K3 kent geen geheimen.. Toch?

P.O.V Hanne

Ik geef Jorn, mijn vriendje, een kus en neem afscheid van hem. Hij heeft me afgezet bij Brussels Airport. Ik heb een paar nachtjes bij Karen gelogeerd, maar afgelopen nacht was ik gewoon thuis, bij Jorn. Karne en ik hebben elkaar nog beter leren kennen de laatste dagen en ik weet niet hoe, maar nu voelt het ook echt daadwerkelijk alsof ze mijn moeder is. Onze band is speciaal geworden en daar ben ik superblij mee! Ik heb alles helemaal goed gemaakt met mijn ouders en we hebben elkaar vergeven van alles wat we gedaan hebben. Ik snap hun nu keuze om geheim te houden voor mij dat ik geadopteerd was, ze wilde me niet verliezen. Maar ze snappen ook heel goed dat ik boos was, maar de ruzie is nu gelukkig gaan liggen.
Ik loop naar de vertrekhal en zoek de andere meiden. Ik zie Marthe en Stefan staan en ik loop erop af.
"Boe!" zeg ik en ik sla mijn armen op Marthe heen.
"Hey, kleine!" lacht Marthe. Ik kijk sip en dan schieten we in de lach. Ik kijk om me heen. In het midden staat een paal waar alle vluchten op staan, en aan de zijkant is een receptie. We zien tientallen, misschien wel honderden mensen in haast voorbij ons lopen.
Nog geen minuut later komen ook Kristel en Klaasje aanlopen. We groeten elkaar en we lopen richting het restaurantje hier. We hebben nog drie kwartier voordat we door de douane kunnen, en we hebben wel zin om gewoon leuk te kletsen.

Na een gesprek over van alles en nog wat, lopen we naar de douane. We leggen onze koffers en tassen op de band en we worden gefouilleerd. We mogen allemaal doorlopen en we krijgen onze koffer en tassen terug en Klaasje, Marthe en ik lopen gearmd richting een bankje. We gaan zitten en we maken een selfie. Ik zet hem op mijn Instastory, voeg een leuke filter toe met een leuke quote eronder. Ik hou mijn gsm naar beneden, maar opeens gaat alles heel snel. Een man rent op me af, pakt mijn telefoon en rent weg.
"Hé!" roep ik, iets te hard. Voordat ik iets kan doen, rent Stefan achter de man aan. De man rent geschrokken verder weg. Hij heeft zwarte kleding aan, blond haar, en een grote tas op zijn rug. Wat moet hij met mijn gsm?! Ik ren ook achter de man aan, maar Stefan heeft hem al. De man gooit mijn gsm richting mij, en best wel hoog. Voordat ik de kans heb om hem te vangen, valt hij op de grond. Ik zucht iets te hard en loop naar mijn gsm. Ja hoor, helemaal kapot. Fijn, weer. Ik rol met mijn ogen en Klaasje en Marthe komen naar me toe.
"Jemig, wat een sukkel." roept Klaasje uit. Ik knik.
"Gaat het?" vraagt Marthe en ik knik.
"T'is niks." zeg ik.

We lopen het vliegtuig in met onze tas en we zoeken onze plek. Ik zit naast Klaasje en Marthe, wat is supergezellig vind! Stefan en Kristel zitten voor ons.
Als we eenmaal zitten, begint het vliegtuig naar de opstijgbaan te rijden. Een meisje naast ons roept opeens onze namen.
"K3!" roept ze blij en we lachen naar het meisje. "Ik ben fan van jullie!"
"Wat leuk!" vraagt Klaasje. "Ga jij ook lekker op vakantie?" 
"Ja, naar opa en oma in Oostenrijk!"
"Superleuk!" zeg ik enthousiast. "Wij gaan ook naar Oostenrijk, we gaan een videoclip opnemen van een nieuw liedje."
"Cool!" zegt het meisje.
"Zeg, hoe heet jij?" vraagt Marthe aan het meisje.
"Isabel."
"Wauw, wat een mooie naam!" zegt Klaasje. "En hoe oud ben je?"
"Acht jaar." glimlacht Isabel.
"Wat leuk! Heb je al eens eerder gevlogen in een vliegtuig?" vraag ik.
Ik vind het altijd leuk om met jonge fans te babbelen. Er zijn ook mensen die dan stiekem foto's gaan maken, daar heb ik een hekel aan. Ik bedoel, kom gewoon naar me toe, dan maken we een foto en kletsen we even.
"Nee, dit is de eerste keer," zegt Isabel.
We kletsen nog even door en dan stijgt het vliegtuig op. Ik tik Marthe aan. "Mag ik Jorn een berichtje sturen via jouw gsm, aangezien mijne kaduuk is?"
"Ja hoor." zegt ze en ze geeft me haar gsm
Hey Jorn, Hanne hier, mijn gsm is kapot, dus als je iets dringends wil zeggen, kan dat via dit nummers (dit is marthe's nummer). Love youuu xx Hanniee
"Thanks!" zeg ik tegen Marthe en geef de gsm weer terug.

