K3 kent geen geheimen.. Toch?

P.O.V Kristel

Ik loop samen met Hanne het gebouw van Pleegzorg in om te vragen of we haar biologische ouders kunnen vinden. We lopen naar de balie en de balievrouw zegt: "Hallo, kan ik jullie helpen?"
"Hallo, kunnen wij van iemand de biologische ouders weten?" vraag ik.
"Dat ligt eraan of het een gesloten of open adoptie is. Wat is de naam van het kind?" vraagt de vrouw. Ik kijk Hanne aan.
"Hanne Verbruggen." zegt Hanne dan. De vrouw typt de naam in en kijkt op het scherm.
"3 maart 1994?" vraagt ze.
"Ja." zegt Hanne.
"Sorry, het was een gesloten adoptie. Daar kunnen en mogen we geen informatie over vrijgeven, het spijt me."
"Is er niets hoe we kunnen weten wie de ouders zijn?" vraag ik aan de vrouw wanneer Hanne net wil weglopen.
"Niet via ons, het spijt me. De biologische ouders hebben voor een gesloten adoptie gekozen, dat wil zeggen dat zij niets van het kind weten en andersom ook niet. Regels zijn regels."
"Oké, toch bedankt." zegt Hanne en we lopen naar buiten. Er loopt een traan over Hanne's wang. "Ik vind nooit mijn ouders zo!" roept ze uit en ik sla een arm om haar heen.
"Het komt goed, schat." zeg ik en ik stuur Karen snel een sms. Van Hanne is het een gesloten adoptie, ze kunnen niet zeggen wie haar ouders zijn. er moet een andere manier zijn om haar en jou erachter te laten komen xx

Ik heb net mijn dochters op bed gelegd en zit nu op de bank Ik hoor mijn gsm afgaan en kijk. Karen! Ik neem op.
"Hey Kristel!" hoor ik.
"Hooii!"
"Ik had een vraagje. Ik wil een DNA-test doen, met euhm.." zegt ze.
"Hanne?" vraag ik.
"Ja.. Maar hoe moet ik dat haar vragen."
"Schat, laat mij maar, dat komt allemaal in orde. Ciao!"
"Euhm, oké.. doei!" zucht Karen en ik hang op. Dat komt wel goed. Ik weet al iets en bel Hanne.
"Hallo, met Hanne." hoor ik.
"Heyy met Kristel!" zeg ik.
"Hey, Kristel!!" zegt Hanne.
"Even over dat akkefietje met je ouders.. Ik dacht: misschien kan je een DNA-test doen om je biologische ouders te vinden, tenminste, als je dat wil. Ik heb ervaring met DNA-testen doen, dus ik kan met je mee, tenminste, als je wil."
"Ja, graag zelfs! Maar waar kan ik dat doen?"
"Bij een bedrijf genaamd Family Tree DNA. Heel veel ouders die een kind hebben laten adopteren geven daar hun DNA af, en de kans dat jouw ouders daarbij zitten is heel erg groot." lieg ik. Maar Hanne weet toch niet dat ik lieg. Sorry..
"Oké. Ik maak vast een afspraak. Ik bel je zo terug!" zegt Hanne.
"Is goed." zeg ik en ik hang op.
Dat ik ervaring heb met DNA-testen is een leugen. Maar wat moet ik anders zeggen? Ik leg het haar later wel uit, als we zeker weten wie haar ouders zijn. Dit wordt nog ingewikkeld..

Ik zit in de zetel tegen Gene aan tv te kijken. Ik heb geen idee wat ik eigenlijk kijk, ik ben heel de tijd aan het nadenken over Hanne. Ik gun haar het zo om haar biologische ouders te vinden. Ze is nu nog bij Klaasje in het ziekenhuis, daar slaapt ze, zei ze. Klaasje mag helaas pas over een tijdje naar huis. Over twee weken, geloof ik.
"Ik ga op bed, schatje." zeg ik tegen Gene. "Welterusten."
"Slaap lekker." zegt hij met een lach en ik loop naar boven. Ik neem een korte douche, poets mijn tanden en ga naar de toilet. Daarna ga ik op bed liggen en staar naar het plafond. Ik stel mezelf allerlei vragen over de adoptie van Karen en Hanne. Kristel, please, ga slapen. Ik ga op mijn rug liggen en leg mijn hand op mijn buik. Ik adem in en uit en probeer me te ontspannen, maar slapen lukt me niet.

