Bana Dokunma

Bölüm 7

12 de uyandım o şerefsizin de işe gittiğini de bildiğim için aşağıya inmek istedim. Odamdan çıktığımda tekrar bir kapı var onu açıp merdivenlerden aşağıya iniyordum ve tekrar bir kapı daha. Kapıyı açınca mutfak hemen caprazimdaydi. Annem kahvaltı hazırlamıştı bile pek yaptığı bir şey değildi ama. Tabi kahvaltı esnasında söyledi neden hazırladığını rüşvetmiş bu kahvaltı kendi aldıkları malzemelerden de koymuştu çünkü 'temizlik' yapmamı istedi hazırlanmasına gerek yoktu kahvaltıyı ama içinden gelmiş öyle dedi. Kahvaltıyı yaptık masayı annem toparladı. Ben süpürgeyi çıkarıp salonu süpürme ye başlamıştım, diğer odaya geçecektim ki Deniz aradı.

"Efendim Deniz"

"Aşkım nasılsın?"

"İyiyim sağol, sen?"

"İyi bende nasıl oldun diye bi arıyim dedim."

"İyi yapmışsın"

"Bana mı kızgın sin?"

"Konuşmak istemiyorum deniz görüşürüz sonra"

"Peki nasıl istersen"

Telefonu kapattım. Yukarıya çıktım ve üstümü değiştirip bol uzun bir tişört, altına da siyah kısa bir şort giydim üstüm pislenmesin diye. Bütün evi silip süpürdüm en son salonun balkonunu yikiyordum ki telefonuma tanımadığım bir numardan mesaj geldi. ' Neden bu kadar açık giyindin acaba balkondasın biri gorucek'. Hemen numarayı aradım ama aradığınız kişiye ulaşılamıyor diyordu. Balkonu yıkayıp denizi aradım.

"Alo Deniz"

" Kızgınlığın geçti mi?"

"Deniz kızgınlığı bırak değişik bir şey oldu."

"Ne oldu anlat hemen"

"Balkonu yıkıyordum ki bı numaradan mesaj geldi."

"Ne yazmis"

"Neden bu kadar açık giyindin acaba balkonu yikiyorsun biri gorucek diye."

"Kim lan bu?!"

"Bende bilmiyorum bana biri neden böyle bir mesaj atar ki ve beni kim izler lan"

"Rüzgar"

"Hı"

"Bisey diycem ama kızma"

"Tamam de"

"Bu savaş olmasın"

"Savaşın numarası var mı sende?"

"Var"

"Başını söylesene"

"0533 diye başlıyor"

"Bu numara 0531 diye başlıyor"

"Kim ya bu nasıl nereden görüyor seni"

"Ahh sıkıldım artık bu işten ya yeter bu insanlar hayatımıza girdiğinden beri hep canımı sıkıyorlar siktirip gitsinler artık nefret ediyorum bunlardan piç oğlu piç bunlar. Rahatsız oluyorum demiştim sana neden aldın ki bunu hayatına bok mu vardı sanki aminakoyayim kıçını tutsaydin biraz başkasını bulurdum ben sana illa bu mu olacak di yani "

Sustum Deniz'in sesi gelmiyordu kırmıştım galiba onu biraz

" Deniz özür dilerim bak amacım seni kırmak değil yada barışla bir sorunum yok sadece o abisi olacak pezevengi sevmiyorum"

"Tamam Rüzgar sonra konuşuruz."

Tamam demeye kalmadan telefonu kapattı bikmistim artik. İş bittikten sonra odama gidip üstümü değiştirdim o pislik eve geldiği için aşağıya inmedim geceye kadar bekledim. Gece yarısı olmuştu evden gizlice çıktım.  Yürüyordum ki telefonum çaldı arayan Ahmet'ti. Ne demeye arıyordu ki zaten herşey bok gibiydi hayatımda onun da katkıları vardı bu durumda ama hep sevmiştim onu her hatasına göz yumdum malmisim lan ben.

"Alo"

"Rüzgar"

"Efendim"

"Nasılsın"

"Ahmet ne diyeceksen de kapaticam"

"Rüzgar ben seni çok özledim lütfen geri dön"

Sesi ağlamaklı gibiydi.

"Rüzgar ben, ben sensiz yapamıyorum."

Ah ne güzelde kaniyorum ya

"Rüzgar susma birşey de. Beni eller gibi görme rüzgarım sen benimsin bende seninim"

Ben tam konusacakken arkadan gülme sesleri geldi tamam diycektim lan mal gibi kaniyordum resmen.

"İşletmek için biraz büyük degilmisin Ahmet. Beni daha fazla arayıp rahatsız etme."

"Susun lan bı"

"Rüzgar yanlış anladın"

"Ahmet sevgiliyken de aynı şeyi yaptım arıyordun seni seviyorum diyordun herkes gülüyordu. Benim senin isletmelerini çekecek kadar vaktim yok artık hoşçakal.

Telefonu kapattım. Markete girip bir kola aldım yolun kenarına geçip oturdum neden benim başıma geliyor diye düşünmeye başladım. Babamın aniden ölmesi, ölüsünü bana göstermediler bile. Ardından annemin o iblis ile evlenmesi, beni evimden odamdan atmaları, babamın yattığı yatakta onların yatması koyuyordu bana her çocuğun ağrına gider. Eğer babam olsaydı bunlar olmazdı biliyorum başıma hiç bir kötülük gelmez di. Babamı küçükken de pek görmezdim hep çalışırdı ama en azından vardı.

Düşüncelerimi kenarıya bırakıp yürümeye başladım. Eve geldim odama çıktım. Yorulmuştum hem bedenen hem ruhen odamın balkonuna çıktım. Bakıyordum mahalleye yani çocukluğuma yıllardır bir kez olsun çocuk olmayı bekliyordum birinin yanında. Nedendir bilmem ama babalarıyla arası iyi olmayan ve babası olmayan çocuklar asla çocuk olamıyor. Erkenden büyümek de kötü oluyor. Üşümüştüm odama tekrardan girdim üstümü değiştirip yatağıma uzandım. İyi geceler minik Rüzgar...