K3 kent geen geheimen.. Toch?

P.O.V Kristel

Vanmorgen kwam Kathleen onverwachts langs in Studio 100, dat was zo leuk! Het was echt als thuiskomen, zo een reünie. Kathleen is nu in België voor haar reisbureau. Maar we kwamen er ook achter dat het niet Kathleen was die in onze groepsapp zit, maar de verspreider van de nummers. Lekker dan. Hoe kwam dat mens dan aan mijn nummer? Ik snap er niets meer van, maar we zien wel. Voor nu gaan we gewoon nog even doen alsof de 'nep'-Kathleen de 'echte' is, en nog gewoon met hem of haar praten, alsof we diegene nog vertrouwen. Ik kijk op mijn gsm. Ik heb de naam van de verspreider al veranderd in mijn contacten.
Verspreider😾: hebben jullie t gezien? Meiden jullie nummers zijn gelekt
Je meent het. Ik stuur gewoon onschuldig een berichtje terug.
Kristel: Ja, heb t gezien. Ik en Stefan zijn het aan het uitzoeken, maar t komt wel goed. We krijgen de dader wel :) We gaan ook aangifte doen want t is verboden om zo maar nummers op internet te zetten. X
Verspreider😾: Ja slim idd. Ik ben trouwens aan t genieten in t zonnetje in Zuid-Afrika, t'is lekker warm hier!

Da's niet slim. De echte Kathleen heeft op haar verhaal gezet dat ze in België is, heb ik net gezien.

Karen: holaa!
Kristel: Boe
Hanne: yoyo
Karen: Hanne, check je privé chat :)
Marthe: boe
Klaasje: schrik 😂
Verspreider😾: 😂😂😂
Marthe: hey Kathleen, hoe ist? K zag dat je in belgië bent op de insta story

Dat had de verspreider zeker niet verwacht. Eigenlijk verpest Marthe het nu wel een beetje, maar goed.

Verspreider😾: nee, ik ga morgen naar belgië! Had dat op mn verhaal gezet voor de lol haha

Ja, ik denk het ook..

Kristel: ooh haha
Hanne: ik ga naar Karen, doei cuties!
Kristel: Bye bye

Ik leg mijn gsm weg en denk na. Wat zal ik eens gaan doen? Ik ga morgen samen met Stefan en nog wat mensen van Studio 100 aangifte doen vanwege de gelekte nummers, want dat is strafbaar. Maar nu ga ik naar Miguel, we zouden de ingezongen liedjes bespreken. Ik stap in de auto en rij naar Miguels huis, waar ook de studio is.
"Hey Kristel!" zegt Miguel.
"Mickey!" lach ik. We lopen naar de studio en Miguel zet de computer aan.
"Ze moeten alleen nog Choco Choco en Popgroep inzingen, alleen we twijfelen nog tussen La La Loi en Choco Choco, dus ze gaan ze eerst allebei inzingen, maar waarschijnlijk wordt het Choco Choco. Wil je alle ingezongen nummers horen?"
"Ja, leuk!"
Miguel zet Love Boat Baby op en ik neurie mee, al ken ik het nummer niet zo goed als Hanne, Klaasje en Marthe zelf. Na dit nummer laat hij er nog een paar horen.
"En wat is je favoriete nummer?" vraagt Miguel aan mij.
"Euhm, da's lastig." lach ik. "Ik denk toch Helden en Soldaten."
Miguel knikt. "Ik vind Boembiboem ook heel gaaf, die hebben ze driestemmig ingezongen, maar ik ben aan het twijfelen. Zal ik Hanne, die de lead zingt het hardst zetten, zodat je wel duidelijk hoort dat dat de melodie is, of ze alle drie even hard zetten waardoor het daadwerkelijk driestemmig is?"
"Goh, da's een goede vraag. Ik denk dat het logischer is, ook voor de kinderen. Anders denken de fans misschien 'huh, wat zingen ze nou', maar meerstemmig is ook echt mooi."
"Ik zal het met de meisjes bespreken. En nog iets.. weet jij of er iets met Marthe is? De laatste tijd lijkt ze zo minder vrolijk en minder gemotiveerd, zo gestresst."
Ik denk na. Ja, het lijkt alsof ze dingen verbergt.
"Ik merk de laatste tijd ook wel dat ze iets heeft, maar ik weet niet wat. Ik zal het met haar bespreken. Zingt ze ook minder mooi dan?"
"Nee, eenmaal achter de microfoon zingt ze weer als een engel. Maar als ze hier gewoon zit is ze stiller en verdrietiger, ofzo. Vooral als Hanne aan het zingen is, voel ik de ongemakkelijke sfeer tussen Klaasje en Marthe."
Ik knik nadenkend. "De laatste tijd vind ik Klaasje en Marthe wel anders doen tegen elkaar, nu je het zegt. Maar ik heb er niet echt opgelet, ik was vooral met Hanne bezig."

