Mr.Efkan↝Yarı Texting [Tamamlandı]

🌊▪Mr.Efkan|19

Anonim,

O gece, bana cevap vermesi için avuçlarımda umutla, balkonda yan daireyle bizim balkonu ayıran duvara sırtımı yaslayarak oturdum ve kısık sesli müzik dinleyerek Okyanus'u düşündüm.
Annesini doğumunda kaybetmiş, babasının köklü bir iş adamı olmasından dolayı tanınan bir kişiydi.

Babasıyla çok samimi olmamasını, onu magazinden takip ederken şahit olduğumda anlamıştım.

Baba parası yiyen bir çocuk değildi. Hayali ise, mühendislikti. Bu yıl 12.sınıftı. Üniversite olarak tayfasıyla birlikte okulunun yanındaki özel kampüsü bursla girmek istiyorlardı.

Gece sabaha gebe olduğunda, içeri geçip televizyonu açtım ve magazin saatini bekledim. Belki magazinden bir şeyler öğrenebilirdim.

Saat dokuza yaklaşırken, beklediğim şey oldu ve Okyanus'un haberi Ünlü iş adamı Korhan Efkan'ın oğlu diye manşet olarak tüm magazin haberlerini süsledi.

Ünlü iş adamı Korhan Efkan'ın oğlu Okyanus Özgür Efkan, dün gece Berceste Caddesi'nde, iddiaya göre içkili bir şekilde bir grup magandanın saldırısına uğradı. Hastaneye kaldırılan ünlü avukatın oğlunun durumunun iyi olduğu bildirildi.

Duyduğum haber karşısında bi' an nefes almayı unuttum ve ne yapacağımı şaşırdım.
Anonimi olmamı umursamadan hızlıca yerimden kalktım ve Berceste Caddesi'ne yakın hastaneye doğru koştum.

Hastaneye girmeden, hastane önünde durdum ve derin bir nefes alıp hastaneye girdim.

"Okyanus Özgür Efkan için geldim." dedim danışmana.

"Neyi oluyorsunuz?" Bu sorusu karşısında durdum ve düşündüm.

"Sevgilisi." dedim son anda.

"Üst katta 7 numara hanımefendi."

Teşekkür edip, asansör beklemek yerine merdivene koştum ve ikişer ikişer merdivenleri çıktım.

Kata geldiğimde, oda numaralarına baka baka ilerledim ve onun odasına yaklaştığımda tüm tayfanın orda olduğunu gördüm.

"Alinda." dedi Demir yanıma gelirken. Yendim yanıyordu ve ağlamamak için zor duruyordum.

"Sensin değil mi?" Birden ona sarıldım ve ağlamaya başladım.

"Şşt, o iyi." dedi ve arkamı sıvazladı.

Kendime gelip, göz yaşlarımı sildiğimde beni omuzlarımdan tuttu ve destek verircesine gözlerime baktı.

"Onunla konuşacak mısın artık?"

"Onun beni bulmasını istiyorum." Dedim ve onu görmek için kapısını çalarak odasına girdim.

Odasına girdiğimde, uyuyordu. Odaya girdiğimde adını duyduğum kadarıyla Asu, tekli koltukta oturmuş onu izliyordu. Kapıyı açıp bir adım attığımda göz göze geldik.

"Çık dışarı." dedi net bir sesle. "Kim olarak burdasın?" O, ve sözleri içimi yakarken, başımla onu onayladım ve dışarı çıktım.

Tayfaya başımla bir selam verip, Demir'in yanına geçtim ve oturdum.

"Neden girmedin?"

"Asu içeride." dedim ve biraz daha oturdum. Saat öğlene yaklaştığında kalktım. Demir de kalkarken, köşeye ilerledik.

"Kimseye söyleme olur mu anonimi olduğumu." Demir başıyla beni onayladı ve söz diye ekledi. Lafı biter bitmez Asu köşeden döndü ve yanımızdan, bana bakarak geçti.

Demir ile sarıldık, Demir taburcu işlemlerini halletmek için biraz benimle yürüdü, sonra da ayrıldık.

Anonimi öğrendikkkkk bence şaşırmadınızzz
Aklımda birkaç şey daha varrr mesela bir kız grubu gibiiii💜
Öptümmmm💕