One Night With My Ex-Boyfriend (One Night Series #1)

Chapter 5

Chapter 5

These past few days went smoothly. Hindi ko na rin nakikita si Darren kaya wala na akong po-problemahin. Nagfocus nalang din ako sa trabaho at sa anak ko.

Aya and my son are so closed to each other. Minsan nga nagseselos ako dahil lagi nalang si Aya ang pinapansin ni Arrison at minsan lang ako pinansin. Siguro nasanay na rin siya kay Aya dahil sila lang naman ang maiiwan dito kapag nagta-trabaho ako kaya hinayaan ko nalang din. Pero ayaw ko namang lumayo ang loob sa'kin ng anak ko dahil lang sa trabaho ko.

Kung hindi naman ako magta-trabaho, anong ipapakain ko sa anak ko? Nag-iipon din ako para sa pag-aaral niya kahit malayo-layo pa naman atleast possibleng malaki-laking pera na ang maiipon ko. All of these for his needs.

"Aya, ako na ang magluluto ng dinner."

Nilapag ko ang bag ko sa sofa nung makauwi ako galing sa trabaho. Pagod ako pero gusto kong magluto ulit. Namimiss ko na kasing magluto dahil si Aya naman laging nagluluto dito.

"Ate, good evening! Ako na po, Ate... baka pagod ka po." She is always joyful.

Ang sabi ko sa kanya ay pangalan ko nalang ang itawag niya sa'kin dahil masyadong formal ang 'Ma'am' pero ayaw niya and she suggest na 'Ate' nalang daw ang itawag niya sa'kin since mas matanda naman ako ng dalawang taon sa kan'ya. Magka-edad lang kasi sila ni Akierra eh.

"Ngayon lang. Namimiss ko magluto eh."

Ngitian ko siya bago nagsquat sa harap ng anak ko. He's sitting in the sofa while busy on his ipad. I sighed. Parang ghost lang ako sa kan'ya ah? Ni hindi man lang lumingon o bumati sa'kin.

"Baby, Mama is here." Malambing kong sabi sa kanya.

Lumingon siya sa'kin at tumango bago tumingin ulit sa ipad niya. "Good evening po, Mama..." he greeted coldly.

Kumunot ang noo ko. "Are you okey? Do you have a problem?" Nag-aalala kong tanong.

Tumingin ulit siya sa'kin at nagtitigan kaming dalawa. Damn, he's just 4 years old but you will think that he's already a teenager because of his actions!

"Mama, when do you introduce me to Papa po? I badly want to see him po, Mama." Seryoso niyang sabi.

Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. My eyes blurry for the unshed tears while my chest felt so heavy. I feel so bad. I'm a bad mother for him. I even hide him from his father. Hindi ko nagawang tama ang pagiging ina ko!

Napalunok ako, pinipigilang tumulo ang luha ko. His eyes widened when he saw my wet eyes. I tried to smiled at him.

"M-Mama, are you okey po? Did I say something wrong?" Nag-aalala ngunit kinakabahan niyang tanong.

I chuckled and wiped my tears before I shook my head. "N-No, baby." I kissed his forehead. "Can you wait, baby? I... I'm still not ready to face your Papa." Nanginginig ang boses kong sabi.

"But you know where he is, right? I know that you were lying to me when you said that you didn't know where he is. I can see it in your eyes po."

My jaw almost fall after he said those words. What the hell? Is he a Detective? He's just fucking 4 years old yet he already know how to read someone's eyes! I can't believe this.

"You know where he is but you are still not ready to face him. I understand it po, Mama. You don't have to lie to me. Papa don't know that he has a son with you, and that's me, am I right po?" He added.

Hindi ako nakapagsalita sa gulat at pagkamangha. Damn! Paano niya nagawa ang ganitong bagay sa batang edad? And he know that thing! Ni wala man lang reklamo o tanong kung bakit hindi alam ng Papa niya ang tungkol sa kaniya.