Γίνε Το Παραμύθι Μου

Aποκαλύψεις

Αμέλια

Έχει περάσει μια ακόμη εβδομάδα από την ημέρα που λιποθύμησα, όμως όλα είναι ίδια. 

Ίδια είναι και η σχέση μου με τον Άρη.....

Κάθε μέρα προσπαθεί να με προσεγγίσει και όμως κάθε μέρα τον απορρίπτω.

Πονάει !πονάει πολύ !

Ξέρω ότι το υποσχέθηκα σε αυτόν όμως δεν μπορώ να αφεθώ ξανά....

Θέλω χρόνο.....

Έμεινα στο νοσοκομείο μια μέρα ακόμα κι όμως δεν έφυγε στιγμή από το πλευρό μου . Κοιμόταν μαζί μου μήπως χρειαστώ κάτι και αυτό με συγκινούσε. Αναρωτιόμουν όμως γιατί έπρεπε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο για να δείξει το ενδιαφέρον του ;

Γιατί τώρα;

Καθόμουν στο γραφείο μου και έπινα τον καφέ μου κοιτώντας την βροχή.  Ήταν μια συνήθεια που είχα από μικρή.  Ήταν η παρηγοριά μου ... Με βοηθούσε όταν ήμουν ψυχολογικά φορτισμένη .

Άκουσα κάποια στιγμή την πόρτα να ανοίγει και γύρισα το κεφάλι μου . Κοίταξα τα άτομα που μπήκαν μέσα και χαμογέλασα .

"Καλημέρα νεράιδα μου "φώναξε χαρούμενος ο Ορέστης όμως εγώ κόλλησα το βλέμμα μου στον Άρη και το ίδιο έκανε και αυτός . Τα συναισθήματα ανάμικτα . Ο Ορέστης άθελά του είχε προκαλέσει ταραχή και στους δύο μας.  Κοίταξα το βλέμμα του και έβλεπα μέσα στα μάτια του να παίζει σαν ταινία η στιγμή αυτή.

Flashback
Λίγες μέρες πριν μάθω την αλήθεια ήρθε ο Άρης σπίτι μου να δούμε ταινία . Καθόμασταν αγκαλιασμένοι στον καναπέ  και βλέπαμε μια ρομαντική ταινία.  Κάποια στιγμή ένιωσα ένα χάδι στα μαλλιά.  Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα τον Άρη να είναι προσηλωμένος στα μαλλιά μου.  Τον κοίταξα περίεργα .

"Τι κοιτάς ;"τον ρώτησα και με κοίταξε ξαφνιασμένος . Είχε αφοσιωθεί σε αυτό που έκανε και δεν είχε καταλάβει το βλέμμα μου που τον κάρφωνε.

"Λατρεύω το μαλλί σου.  Έχει ιδιαίτερο χρώμα.   Όπως κι εσύ είσαι ιδιαίτερη. Είσαι σαν μια νεράιδα "μου είπε με τρυφερό βλέμμα και εγώ γέλασα.

"Νεράιδα ; Τι λες βρε αγάπη μου ; Εγώ νεράιδα ;"τον ρώτησα γελώντας όμως το βλέμμα του παρέμενε πολύ σοβαρό .

" Ναι Αμέλια, εσύ νεράιδα . Είσαι μια πανέμορφη μικρή νεράιδα που εκπέμπεις την λάμψη σου στους άλλους.  Είσαι ξεχωριστή και είμαι πολύ τυχερός που σε έχω . Σε παρακαλώ μην με αφήσεις ποτέ. "μου είπε τρυφερά ενώ πλησίασε τα χείλη μου. Εγώ αφοσιωμένη στην ομορφιά του κούνησα καταφατικά τον κεφάλι και μηδένισα την απόσταση μεταξύ μας δίνοντας το έναυσμα για να παθιασμένο φιλί στο οποίο εκφράσαμε όλους τους φόβους και τις ανησυχίες μας.