Γίνε Το Παραμύθι Μου

ΤΕΛΟΣ

Ευτυχία! 

Μια λέξη η οποία μπορεί να αντικατοπτρίζεται στα μάτια ενός και μόνο προσώπου. 

Εκείνου που γίνεται ο λόγος για να ζεις και να συνεχίζεις να παλεύεις ενάντια σε όλα . Εκείνου που μοναδική σου αμοιβή  μπροστά σε όλα όσα κάνεις για εκείνο είναι ένα δικό του χαμόγελο.

Έχουν περάσει δυο μέρες από τότε που ξύπνησα και δεν μπορώ να αποχωριστώ την κόρη μου. Περνάω μαζί της όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο γίνεται. Άλλωστε και ποιος γονιός δεν νιώθει έτσι όταν κρατάει για πρώτη φορά το παιδί του στα χέρια του; Κοιτούσα ξανά και ξανά τα μάτια της. Αυτά τα όμορφα μάτια που μου δίνουν δύναμη και δεν νιώθω ποτέ μόνη. Γιατί ακόμη κι αν δεν είναι δίπλα μου ξέρω ότι με προσέχει. 

Τα λόγια του Άγγελου έρχονται ξανά στο μυαλό μου και χαμογελάω. Είμαι σίγουρη ότι τον προσέχει εκεί που είναι . 

Σε ευχαριστώ πολύ Άγγελε που με βοήθησες να έχω μια ευκαιρία με την κόρη μου!

Ελπίζω να είσαι καλά . Σε αγαπώ!

Κοίταξα ξανά την κόρη μου . Μοιάζει τόσο πολύ στον άνδρα που ερωτεύτηκα και είμαι πολύ περήφανη γι'αυτό.

<< Μοιάζεις πολύ μωρό μου με τον μπαμπά σου και χαίρομαι γι'αυτό. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και είμαι ευγνώμων που τον γνώρισα. Μόλις μεγαλώσεις θα σου πω την ιστορία μας και είμαι σίγουρη ότι θα τον λατρέψεις όπως σε λατρεύει και αυτός. Γιατί παρά τα λάθη που έκανε ήξερε να τα διορθώνει... Ήθελε να τα διορθώσει. Ακόμη κι αν ο χρόνος δεν τον άφησε... >> Της χαμογέλασα τρυφερά καθώς την θήλαζα. Εκείνη με παρατηρούσε ήσυχη. Σαν να είχε την ικανότητα να καταλαβαίνει αυτά που λέω.

<<Με τον μπαμπά σου γνωριζόμασταν από παιδιά. Εκείνος ήταν που μου έμαθε ποδήλατο, εκείνος ήταν που με βοηθούσε με το σχολείο, εκείνος ήταν που κοιμόταν μαζί μου όταν έβλεπα εφιάλτη... Μόνο εκείνος.... Και μετά , όταν ξανασυναντηθήκαμε χωρίς να αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον πάλι μου φέρονταν τρυφερά.  Ναι! Μπορεί να είχε άσχημο σκοπό που με πλησίασε, αλλά κάθε μας στιγμή ήταν αληθινή . Κάθε φιλί και κάθε αγκαλιά ήταν γεμάτη από αληθινά συναισθήματα. Τώρα πλέον το βλέπω ξεκάθαρα. Απλώς...ήταν τόσο πληγωμένος που φοβόταν να νιώσει...  Με τον μπαμπά σου ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά... Όπως ακριβώς λένε στα παραμύθια... Και παρά τα εμπόδια που περάσαμε μπορώ να πω ότι έζησα ένα παραμύθι, το οποίο ξεκίνησε την στιγμή που αντίκρισα τα μάτια του. Αυτά τα μοναδικά μάτια...>>Η φωνή μου τρυφερή . Τα μάτια μου είχαν εμφανώς βουρκώσει όμως δεν με πείραζε. Ήταν πολύ σημαντική η στιγμή αυτή για εμένα και την κόρη μου. Ένιωθα ότι δενόμασταν όλο και πιο πολύ. Εκείνη σταμάτησε να θηλάζει και την πήρα στην αγκαλιά μου κάνοντας την βόλτες στο δωμάτιο του νοσοκομείου. Εκείνη πείραζε την κορδέλα που μου είχαν βάλει στα μαλλιά μου.