K3 kent geen geheimen.. Toch?

P.O.V Marthe

"Je hebt hem zelf aangemaakt.." zegt Hanne.
"Ik heb niks aangemaakt.. Ik heb jullie nummer niet eens." zegt Kathleen. Jawel, toch..
Klaasje laat het zien op haar gsm. Ik kijk naar haar. Die kriebels in mijn buik zijn fijn en irritant tegelijkertijd.
"Dat is niet mijn nummer..." stamelt Kathleen. We kijken elkaar met grote ogen aan.
"Maar van wie dan wel?" zegt Klaasje zacht.
"Blokkeer dat nummer, voordat die misbruik maakt van jullie nummers." zegt Kathleen.
"Ik denk dat we al te laat zijn.." zeg ik en ik kijk Hanne en Klaasje aan. Klaasje neemt haar gsm en belt Kristel. Ze houdt een heel gesprek over onze gelekte nummers en ik vertel aan Kathleen wat er is gebeurd, want dat weet ze nog niet.
"Kristel en Karen komen hierheen." zegt Klaasje.
"Ik heb Kristel en Karen echt ruim zes jaar niet meer gezien." lacht Kathleen. Ik kijk weer naar Klaasje. Ze is ook zo'n mooie meid.. Haar ogen, die felblauwe ogen, wipneusje, roze lippen, blonde haren.. Marthe, stop.

Kristel komt aan bij Studio 100 en ze vliegt Kathleen in de armen. "Oh my God, Kathleen, baby!"
"Awh, Kristel!" lacht Kathleen met tranen in haar ogen.
"Dat jij hier gewoon bent, wow! Jij meent dat!" gilt Kristel bijna met tranen in haar ogen. Ik glimlach.
"We hebben elkaar gewoon ruim 6, bijna 7 jaar niet gezien, hoe zot is dat?" lacht Kathleen. "Hoe is het met je?"
"Goed! Ja, goed, eigenlijk. En met jou?" vraagt Kristel.
"Ook goed. Jij bent nu toch de manager?" vraagt Kathleen.
"Yes!" zegt Kristel enthousiast. "Maar meisjes, nu weten we dus wel wie de nummers heeft verspreid, degene die zich als Leentje voor doen."
We knikken. Kristel kijkt me aan en ik zet mijn blik op vrolijk. Ik was nog steeds een beetje down door dat akkefietje over Klaasje, want ik weet niet goed wat ik voel. Ik weet niet eens of het echt verliefd is, of dat het gewoon een gevoel van gemis is van Viktor, want eerlijk gezegd mis ik hem wel degelijk, ook al waren we nog maar een paar maanden samen. Maar waarom dan bij Klaasje? Ik vind haar wel leuk, in de zin van leuk leuk. Jawel, ik ben wel verliefd. Ik kijk weer naar Klaasje en ze kijkt ook naar mij. Ik glimlach.
"Marthe, meisje, wat is er?" vraagt Kristel. Ik schud mijn hoofd.
"Ik euhm, ik maak me gewoon zorgen over de nummers." lieg ik zo onschuldig mogelijk. "Hanne, heb je al reacties op je foto?"
"Vast wel, maar ik durf niet te kijken. Dit gaat zo hard in het nieuws komen."
"Wat?" vraagt Kathleen.
"Ja, dat is wel een lang verhaal.. Ik kan het je wel vertellen, als je wil?"
"Ja, graag." zegt Kathleen.
"Karen heeft toen ze negentien was een kindje laten adopteren." legt Hanne uit.
"Echt?" zegt Kathleen nadenkend. "Karen was vroeger altijd emotioneel als het om Pleegzorg ging, vandaar dus."
"Ja, ik denk het. Maar Karen en Kristel vonden mij sowieso als op Karen lijken, en toen bleek het dat ik geadopteerd ben. En toen bleek het dat ik Karen's dochter ben."
"Wow.." stamelt Kathleen. "Dat gaat inderdaad wel nieuws zijn."
Ik kijk op mijn gsm en kijk naar de reacties. Positieve en negatieve reacties door elkaar. Ja hoor, het staat ook al op wat nieuwssites.
"Positieve en negatieve reacties, en het is al op het nieuws." zeg ik tegen Hanne.
"Dit was een slecht idee.." zegt Hanne.
"Nee, niet waar. Wou je het dan voor eeuwig geheim houden? Je bent toch trots? Deze reacties had je al verwacht, zei je." zeg ik en Hanne kijkt me aan. Ik klonk echt gemeen.
"Sorry, dat floepte eruit." Ik kan echt niks normaals meer zeggen.
"Je hebt gelijk.."
Opeens komt Karen binnen. Te laat, zoals Karen vaak en ik lach. Ze blijft staan met haar mond open.
"Leentje!" roept ze uit en ze rent op Kathleen af. "Oh, my God!" Karen vliegt - net als Kristel zojuist - Kathleen in de armen en ze heeft de tranen in haar ogen.
"Karentje!" lacht Kathleen.
"Da's echt niet normaal!" zegt Karen lachend. "Da's lang geleden, zeg!"

