One Night With My Ex-Boyfriend (One Night Series #1)

Chapter 17

Chapter 17

Darren texted Architect Jaira to meet us on a restaurant. I want to talk to her alone kaya sinabi ko kay Darren na ako nalang ang kakausap sa kan'ya.

"Are you sure?" He asked.

I nodded. "Yeah. Sandali lang naman."

"But-"

Sinimangutan ko siya at pinutol. "Hindi ka na naman papayag?!" Inis kong tanong.

He sighed. "Alright, then." He kissed my cheek, then my forehead and my lips. "I'll wait for you here."

Tumango lang ako at nagpaalam na. Kabado ako habang papasok ako sa loob. Agad ko siyang nakita sa isang table, naghihintay. Kinagat ko ang ibabang labi ko at mabilis na lumapit sa kan'ya.

"H-Hi." Bati ko.

Napaangat siya ng tingin sa'kin at agad na tumayo. "Hi. I thought you're with Darren?" Matamis siyang ngumiti.

I smiled. "Nasa kotse siya." I offered her my hand. "Chandrea Andra."

Agad naman niyang tinanggap. "Jaira Tranzona, have a seat."

Tumango ako at umupo sa harap niya. "Sorry kung natagalan ako. Kanina ka pa ba?"

Umiling siya at ngumiti. "Kakarating ko palang din."

Tumango naman ako at bahagyang ngumiti. Nag-order muna kami ng pagkain. I'm actually nervous. Sasabihin ko kasi sa kan'ya ang totoo na hindi alam ni Darren. Kung wala si Arrison, hindi ko papayagan si Darren na hiwalayan si Jaira para sa'kin at hindi ko siya papayagang ligawan ako.

"Ano nga pala ang pag-uusapan na'tin?" Nakangiti niyang tanong habang hinihintay namin ang order.

Napatitig ako sa kanya at nakaramdam ng konsensya. That's the talent of a woman, they can still smile to hide the pain they feel.

"Uhm..." bumuntong-hininga ako at tumikhim. "I want to say that I'm really sorry because of Darren-"

"Shh..." she smiled. "It's okey, you don't have to say sorry-"

"No, no." Umiling ako. "I felt so bad because he hurt you for me..."

She shook her head, still smiling. "I know he's still in love with you while we're still together."

Napatitig ako sa kan'ya at napaawang ang bibig, hindi makapagsalita. What does she mean?

"I saw your picture on his wallet one time." She looked away with sadness and pain in her eyes. "Nahuhuli ko rin siyang palaging tinititigan ang picture mo at kinakausap, hinihiling na sana makita kana niya ulit. Makausap. Pero hindi niya alam na nakikita at naririnig ko siya habang ginagawa 'yon." She looked at me again and smiled a bit. "I already prepare myself for this to happen so I wasn't shock but... but I'm hurting."

Natatawa niyang pinunasan ang luha niya. Halos manigas naman ako sa kinauupuan ko at hindi makagalaw o makapagsalita. Hindi ako makapaniwala sa mga pinagsasabi niya.

Naputol lang ang pinag-uusapan namin nung dumating ang inorder namin. Hindi ako kumain at nakatitig lang sa kan'ya, ganon din siya.

"I wasn't enough for him. I tried all my best for him to forget you, but..." she shook her head. "But he's really in love with you." She sighed. "Kahit wala siyang sinasabi sa'kin tungkol sa'yo ay alam kong baliw na baliw siya sa'yo." She chuckled.

"I'm sorry." I looked down. "I'm really sorry."

She chuckled a bit. "It's not your fault, it's not Darren's fault, it's no one's fault because..." she smiled. "Because it's our heart's fault. It's our feelings fault."