Miguel en ik hebben zojuist nog wat dingen besproken over het album, en toen ben ik naar huis gegaan. Ik denk dat ik Marthe zo even bel, of misschien zelfs langs ga. Miguel deed het me eraan herinneren dat Marthe de laatste tijd anders lijkt. Ik hoorde dat het uit was met Viktor, misschien is dat het. Misschien is het dat gewoon en maak ik me gewoon te snel zorgen. Het zal wel niks super ergs zijn, maar toch bel ik Marthe.
"Hallo, met Marthe." hoor ik aan de telefoon.
"Hey Marthe, met Kristel. Kan ik even langskomen?"
"Euh.." Ik hoor Marthe's verbazing. "Ja, hoor."
"Oké, dan kom ik eraan, tot zo!"
"Tot zo!"
Kort maar krachtig, denk ik. Nanou en Lily zijn op school, en Gene is er de hele middag niet, dus ik heb nu niemand om dag tegen te zeggen.
Ik loop naar buiten, doe de deur op slot, stap in mijn auto en rij richting Marthe's appartement. Als ik er aan kom bel ik aan en ze opent de deur.
"Hey Marthe!" zeg ik blij.
"Hallo, kom binnen!" zegt Marthe met een glimlach. "Wil je iets te drinken?"
"Doe maar wat water." zeg ik.
Marthe knikt en loopt naar de keuken. Ik kijk naar de muur in de gang. Er hangt een foto van ons zessen met alle dansers, techniek mensen en crew, en nog meer mensen, na de laatste afscheidsshow. Dat is nog niet eens zo lang geleden. Marthe komt terug met een glas water en we gaan samen op de bank zitten.
"Marthe, ik wil eigenlijk even met je praten." zeg ik.
Marthe kijkt me verbaasd aan. "Hoezo?" zegt ze voorzichtig.
"De laatste tijd lijk je wat minder vrolijk en wat met op jezelf."
Marthe kijkt naar beneden, haalt haar schouders op en zegt: "Dat komt door de breuk met Viktor, en door de gelekte nummers. En ik had stress voor Hanne en Karen."
Ik voel dat ze iets verbergt, alsof er meer is. Ik kijk haar aan met een blik die zegt 'ik geloof je niet'. Marthe zucht zacht.
"Marthe, je kan me alles vertellen, dat weet je, hè?"
Marthe knikt en kijkt me aan. "Het is gewoon.." zegt ze zonder haar zin af te maken. Ze zucht zacht en gaat naar de toilet. Ik zucht. Ik wil Marthe helpen, maar dat kan niet als ze me niet verteld wat er echt is.
Even later komt Marthe terug met tranen in haar ogen.
"Marthe toch.." zeg ik en ik knuffel haar.
"Ik weet niet of ik het wel kan zeggen." zegt Marthe. "Niemand weet het buiten Hanne en Klaasje."
"Als je er nog niet klaar voor bent is dat oké, hè? Maar ik wil je helpen, als je niet wil dat ik iets doorvertel doe ik het niet, dat beloof ik."
"Het is Klaasje." zegt Marthe snel.
"Wat is er met Klaasje?" vraag ik. "Hebben jullie ruzie?"
"Nee, dat niet. Maar ik, euh.."
Ik kijk Marthe aan en pak haar hand. Ik glimlach om haar gerust te stellen.
"Ik voel dingen voor haar die ik niet hoor te voelen als ik naar haar kijk."
"Wat voor gevoelens?" vraag ik.
"Hetzelfde gevoel wat ik voor Alexis, en Viktor voelde, maar dan sterker."
"Ben je verliefd op Klaasje?" vraag ik voorzichtig.
Marthe haalt haar schouders op en ze barst in tranen uit.
"Schatteke toch.." zeg ik.
"We hebben gezoend." zegt Marthe en mijn ogen worden groot.
"Is Klaasje ook op jou?"
"Nee, dat kan niet. Ze heeft met Max en ik wil haar relatie niet verpesten. Ik moet ophouden met die gevoelens van me, ik word er gek van. Al sinds het eind van de afscheidstour loop ik hiermee en ik schaam me dood."
"Maar Marthe, dat is je toch niks om je voor te schamen?"
"Maar Klaasje is één van mijn beste vriendinnen. Ik wil niet verliefd zijn op Klaasje, straks verlies ik haar als vriendin. Bovendien zijn we K3 en.. en.. dit kan gewoon niet in K3. En Klaasje heeft Max."
"Je gevoelens kun je niet sturen, als jij op Klaasje valt dan is dat zo. En bovendien hebben jullie gezoend, als ze je echt niet leuk had gevonden, had ze je toch wel weggeduwd? Wie begon ermee?"
"Weet ik niet, ik weet het allemaal zo niet.. Maar na die zoen kon ik dagen niet slapen. Het was volgens mij op de dag dat Hanne een brief vond van haar biologische moeder, Karen dus."
Ik geef Marthe een knuffel. "Het komt goed, het komt allemaal goed, dat beloof ik. Zal ik met Klaasje gaan praten?"
Marthe schrikt. "Nee, echt niet. Ik wil niet dat ze weet dat ik.. euhm.. dat ik gevoelens naar haar heb. Straks wordt ze boos, of wil ze me niet meer zien. Sinds de zoen doet ze anders tegen mij, onze vriendschap is gedaald en daar baal ik van, maar ik snap het. Het is mijn schuld."
Ik laat een diepe zucht. "Niks hiervan is iemands schuld."
"Kristel.." huilt Marthe. "Ik weet echt niet wat te doen. Ik mis Viktor, maar ik wil ook Klaasje."
"Ik.. ik weet het ook niet zo goed, laat me hier even een nachtje over slapen. Ik ga je helpen. Maar Marthe, je zult het wel ooit tegen Klaasje moeten zeggen, anders blijf je er maar mee rondlopen."
Marthe zucht en huilt harder door. Ik probeer haar te troosten.