dito Ranan, this is fucking crazy. Ano bang kalokohan na pumasok sa mga utak niyu para kunin ako dito? For what I know, pinadala niyu ako dito para parusahan and now ibabalik niyu ako? Nababaliw na ba kayo?" I asked him again.

"I'm serious Alena, nandito ako para sunduin ka."

"Paano kung ayaw ko?" Tanong ko sa kanya, actually hinahamon ko siya.

"Wala kang magagawa kundi ang sundin ako Alena, nandito ako para kunin ka." Diin niyang ani.

"Hindi mo ako maibabalik Ranan. At para malaman mo na mas mat alam ako kaysa sayo sa mundong ito. Kaya umalis kana, may sarili na akong buhay dito at masaya na ako."

"With him? Si Michael ba ang tinutukoy mo Alena, binabalaan kita Alena kapag hindi ka sasama sa akin ay mapipilitan akong saktan ang lalaking yun." Pananakot niya sa akin na ikinuyom ng kamao ko.

"Wag na wag mong saktan si Michael, Ranan. Wag mo akong subukan." Hindi na ako makakapayag na may sasaktan pa siyang ibang tao nang dahil sa akin, hindi ako makakapayag na saktan niya si Michael.

"Kung ayaw mo, sumama kana sa akin Alena."

"No, I won't. Saka wala naman akong ginawang masama kay Ally kaya please umalis kana. Masayang mamuhay dito si Ally kaya wala akong dapat panagutan pa."  tanggi ko sa kanya.
Hindi na ako babalik pa sa mundo na yun Puro pasakit lang ang binigay nito sa akin.

"Kailangan ka namin para sa kapayapaan Alena. Ang itong ina ay ang Naging Reyna nang Asarhon, kapalit nang kapayapaan nang dalawang kaharian ay ang ang pagbalik mo sa Asarhon." Natawala ako sa sinabi niya, natawa, yung natawa talaga dahil isang kabaliwanan ang sinabi niya. Kaya siya nandito para sa kapayapaan.

"Mukha mo. Umalis kana dito kung ayaw mo ng gulo." Utos ko sa kanya.

"Tama na ang pagiging matigas ng ulo mo Alena. Bumalik kana."

"Pagkatapos niyu akong Itapon dito sa mundo ng mga tao. Ay kukinin niyu ako para sa isang kapayapaan? Wala na akong paki-alam sa mundo niyu Ranan ito na ang mundo ko ito na ang buhay ko." Saad ko sa kanya. "Ngayon umalis kana." Ipinikit ko ang mga mata ko para mapaalis si Ranan nang biglang nawala ang malakas na enerhiya sa paligid ko. Umalis na siya.

Kaagad kong isinara ang bintana at nilock ang pintuan ng kwarto ko. Pag magkikita tayo ulit Ranan ipapatikim ko sayo ang galit ko.

****