BİRAZ GARİP ÖYKÜLER

HERKESİN SEVİLECEK BİR YANI VAR.

        Onu ilk gördüğümde bende pek de olumlu bir etki bırakmadı. Sonradan görme bir hali var gibiydi. Biraz da kaba. Aslında beni en çok sinirlendiren kapıyı çarparak kapatmasıydı. O kapı sesi ile kaç kere uykumdan sıçrayarak uyandım, bilmiyorum. Karşımdaki daireyi satın aldıkları için gitme ihtimali de yok. En kötü ihtimal görüşmem diyerek kendimce sıkıntıyı sonlandırıyorum.

       Aradan birkaç yıl geçiyor. Mesafeli ilişkimiz devam ediyor. Tesadüfen eşinin rahatsız olduğunu duyuyorum. Üzücü bir durum. Bazı hareketlerine sinirlensem de bu farklı bir durum. Bunun üzerinde komşumda olumlu değişiklikler görüyorum. Sanki paranın her şeye yetmediğini anlamıştı. Daha düşünceli, daha insani. Derken evimizin arkasındaki boşlukta bir kedi buluyoruz. Hayvanın alt çenesi yok, çok acı çekiyor. Muhtemelen bir köpeğin saldırısı üzerine olmuş. Komşum da görmüş. Hemen aracını getiriyor, veterinere götürüyoruz, kedicik kurtuluyor. Bu, onun bende en kocaman artısı oluyor. Demek ki vicdanlı ve sevecen. Bir süre daha geçiyor. İnsan görünümünde bir şeyin yine evimizin arka boşluğuna attığı bir yavru kedi sesi ile onun yardımına koşuyoruz beraber. Onun ardından apartmanın ortak bir sorununu beraber çözüyoruz. Bu ortak yaşantılar sonucunda aslında onun ne kadar iyi bir kalbi olduğunu görüyorum. Bazı musibetler olgunlaşmamızı sağladığı gibi iyi yanlarımızı da ortaya çıkarıyor. Kocası da iyileşiyor, şimdi her şey çok güzel.

        Birkaç yıl sonra başlayan güzel bir komşuluk ilişkimiz var şimdilerde. Demek ki ikimizin de ihtiyacı zamanmış. Ben de öğreniyorum ki herkesin sevilecek bir yanı var. Geç fark etsek bile...