Αναμνήσεις

1K 99 53
                                    

Αμέλια

Προδοσία....

Μια μικρή λέξη με τόσο μεγάλη βαρύτητα..

Κρύβει μέσα της πόνο....

Και ποιος άραγε δεν έχει νιώσει αυτό το συναίσθημα; Ποιος δεν το  έχει νιώσει να απλώνεται σαν δηλητήριο στο σώμα και την ψυχή του που αργά και βασανιστικά προετοιμάζει τον θάνατο του;

Καθόμουν στο δωμάτιο μου και έκλαιγα με τις ώρες... Όμως τώρα όλα τα δάκρυα είχαν στερέψει. Όπως και η αγάπη μου.. Μετά την σκληρή αποκάλυψη έφυγα από το νοσοκομείο αδιαφορώντας για τα πάντα.. Δεν με ενδιέφερε πλέον αν θα με ψάχνουν...

Το δωμάτιο μου ήταν πλέον το καταφύγιο μου και ταυτόχρονα η φυλακή μου ..

Απέναντι από το κρεβάτι μου στεκόταν το αρκουδάκι που μου είχε χαρίσει ο ίδιος που μου κατέστρεψε την ζωή ...Με κοιτούσε με τα άψυχα του μάτια σαν να με κατηγορεί και εγώ ένιωθα σαν να έχω τον ιδιοκτήτη του απέναντι μου. Αμέσως άρχισα να πετάω τα πράγματα μου προκειμένου να σταματήσω να έχω αυτή την πικρή αίσθηση ... Την αίσθηση της προδοσίας...

Πρώτη κραυγή....

θρύψαλα γυαλιών στο πάτωμα...

Δεύτερη κραυγή...

κομμάτια σκισμένης  φωτογραφίας....

τρίτη κραυγή....

διαλυμένη καρδιά!

Ακόμη θυμάμαι την ημέρα που τα απέκτησα όλα αυτά. Την μια και μοναδική ημέρα που μου φέρθηκα σαν πραγματικός ερωτευμένος που ακόμη και ένας εκπληκτικός ηθοποιός θα ζήλευε.. Μα πόσο καλά είχε μάθει να υποκρίνεται ; 

flashback

Ήταν αργά το βράδυ. Μόλις είχαμε τελειώσει την βάρδια μας και ετοιμαζόμασταν να φύγουμε . Μια εκπληκτική ιδέα πέρασε ξαφνικά από το μυαλό μου και ήθελα να την υλοποιήσω. Ο Άρης είχε πλάτη προς εμένα. Αμέσως τον αγκάλιασα από πίσω και τύλιξα τα χέρια μου στο σώμα του δίνοντας του ένα φιλί στην πλάτη .Εκείνος ξεφύσηξε και γύρισε προς την κατεύθυνση μου. Το πρόσωπό του φανέρωνε την κούραση του .

<<Αμέλια δεν είπαμε όχι τέτοια στον χώρο εργασίας;>>με ρώτησε ενώ πέρασε δειλά τα χέρια του στην μέση μου.

<<Ωραία πάμε τότε κάπου έξω '' του είπα παιχνιδιάρικα και ξεφύσηξε .

<<Όχι σήμερα Αμέλια .Είμαι πολύ κουρασμένος>> μου είπε με βραχνή φωνή και με κοίταξε στα θλιμμένα μάτια μου. Ξεφύσηξε και κούνησε το κεφάλι καταφατικά.

Γίνε Το Παραμύθι Μου Where stories live. Discover now