Als ik de volgende ochtend wakker wordt - al telt dat niet helemaal, ik heb geen oog dicht gedaan - sta ik op. Opeens hoor ik de huistelefoon af gaan en ik loop
er snel naar toe. Het nummer begint met 27. Ik twijfel of ik zal opnemen, want soms kan je gehackt worden door buitenlandste nummers. Als 'ie vijf keer is overgegaan neem ik toch maar op.
"Hallo, met Kristel Verbeke." zeg ik.
"Hey Kristel, met Kathleen.." hoor ik. Kathleen?
"Kathleen?" zeg ik zacht. "Euhm, hoi, hoe is het?"
"Goed! Met jou?" vraagt Kathleen, haar stem klinkt anders dan ze altijd klonk.
"Ook goed!" zeg ik.
"Ik hoorde dat Klaasje in het ziekenhuis ligt?"
"Ja klopt, hoe weet je dat?" vraag ik verbaasd.
"Was op het nieuws. Ik heb hier in Zuid-Afrika belgische zenders op tv."
"Was het op het nieuws?!" zeg ik iets te hard. "Beetje privacy mag toch nog.."
"Sorry." zegt Kathleen.
"Niet jouw schuld, maar de schuld van de mensen die het hebben doorverteld in het ziekenhuis. Tenzij Klaasje het zelf heeft gedeeld."
"Ja, da's waar. Sterkte en beterschap met haar. Heb jij haar nummer? Dan kan ik haar ook nog even bellen."
"Ja, haar nummer is 06********. Leuk dat je belde na 6 jaar ofzo, haha."
"Haha, ja. Ik bel je nog wel een keer, doei!" zegt Kathleen.
"Doei!" zeg ik nog een beetje in de war van het gesprek. Leuk dat ze belde, maar hoe komt ze aan dit nummer? Dit nummer is nieuw, niet 6 jaar oud. En ze klonk anders dan dat ze altijd klonk. Weet je, het zal allemaal wel, t'is ook niet belangrijk. Ik stuur Klaasje een berichtje: iemand belt je zo, surpriseee xx
Kathleen en Klaasje reageren wel eens onder elkaars Insta posts, of ze echt contact hebben ben ik niet van op de hoogte.
Ik heb een berichtje van Hanne: Hi ik heb een afspraak gemaakt met dat dna bedrijf, vanmiddag om vier uur kan ik er al langs, ga je dan mee? x
Kristel: Ja, ik wil zeker mee!
Hanne: ze moeten toch niet van die enge testen doen zoals een mega wattenstaaf in je neus enzo?! want das creepy
Kristel: Ik weet niet zeker, maar volgens mij halen ze alleen speeksel uit je wang, misschien ook een beetje bij de keel.. maar weet ik niet zeker..
Hanne: Oh, nou we zien wel.. tot vanmiddag dan.. waar spreken we af?
Kristel: Zal ik je ophalen bij je thuis?
Hanne: euh, ik overnacht nog steeds bij Klaasje in het ziekenhuis.. kun je me misschien daar halen?
Kristel: zal ik doen, ik ben daar om kwart over één, tot straks!
Hanne: tot vanmiddag xx

Even later krijg ik ook een berichtje van klaasje
Klaasje: omggg dat was Kathleen :D
Kristel: jaa tof hè! luisterde hanne ook mee?
Klaasje: hanne was beneden koffie en thee halen, dus nope :(
Kristel: nou, dan zul je nog wel van haar horen dat ik haar om kwart over één op haal :)
Klaasje: haha oki, bye
Kristel: doei doei