Γίνε Το Παραμύθι Μου

Αληθινή κόρη ;

Αμέλια

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου ενώ αμέτρητα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου. 

Ένιωθα τόσο πόνο όταν μου εξηγούσε τον λόγο της συμπεριφοράς του...

Γιατί τώρα ξέρω ....

Έβλεπε τόσες ομοιότητες εξαρχής κι όμως συνεχίζει να πιστεύει ότι εγώ είμαι καλύτερη....

Γιατί νομίζει ότι τον παράτησα όταν ήμουν μικρή...

Αχ και να ήξερες μωρό μου...

Μισώ τον εαυτό μου που του μίλησα έτσι όμως έπρεπε...

Έπρεπε να τον κάνω να παραιτηθεί από εμάς ώστε όταν μάθει επιτέλους την αλήθεια να μην πονέσει ...

Δεν υπήρχε άλλη επιλογή ...

Σκούπισα τα τελευταία δάκρυα ενώ είδα την Εβελίνα από μακριά να με κοιτάζει στενοχωρημένη . Χάιδεψα την πόρτα για μια τελευταία φορά σε μια προσπάθεια να τον νιώσω κοντά μου και την πλησίασα.  Εκείνη με έκλεισε στην αγκαλιά της χωρίς να μιλάει .

Ήξερε πόσο δύσκολο ήταν ...

Ήταν όμως αναγκαίο...

Γιατί δεν μπορώ να είμαι κοντά του ενώ του λέω ψέματα ...

Μόλις όλα αποκαλυφθούν θα τον αφήσω εκείνο να επιλέξει ...

Αν δεν με μισεί ήδη ...

"Γιατί κοριτσάκι μου το κάνεις αυτό στον εαυτό σου ; Πονάς.  Πονάει και εκείνος.  Ξανασκέψου το. "μου ψιθύρισε στο αυτί ενώ μερικά δάκρυα μου έβρεχαν τον ώμο της.

"Μην μου το λες εσύ Εβελίνα . Όχι εσύ που ξέρεις όλη την αλήθεια.  Μεγάλωσα μαζί τους . Με αγαπούσαν και εγώ τους κορόιδευα ενώ μετά νομίζουν ότι τους παράτησα . Πώς μπορώ εγώ να επιστρέψω στην ζωή τους λέγοντας τους ψέματα για ακόμα μια φορά; Πώς; Εβελίνα ο Ορέστης είναι αδερφός μου και από μικρή δεν μπορούσα να του το πω.  Δεν μπορούσα να τον αγκαλιάσω όταν έφυγα μακριά του . Και ο Άρης ; Νομίζει ότι έφυγα γιατί δεν τον ήθελα όπως όλοι.  Και τώρα μου ζήτησε συγνώμη για την συμπεριφορά του  γιατί οι ομοιότητες μας τον έκαναν να μου φέρεται έτσι. " Ανέβασα λίγο τον τόνο της φωνής μου προσέχοντας όμως να μην γίνω αντιληπτή στους γύρω και εκείνη με έσφιξε στην αγκαλιά της γιατί μπορούσε να δει την απόγνωση και τις τύψεις στο βλέμμα μου .

"Σε καταλαβαίνω κοριτσάκι μου.  Όμως τους πληγώνεις ξανά έτσι.  Ο Ορέστης με ρωτάει συνέχεια γιατί το αποφεύγεις.  Και ο Άρης.... Ελπίζει ότι θα τον συγχωρέσεις.  Μπορεί εσύ να το έχεις κάνει ήδη αλλά εκείνος δεν το ξέρει και φοβάται ότι θα τον αφήσεις κι εσύ.  Μην το κάνεις ξανά Αμέλια.  Απόδειξε του ότι αξίζει πολλά περισσότερα και ότι δεν φταίει αυτός που τον παράτησαν οι γονείς του. "μου είπε εκείνη γλυκά και εγώ κατέβασα το κεφάλι .