Ik loop naar mijn oma's huis. Ik heb samen met haar afgesproken om in haar K3 plakboek te kijken. Opeens krijg ik een berichtje in de K6 groep.
Ik bel aan bij mijn oma en ze doet open. "Dag, Marthe, kom binnen!"
Ik glimlach en ik loop gezellig naar binnen. Ik geef mijn opa en oma een knuffel en ga aan tafel zitten.
"Wil je iets te drinken?"
"Een icetea, alsjeblief." zeg ik. Even later zitten we met de neus al in het plakboek. De eerste bladzijde staat iets op over de audities van K3 zoekt K3, al meer dan een jaar geleden. Toen had ik nog niet durven dromen hoe mijn leven er nu uitziet, dat mijn droom is uitgekomen. Ik ben zangeres geworden, samen met twee superlieve vriendinnen! Ik denk aan Klaasje, maar wil nu niet daaraan denken. Mijn oma zet het drinken op tafel en pakt het boek erbij.
"Hij is al dikker dan de vorige keer!" zegt ze en ik lach.
Ik sla hem open. De eerste knipsels zijn van de audities van K3 zoekt K3. Ik werd toen geïnterviewd, dat staat er ook in.

Marthe, jij zong al bij het Studio 100 koor, hoe is dat? Superleuk! Ik heb al heel veel geleerd. De lat ligt erg hoog, maar dat maakt het niet minder leuk.
Waarom ben jij een geschikte K3? Omdat ik van zingen, dansen, acteren en alles in die richting hou! En ik denk dat ik wel de K3 magie in me heb, want ik hou van kinderen.
Wat vind je eigenlijk van K3? Ik vind Karen, Kristel en Josje drie hele leuke madammen, en de nummers zijn ook gaaf, voor jong en uit!
Ben je zenuwachtig voor je auditie? Ja, best wel. Maar ik heb heel goed geoefend en heb er vooral zin in, ik hoop dat ik door ga!
Super grappig om dit terug te lezen, toen had ik nooit verwacht dat ik deze droombaan daadwerkelijk zou krijgen. Ik blader door: de liveshows! De liveshows waren ook zo leuk om te doen, al is een groot deel al weg in mijn geheugen. Ik heb de liveshows eigenlijk nooit teruggezien, alleen kleine fragmenten ervan. Nog een foto: ik die Alleen Door Jou zing. Ik was heel blij dat ik dat nummer heb mogen zingen, ik wilde de mensen de boodschap overbrengen, en dat is gelukt, want ik was daarna één van de favorieten van de mensen thuis, hoorde ik later. Daarna hoorde ik ook dat mensen al verwachtten dat ik zou winnen, maar dat had ik toen totaal nog niet door. Er staat ook een stukje in over Klaasje met Eeuwig en Altijd. Dat zong ze zo mooi, vind ik. En in de camera zie je haar blauwe ogen echt heel mooi, Klaasje spatte echt van het scherm. Ik blader weer door en daar zie ik foto's van dat we gewonnen hadden. Dat was echt magisch. Eerst werd de opvolger van Karen bekend gemaakt. Hanne won, dat had ik wel verwacht. Hanne had 80% kans om te winnen, Lisa 20%, ook al vond ik Lisa ook heel goed. Daarna werd de blonde aangekondigd, Klaasje won. Dat was ook verwacht, Klaasje was één van de favorieten van de meeste kijkers. En toen zou Kristel haar plekje aan mij of Lauren geven. Ik had echt verwacht dat Lauren zou winnen, zij was ook zo populair. Ik hoorde dat eigenlijk de veel mensen wilden dat ik, Lauren en Klaasje samen K3 werden, maar dat kon al niet meer omdat Lauren en ik tegen elkaar moesten. Maar toch had ik wel verwacht dat Lauren boven mij zou worden gekozen. Kristel zei mijn naam, en ik schrok! Win ik? Niet Lauren! Hanne, Klaasje en ik bleven op het podium staan en we knuffelden elkaar. 'Oh my god, wij zijn K3!' fluisterde ik tegen hen terwijl de tranen over onze wangen stromen. Vol bewondering begonnen we aan dit avontuur, en het is werkelijk waar magisch. Ik heb al enorm veel geleerd en mogen doen in iets meer dan een half jaar, samen met Hanne en Klaasje, en we kijken alle drie ook ontzettend uit naar de toekomst.