Γίνε Το Παραμύθι Μου

Δοκιμασίες ζωής

Αμέλια

Εγκυμοσύνη ...

Μια κατάσταση που σου αλλάζει ολόκληρη την ζωή ...

Σε κάνει να νιώθεις πλήρης και ξεχωριστός. Έχεις την ευκαιρία να δώσεις όλη σου την προσοχή και την αγάπη σε ένα πλάσμα που θα πάρει ζωή από εσένα.

Είναι μεγάλη ευλογία και δεν είναι εφικτό από όλους.

Εδώ και λίγη ώρα έμαθα ότι έχω κι εγώ αυτή την ευκαιρία μα δεν ξέρω αν μπορώ ακόμα να χαμογελάσω.

Γιατί όσο εκείνο αναπτύσσεται ο πατέρας του θέλει να πεθάνει.

Στην σκέψη αυτή χαιδέψα καθησυχαστικά την κοιλιά μου . Ένιωθα ότι θέλω να προστατέψω αυτό το πλάσμα απ' όλο τον πόνο που έχω νιώσει.

Και το ορκίζομαι...

Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να πληγώσει το παιδί μου .

Όποιος προσπαθήσει θα τον καταστρέψω ...

Μπήκα στο δωμάτιο του και κάθισα στην συνηθισμένη μου θέση . Κράτησα το χέρι του και το έσφιξα δυνατά .

Χιλιάδες σκέψεις γυρνούσαν στο μυαλό μου...

Προσπαθώ να φανταστώ το μωρό μας...

Θα μοιάζει άραγε στον μπαμπά του; Θα είναι τόσο όμορφος και καλόκαρδος άνθρωπος όσο εκείνος;

Άπλωσα το χέρι μου και χάιδεψα το πρόσωπο του όμως δεν ένιωσα καμία αντίδραση από την πλευρά του . Απογοήτευση κατέκλεισε σε κάθε πόντο του κορμιού μου όμως προσπάθησα να μην επηρεάσω το μικρό μου.

"Ήρθα ξανά... Πάντα θα έρχομαι... Μέχρι να αποφασίσεις να ξυπνήσεις... Ξέρω ότι το κάνεις για εμένα... Νομίζεις ότι .. χωρίς εσένα θα γίνω επιτέλους ευτυχισμένη . Πώς μπορώ να γίνω όμως όταν εσύ είσαι μακριά μου;  Ξέρεις.... Έφυγες εσύ αλλά ... Άφησες ένα κομμάτι του εαυτού σου... Άφησες ένα πλάσμα φτιαγμένο από την αγάπη μας... Είμαι έγκυος Άρη και εσύ δεν έχεις ξυπνήσει.... Δεν είσαι δίπλα μου να με στηρίζεις... Δεν είσαι δίπλα μου να νιώσω ασφάλεια ότι όλα θα πάνε καλά και το μωράκι μας θα έχει μια οικογένεια."του είπα δακρυσμένη και έπιασα το χέρι του. Το τοποθέτησα στην κοιλιά μου και κοιτούσα με ανυπομονησία το πρόσωπο του.

Περίμενα μια αντίδραση...

Η οποία όμως δεν ήρθε ποτέ...

Απογοητευμένη σκούπισα τα δάκρυα μου και ετοιμάστηκα να φύγω.  Λίγο πριν βγω από το δωμάτιο τον κοίταξα.