K3 kent geen geheimen.. Toch?

P.O.V Klaasje

We zijn bij Miguel Wiels thuis om de nummers voor onze nieuwe CD 'Ushuaia' in te zingen. Ik zit samen met Hanne op de bank terwijl Marthe haar solostukje van De Aarde Beeft inzingt.
"Een boom van duizend jaren oud wordt neergehaald in het woud en omgeruild voor klatergoud, oh my God!" zingt ze.
"Nog één keer. Leg de nadruk op boom, duizend en neergehaald. Marthe zingt haar stukje nog eens en ik kijk naar haar. Ze haalt haar hand door haar haren en ze probeert de emoties met haar stem over te brengen. Marthe heeft echt een engelachtige stem. Zij heeft wel de mooiste stem van ons drie. Maar zij had voor K3 ook al wel wat ervaring. Ze zat bij het Studio 100 koor en had meerdere keren per jaar optredens met de bekendste Studio 100 helden, onder andere met K3, Karen, Josje en Kristel.
Ik kijk naar Marthe's mooie, bruine ogen tot Hanne me aankijkt.
"Waar denk je aan?"
"Euhm.. Niks bijzonders hoor."
"Je zag er zo verliefd uit." lacht Hanne.
Verliefd? "Ik euhm.. Ja.. Ik dacht aan Max, m'n vriendje.." lach ik zo nonchalant mogelijk.
"Meisjes, we gaan nog eens het refrein dubbelen." zegt Miguel.
We gaan met z'n drieën in de studio staan en we doen de koptelefoons op.
"De woohohoho mag je overslaan." zegt Miguel en we knikken. De muziek start en we zingen mee.
"En de aarde beeft.. En de aarde beeft.. 'T lijkt of niemand weet dat je deze planeet deelt met alles wat leeft.." zingen we. Echt een supermooie boodschap heeft dit nummer. Het nummer is heel knus en ik zie het ons ook wel zingen gezellig op de bank bij kerst.
Na het refrein weer ene paar keer te hebben gezongen, lopen we de studio uit. Hanne kijkt op haar gsm en ik zie dat ze wit wegtrekt. Ze kijkt even omhoog tot Miguel ons meeneemt naar zijn keuken.
"Wat willen jullie drinken?" vraagt hij.
"Water, graag." zegt Marthe.
"Icetea." zeg ik.
"Fanta." zegt Hanne. Ik kijk naar Hanne, ze kijkt opeens best wel bang. Marthe ziet het ook en kijkt me aan. Ik haal kort mijn schouders op.
"Hanne, is er iets?" vraagt Marthe. Hanne blijft even stil.
"Nee, hoor." zegt ze met een glimlach. Oké..

Ik kijk weer naar Marthe. Haar haar is echt mooi. Net als haar ogen, neusje, wenkbrauwen, mond, wangetjes, alles eigenlijk. Even kijkt Marthe ook naar mij en we kijken in elkaars ogen. Een golf van warme gaat door me heen. Wat was dat?
Miguel komt bij ons zitten met zijn drinken. "Cheers!" zegt hij en houdt zijn glad in het midden. We houden onze glazen bij elkaar.
"Op De Aarde Beeft!" lacht Marthe.
We drinken ons drinken op en zeggen Miguel gedag. We lopen naar buiten.
"Hanne, is er iets?" vraag ik.
"Nee, waarom zou er wat zijn?" zegt ze snel.
"Je keek op je gsm en je keek angstig." zegt Marthe.
Hanne zucht. "Mijn ouders appten me dat ik straks naar het parkje moet komen, ze moeten iets vertellen.."
"Dat ene waar je al over vertelden, waar je ouders over praatten, dat je zei?"
"Ik denk het. Maar ik zag laatst.." zegt Hanne zonder haar zin af te maken.
"Wat?" vraag ik en ik leg een arm om Hanne's nek.
"Niks. Laat maar. Niet belangrijk.."
"Zeker?" vraagt Marthe. Hanne knikt.
"Nou, tot morgen dan maar!" zeg ik en geef ze allebei nog een knuffel.
"Doei!" zegt Hanne met een geforceerde lach.
"Doei!" zegt Marthe dan vrolijk.
Ik stap mijn auto in en zet de radio aan. Ik zucht. Dat van Hanne, ik snap er niks van. Wat zouden haar ouders haar dan moeten zeggen? En waarom zegt Hanne dat het helemaal niet belangrijk is? Zo klinkt het anders wel.. Ik hoor het liedje Roar van Katy Perry op de radio en zing mee. Lauren, uit K3 zoekt K3, heeft dit nummer een keer in het Nederlands gezongen in de liveshow van K3 zoekt K3. Tenminste, was ze van plan, maar ze mocht al gelijk door naar de volgende liveshow, samen met Marthe en mij. En Hanne had sowieso al een wildcard voor de tweede liveshow, super cool! Wat was ik zenuwachtig, in de tijd van K3 zoekt K3! Bij de liveshow was het een beetje verslavend om te zeggen 'Yes, volgende week weer!', ook al wisten we dat dat niet eeuwig zou doorgaan. Want hoe verder je kwam, hoe grager we het echt wilden worden. Het was onze grote droom, van alle meiden die meededen. En ik ben één van de drie geworden. Soms kan ik nog steeds niet geloven dat ik mijn droombaan nu heb, samen met twee super lieve vriendinnen!

Ik rij door Rotterdam over de Erasmusbrug en kijk over het water. Wat een uitzicht! Ik zie in de verte de Euromast, daar ben ik laatst nog in geweest met een paar vriendinnen. Ook zie ik de rode Willemsbrug. Ik rij langs het Nieuwe Luxor. Misschien gaan we daar ooit nog optreden, dat lijkt me heel cool! Met de afscheidstour zijn we in Ahoy geweest, dat was zo gaaf! Ik glimlach als ik daaraan denk. Ik rij door groen bij een stoplicht, maar opeens zie ik een auto mijn richting op rijden via de zijkant. Ik hoor en voel een harde klap en dan wordt alles zwart voor mijn ogen..