☁︎𝑴𝒚 𝑾𝒉𝒊𝒕𝒆 𝑾𝒐𝒍𝒇☁︎ | 𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆 |

part8"خلسه ی عجیب‌ ، آلفای خشن!؟"

.
.
.
.
" پارک چانیول "

زن زیبا و خوش چهره با موهای سفید و طلایی رنگش که به نرمی و طراوت آفتاب روی شونه هاش ریخته بود فریاد زد و به پسر ترسیده و رنگ پریدش چشم غره رفت . با این چهره ی زیبا و موهای درخشان ، زمانی که اخم کرده بود چروک های ریزی توی صورتش خودنمایی می کرد .
بتای کوچک تر با سردرگمی به زن بزرگسال و پسرش که با وحشت خودشو پشت یخچال قایم کرده بود خیره شد .

" بانو یو... چیزی شده!؟"

زن با شنیدن صدای آهنگین بکهیون لبخندی زد .

"نه عزیزم چیزی نشده ...حالت بهتره!؟ "

بکهیون به ارومی سرشو تکون داد و لبخند محو و گیجی زد .

"آجوما... چی شده که اینطوری اومدین؟"

بانو یو به سرعت نگاهشو سمت آلفای قد بلند داد و غرید .

" معذرت میخوام سان ...اما مثل اینکه پسر خل و احمقم برات دردسر کرده ... اومدم گوششو بگیرمو ببرمش خونه تا گند دیگه ای به بار نیاورده "

آلفا که حالا کمی جرئت پیدا کرده بود با حرص از پشت یخچال بیرون اومد .

" اوما... من جایی نمیام ولم کن!"

بتا با تعجب به آلفا خیره شد که چطور مثل بچه های پنج ساله تخس بازی در میاره .

" نمیای هااا!؟؟"

اجوما داد زد و دمپایی مخصوصش که همرنگ کیمونوی طلایی رنگش بود از پاش در اورد مستقیم سمت صورت الفا پرتاب کرد .

" پسره ی احمق ... من بهت شیر دادمو به این سن رسوندمت ولی تو یه عوضیه دائم المست بار اومدی؟؟ "

قبل از اینکه لنگ دمپایی دیگشو در بیاره بکهیون داد زد .

" اجوماااا اروم باشید"

بانو یو با ابروهای بالا رفته ای نگاهشو به بتا داد .

" بکهیون؟"

بکهیون به ارومی گوشه لبشو گزید و نگاهشو به جایی بین پارگیه زانوی شلوارش داد :

"من هنوز نمیدونم چه خبره..."

مادر و پسر همزمان باهم اوه بلندی گفتن و نگاهشونو بهم دادن . صدای خش دار و عصبی بانو یو توی گوش بکهیونی پیچید که معذب سعی داشت بفهمه چی شده .

" این احمق... پسرمه!"

لنگ دمپایی رو بالا اورد و با همون به آلفا اشاره کرد .

" پسر احمقم... "

آلفا که تا الان مثل موش آبکشیده یه گوشه خودشو جمع کرده بود تا از حمله های مادر سلیطه اش در امان بمونه حالا یکم به خودش جرئت داد و ولوم صداشو بالا برد .

" اوماااا اینجا چیکار می کنی؟؟از ژاپن برگشتی؟؟"

بانو یو نیشخندی زد و به بالکن چوبیه خونه نزدیک شد .