We zitten in de taxi naar het hotel. We hebben net een tijdje in het vliegtuig gezeten, en vervolgens hebben we alle spullen gepakt, en hebben we een taxi gebeld. Ik kijk uit het raam en zie een groot gebouw in de verte en ik wijs erna.
"Zou dat het hotel zijn?" vraag ik aan Klaasje en Marthe.
"Ja, dat is het hotel!" zegt Kristel. "Mooi, toch?"
"Ja!" roept Klaasje. We stoppen bij het hotel en we stappen uit.
"Dankeschön" zegt Stefan tegen de chauffeur.
"Vielen dank!' zeg ik. Duits was niet mijn beste vak op school, maar ik begrijp wel wat woorden.
Ik pak de tassen en koffer uit de achterbak en 'deel het uit' aan de anderen. We lopen het hotel binnen komen aan in een grote hal. Aan het plafond hangt een grote kroonluchters en de muren zijn zilver geschilderd. De grond is van marmer gemaakt en in het midden ligt een groot tapijt. We lopen naar de receptie en we krijgen onze kamersleutels. We hebben allemaal een eigen kamer op de zevende verdieping. We gaan via de lift naar boven en ik zoek mijn kamer. 781, ik zit naast Klaasje en Marthe.
Als ik eindelijk mijn kamer heb gevonden, open ik de deur en sleep ik mijn spullen mee naar binnen.
Wow! Echt een mega kamer! In het midden hangt, net als in de hal, een kroonluchter, en aan de muur hangt een mega televisie. Naast het grote tweepersoonsbed staat een kledingkast en aan de andere kant is de badkamer. Ik loop de badkamer in: Wow! Een regendouche, en zelfs een bubbelbad! Wat gaaf, dit!

We hebben net avond gegeten, en het is nu zeven uur. Ik heb met Klaasje en Marthe afgesproken om te gaan zwemmen. Ik heb het zwembad nog niet gezien, maar ik ben wel heel benieuwd, en waarschijnlijk is het heel mooi! Ik pak mijn bikini uit mijn koffer en doe hem aan, mijn kleding doe ik er gewoon overheen.  Ik pak een handdoek en loop naar de anderen toe. Met z'n drieën lopen we naar de receptie, want we hebben geen idee waar het zwembad is.
"Klaasje, jij kan Duits toch?" vraagt Marthe. Klaasje schiet in de lach en zegt: "Nee, niet echt."
Ik loop naar de receptie en zeg: "Entschuldiging für mein nicht gute Deutsch.. Aber, euhm.. Wo ist das Schwimmbad?"
"Das Schwimmbad ist da." zegt de receptioniste en ze wijst naar een grote deur waar 'pool' boven staat.
Ik knik en zeg: "Danke viel mal!"
Ik schiet in de lach en ik met Marthe en Klaasje naar het zwembad loop. "Soepel." lach ik.
"Ach, we zijn er nu. Let's go! Hebben wij eigenlijk ooit samen gezwommen?" vraagt Klaasje zich af.
"Bij de bootcamp hebben we gezwommen, na die sportdag." zegt Marthe. "Maar toen waren we niet met z'n drieën, en we kenden elkaar amper."
"Oh ja, da's waar." bevestig ik. Even later staan we omgekleed en wel in het zwembad en Marthe duikt in één keer het water in. Ze komt waar boven water.
"Euhm, guys, niet duiken hier, t'is niet echt diep." lacht ze. Ik lach.
"Gaat het?" vraagt Klaasje bezorgd en Marthe lacht. Als Klaasje even niet oplet, geef ik haar een duw en ik een paar seconden ligt ze bovenop Marthe in het water, we gaan helemaal stuk. Ik spring erbij, maar even is het alsof ze me helemaal vergeten zijn. Marthe en Klaasje kijken naar elkaar en kunnen niet meer stoppen met lachen. Even later lopen we met z'n drieën naar de glijbaan, het valt me nu pas op dat we de enige zijn in dit zwembad. Marthe stapt op de rand van de glijbaan en als het stoplicht op groen gaat, 'vertrekt' ze. Klaasje gaat er meteen achteraan en dan ga ik ook.
Marthe geeft een gil als ze ziet dat Klaasje achter haar aan gaat en ik krijg weer de slappe lach. We plonzen in het water en duiken nog een paar keer het water in als kinderen.

We hebben net met z'n allen nog een drankje gedaan in het restaurantje en het is nu half tien. Ik zit op mijn kamer in mijn uppie een beetje voor me uit te staren, Klaasje en Marthe zijn al op bed. Ik besluit ook maar te gaan slapen. Kristel zou me morgenochtend wakker maken, ik kan namelijk geen wekker zetten, want mijn gsm is kapot. We staan morgen om half zes op, want we gaan de videoclip opnemen. Morgen is het zondag, mijn favoriete dag van de week. Ik weet ook niet waarom. Ik zing nog eens De Aarde Beeft, al is het eigenlijk niet nodig, want ik ken het nummer al helemaal vanbuiten. Het is ook al drie maanden, of zo, geleden dat we het nummer hebben ingezongen. Het nummer komt op 10 november uit, samen met het album. De videoclip komt pas een maand later, ik weet niet precies uit mijn hoofd welke datum.

Ik ga op bed liggen en denk aan deze dag. Ik vond het een leuke dag en heb ook weer zin in morgen!